عنوان : صدای پای فاشیسم میآید.
طرز جمله بندی این بیان « لازم شود به ایران حمله میکنیم» میتوانست همچنین از دهان آدلف هیتلر بعداز حمله بلهستان در مورد شوروی آنزمان خارج بشود. حمله اشغالگرانه و کشت و کشتار مردم و چپاول منابع آنان احتیاج به «دلایل» و «برهان» ندارد، همانگونه که دلیل حمله نظامی جنایتبار امریکا بکشور عراق براساس واهی صورت گرفته و موجب گشته که تعداد کودکان ناقص الخلقه در فلوجه بهمان اثرات مخرب جنگ متولد میشوند که کودکان در ناکازاکی و هیروشیما براثر فرود آمدن بمبهای اتمی امریکا بدنیا آمده و هنوز هم متولد میشوند. آنچیزیکه شمارا از حمله بایران جهت کشتار مردم «مانع» بود سنگینی آن مدال و جایزه نوبل صلح که اشتباهی بشما داده شد، است. شما و رژیم نژادپرست اشغالگر بیش از سی سال است که مردم را با تهدیدهای و تحریمها باسارت گرفته اید و مانع مبارزات آزادیخواهانه و رسیدن بحقوق انسانی آنها گرده اید. جنایاتی که جورج بوش و دولت ارتجاعی او در افغانستان و عراق مرتکب شده اند هنوز قادر نیستید انان را بمحاکمه بکشید. حال چگونه بخودتان اجازه میدهید در مورد رعایت حقوق انسانی میهن ما که از نظر فرهنگ و رعایت حقوق بشری قدمتی جند برابر از کشور شمارا دارد، اظهار نظر بدهید؟ تاریخ پرافتخار ایرانیان همراه با حملات متعدد قبایل و حکومتها بر بر و عقب مانده بوده و تا امروز هم قادر بدوام بوده است. شماهمراه با صیهونیست جهانی فقط با پرتاپ بمبهای اتمی قادرید مارا از صحنه گیتی محو نمائید. شما با این قبیل ابرازات صیهونیست پذیر، مسول هرنوع پی آمد در سطح منطقه و در جهان هستید. مردم ایران نه «سرخ پوستان» ساکنان اولیه قاره امریکا و نه ساکنان فلسطین هستند که در جنگ نابرابر با تجهزات نامتعادل اشغالگران سربه نیست و محو گردند. شما اگر جای ما ایرانیان بودید که هر روز و ماه تحت تهدید نظامی و ترور یک قدرت خارجی قرار داشته باشید، چکار و با چه امکان تدافعی این حالت زجر کشتن را خاتمه میدادید؟ بما بگوئید و تا بدان عمل شود.
۴۴۲٨۶ - تاریخ انتشار : ۱٣ اسفند ۱٣۹۰       

عنوان : مغزشویی
طبق آمار گیری اخیر موسسه Pew [ بر اثر تبلیغات شدید کمپلکس نظامی - صنعتی - رسانه ای و دیگران ]، ۵۶ در صد آمریکایی ها طرفدار آنند که با نیروی نظامی از اتمی شدن ایران جلوگیری شود و ۷۱ در صد مجاب شده اند که ایران دارای سلاح اتمی ست.

Tomgram: Adam Hochschild, Antiwar Critics Forgotten on Oscar Night

http://www.tomdispatch.com/
۴۴۲۷۶ - تاریخ انتشار : ۱٣ اسفند ۱٣۹۰       

عنوان : رفرانس
متاسفانه رفرانس ها در کامنت قبلی ظاهر نشدند.

Brazil Takes the Lead In Trying to Prevent Another Senseless War
http://www.commondreams.org/view/۲۰۱۲/۰۳/۰۱-۵

UN should weigh in on legality of Iran strike, Brazil’s foreign minister tells Yahoo News
http://news.yahoo.com/blogs/envoy/un-weigh-legality-iran-strike-brazil-foreign-minister-۱۷۰۳۵۴۵۰۷.html
۴۴۲۶۹ - تاریخ انتشار : ۱٣ اسفند ۱٣۹۰       

عنوان : برزیل
این کامنت را در زیر مقاله " بحران هسته ای ایران: جنگ یا دیپلماسی " هم آورده ام ولی به علت اهمیت موضوع اینجا هم میاورم. لینک ها در زیر آن کامنت اند. جالب است که این سیاست بازان برای انتخاب مجدد و جلب آرای موافقان حمله نظامی حاضرند دنیا را به خاک و خون بکشند. حیف از لقب محترم " فاحشه سیاسی" برای اینها.

وزیر امور خارجه برزیل از بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد خواسته است که اهمیت جایگاه نفوذ وقدرت خود در باره قانونی بودن حمله نظامی پیش گیرانه به ایران را منظور دارد.

وزیر خارجه گفت که به دبیر کل سازمان پیشنهاد کرده است که " دبیر کل در این ماجرا نقشی به عهده دارد. گاهی آدم میشنود که " تمام امکانات مطرح اند " ، اما بعضی از این امکانات خلاف قوانین بین المللی میباشند". ( اشاره به "all options are on the table.".

در حقیقت طبق منشور سازمان ملل متحد که ایران و امریکا و اسرائیل در آن عضویت دارند حتی تهدید به حمله نظامی به عضو این سازمان تخلف و تجاوز به قانون است ، کاری که اوباما و اعضای دولت اسرائیل بارها انجام داده اند.
اکنون لایحه ای در سنای امریکا مورد بحث است که بخاطر امکان کسب " توانایی " اسلحه اتمی ایران ، حمله نظامی به ایران را ترغیب میکند ، یعنی همان توانایی که برزیل و آرژانتین و ژاپن و دیگر کشور های جهانی دارا میباشند. و این در حالیست که اخیرا شانزده موسسه جاسوسی و اطلاعاتی امریکا متفقا اظهار کرده اند که هیچ نشانه موثقی وجود ندارد که ایران تصمیم به ساختن بمب اتمی گرفته باشد.

اظهارات وزیر امور خارجه در پیش گیری از جنگ بسیار اهمیت دارد. برزیل امروزه از نظر
اقتصادی از انگلستان هم جلو تر افتاده و میتواند با همکاری BRICS و UNASUR ( کشور های آمریکای جنوبی از حمله " پیشگیرانه " دیگری جلوگیری کنند.
۴۴۲۵۴ - تاریخ انتشار : ۱۲ اسفند ۱٣۹۰