اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۷ اسفند ۱٣۹۰ -  ۷ مارس ۲۰۱۲

بیش از دو قرن از شکل‌گیری حرکت متشکل، مستقل و شتابنده‍ی زنان برای رهایی از بردگی و تبعیض جنسیتی می‌گذرد. تا قبل از آن اعتراض زنان به نقش و هویت پایمال شده‌شان عموما فردی و پراکنده صورت می‌گرفت. تعیین ٨ مارس به عنوان «روز جهانی زن»، به پیشنهاد و خواست زنان کمونیست و در نتیجه‍ی تلاش همه سویه‍ی زنان، به ویژه زنان اروپا و امریکا بود.   جنبش زنان اینک هم‌سوتر و پرسوتر، البته با رنگ و بوی متفاوت در جای جای کره زمین، با زایش و رویشی نو، پشت ارتجاع را به لرزه درآورده است.
زنان در میدان‌های نیویورک و وال‌استریت با حضور قدرتمند، ضربات باطوم و گاز اشک‌آور ِ پلیس حامی غول بزرگ ِ سرمایه‌داری و استثمار را با مشت گره کرده جواب می‌دهند. در لندن و پاریس و رم و آتن و... زنان به عنوان اولین قربانیان تعدیل نیروی انسانی در نظام سرمایه‌داری به جرگه‍ی بیکاران و محرومان رانده می‌شوند؛ پس شعار مرگ برسرمایه‌داری، مرگ بر نظام ِ تبیض جنسیتی سرداده و به صف خواهران خود در جنبش وال استریت می‌پیوندند.
در مصر، لیبی، یمن و عربستان، افغانستان و ایران، زنان در وحشیانه‌ترین شرایط برده‌داری از زیر حجاب اجباری فریاد «زنده باد آزادی» و «مرگ بردیکتاتور» سرمی‌دهند. دستگیری وحشیانه، تجاوزو سنگسار جواب گزمه‌های خون‌آشام ِ حامی دیکتاتورها برای آنان است.
امسال «روز جهانی زن» افق‌های جدیدتری را پیش رو دارد. چشم‌انداز پیوستن زنان میدان التحریر و میدان آزادی به زنان هم‌رزم خود در جنبش اشغال وال‌استریت. چشم‌انداز همصدا شدن زنان‌ِ ِ افغانستان، عراق، افریقا و امریکا با زنان ایران در مخالفت با هرگونه جنگ تجاوزکارانه و تلاش برای انقلابی اجتماعی . خواهیم دید که به رغم تفاوت‌های سیاسی- فرهنگی و اجتماعی موجود، به لطف تکنولوژی و رسانه‌های گوناگون، زنان هم‌بسته و نه چشم‌و گوشه بسته یکی پس از دیگری پرده‌های فریب‌کاری و ریا را پاره کرده و نقاب از چهره‌هایی خواهند کشید که زیر لوای مذهب و لیبرالیسم، زنان را ابژه و کالای جنسی قلمداد می‌کنند.
پیام ٨ مارس، امسال برای همه‍ی زنان یک جوهره‍ی وجودی مشترک خواهد داشت:‌«مبارزه‍ی پیگیر ِ متشکل و مستقل با تمامی قدرت‌های اقتصادی- سیاسی- فرهنگی موجود که با نام دموکراسی لیبرالی یا مذهب یا هر نام پرطمطراق دیگری، بردگی و فرودستی زنان را توجیه می‌کنند.» این راه سخت و ناهموار را جنبش زنان، با همه‍ی توان ذهنی و عملی خود پیموده و خواهد پیمود.
شرایط برای زنان در کشورهایی مثل ایران به گونه‌ای متفاوت‌تر و وحشیانه‌تر رقم خورده است. ترویج نگاه ِ به شدت مردسالارانه به زن به عنوان ابزاری صرفا جنسی که مردان یا از آن بهره جنسی می‌برند و یا در مقام پدر و برادر و همسر حافظ عفاف و عصمت آنان هستند؛ هر آینه زنان را با خطر تجاوز و قتل‌های ناموسی و محرومیت‌های گوناگون در عرصه‌های اموزشی، شغلی و اجتماعی مواجه می‌کند. جمهوری اسلامی با فریبکاری در ترویج و بسط این نگاه از طریق کتاب‌های آموزشی و رسانه‌های عمومی بخشی از جامعه، اعم از زنان و مردان را با این جریان واپس‌گرا همسو کرده است. لذا زنان به ناچار باید در دو سنگر مبارزه را به پیش ببرند: سنگر خودی‌ها و حکومتی‌ها. جنبش زنان ایران امیدوار است که بتواند با کسب همدلی و همراهی خودی‌ها به همراه آنان بساط نظام مبتنی بر تمایز طبقاتی، جنسی، نژادی، مذهبی و قومی ِ جمهوری اسلامی ایران را برچیند.
