عنوان : جمعبندی یکساله انقلاب های عربی از دیدگاه کمونیسم کارگری
آنجه در کشورهای عربی رخ داده یک انقلاب عظیم مردمی علیه چند دهه دیکتاتوری، نکبت و عقب ماندگی بوده است. انقلابات خاورمیانه را بایستی ادامه انقلاب ۵۷ در ایران دانست. طبقات ضد انقلابی نیز برای سرکوب این انقلابات مجبور شدند به اولین نیرویی که می توانست سرکوب این انقلابات را انجام دهد متوسل شوند هر چند که راه حل ایده آلی نبودند. به همین دلیل نیز خاورمیانه به عبارتی دیگر ایرانیزه شد. برای سرکوب انقلابات مردمی رژیمهایی را مثل رژیم خمینی مهندسی کردند و روی کار آوردند که اینها خود در آینده منبع بحران بزرگ برایشان خواهند بود. همانطوریکه خمینی شد. خاورمیانه دیگر به جزیره ثبات سابق برنخواهد گشت. یا این انقلابات موفق می شوند و یا اینکه عقب مانده ترین نیروهای سیاسی از طرف سرمایه داران روی کار خواهند آمد تا انقلاب را سرکوب کنند. بعبارت دیگر وضعیتی که بعد از انقلاب ۵۷ شکل گرفت ، در تمام این کشورها تکرار خواهد شد اگر اینها موفق شوند که انقلابات را سرکوب کنند. خاورمیانه ایرانیزه خواهدشد. سرنگونی رژیمهای جدید مثل رژیم جمهوری اسلامی در دستور کار هر جنبش مردمی خواهد بود. بحران باز هم عمیق تر می شود. در چارچوب سرمایه، راه حل دیگری وجود ندارد به غیر از نکبت و بدبختی بیشتر. این را مردم خاورمیانه در جریان انقلابات خود تجربه خواهند کرد.
۴۴٣۷٣ - تاریخ انتشار : ۱۶ اسفند ۱٣۹۰