اما ما به عنوان بخشی از جنبش چپ زنان ایران معتقدیم که هر حرکتی برای نائل شدن به مقصود باید اولا خواسته‌ها و اهداف کوتاه مدت و بلند مدت خود را به وضوح طرح نماید و ثانیا ابزار رسیدن به این اهداف را از پیش تعیین کند. به نظر ما توجه به این دو محور اساسی باعث می‌شود که جنبش‌های گوناگون اعم از کارگران، دانشجویان، زنان، کارمندان، روستائیان و ... از سینه زدن زیر عَلم هر مدعی ِ رهبری پرهیز کنند که نتیجه‌ای جز سرخوردگی و هدر رفتن نیروها نخواهد داشت، آنچنان که در خیزش سال ٨٨ اتفاق افتاد.
به همین دلیل ما، «زنانی دیگر»، هشت مارس، روز جهانی زن، را مناسبتی به جا برای طرح مطالبات حداکثری و حداقلی خود می‌دانیم. ما معتقدیم تا محو کامل نظام مالکیت خصوصی، استثمار و از بین رفتن هرگونه سلطه‍ی طبقاتی، جنسیتی ، مذهبی، قومی، نژادی وغیره، نه زنان که هیچ‌یک از آحاد جامعه به رهایی نخواهند رسید. مطالبات حداکثری ودراز مدت زنان در واقع زمانی به دست خواهد آمد که در روندی طولانی هرگونه مناسبات مبتنی برتبعیض، استثمار، سلطه، تحمیق وتحقیر از بین برود. زنان به واقع زمانی آزاد خواهند شد که همه انسان‌ها آزاد شده باشند.
بنابراین و با آگاهی کامل از هدف ِ درازمدت خود، اولین گام برای رسیدن به مطالباتمان را سرنگونی نظام دیکتاتوری و ضدانسانی جمهوری اسلامی می‌دانیم . ابزار ما برای رسیدن به مطالباتمان نه پیروی از رهبران مردم فریب و دغلکار، بلکه تشکل‌های مردمی است. این تشکل‌ها از بطن جامعه،از میان مردم و توسط خود مردم ایجاد شده و می‌شود و تا رسیدن به اهداف نهایی خود به مبارزه ادامه خواهند داد. بدیهی است که مطالبات زنان نیز همسو ودر راستای مطالبات عمومی طرح شده و تعمیق خواهد یافت. پس از سرنگونی جمهوری اسلامی، مطالبات حداقلی ما «زنانی دیگر» به شرح زیر است، جای تردید نیست که ما مبارزه را برای رسیدن به مطالبات حداکثری خود که همانا محو کامل هرگونه سلطه و استثمار است ادامه خواهیم داد.

۱. جدایی دین از دولت
۲. لغو تمامی قوانین مبتنی بر تبعیض جنسیتی ، ازجمله قوانین مبتنی برشرع وعرف، درقانون اساسی ، قوانین مدنی ، شهروندی ، قوانین استخدامی ، قانون کار و هرگونه قانون، آیین‌نامه و دستورالعملی که مبتنی بر مردسالاری و پدرسالاری است و ایجاد فرصت‌ها و حقوق برابر برای زنان و مردان در تمامی عرصه‌های عمومی و خصوصی
٣. لغو حجاب وهرگونه پوشش اجباری و تامین آزادی زنان بر بدن خود، ازجمله آزادی سقط جنین تحت پوشش بیمه رایگان؛ آزادی زنان در انتخاب نوع رابطه‍ی جنسی و مبارزه‍ی فرهنگی در جهت شکستن تابوهای ارتجاعی موجود و آموزش روابط جنسی سالم در مدارس و دانشگاه‌ها
۴. آزادی ایجاد تشکل‌های زنان در تمامی عرصه‌ها و حوزه‌ها
۵. تدوین قوانینی برای تنبیه و مجازات کسانی که اقدام به خشونت علیه زنان و کودکان می‌کنند وتامین امداد فوری به قربانیان خشونت و ایجاد خانه‌های امن برای زنان و کودکانی که مورد خشونت واقع شده و یا از خانه فرار کرده‌اند.
۶. لغو بردگی جنسی و پورنوگرافی و تامین شغل و زندگی مناسب برای کارگران جنسی، مبارزه با قاچاق جنسی زنان و کودکان
۷. لغوهرگونه تفکیک جنسیتی در عرصه‌ها و نهادهای مختلف اجتماعی؛ اقتصادی، فرهنگی، آموزشی با هر توجیه و بهانه‌ای، ایجاد تغییرات اساسی در محتوای کتاب‌های آموزشی و برنامه‌های فرهنگی و هنری در جهت حذف بن‌مایه‌های انقیاد و سرسپردگی و اطاعت در زنان و رواج خشونت علیه آنان، زدودن فرهنگ مردسالارانه از گفتار، نوشتار ورسانه‌ها در عرصه‌های مختلف، گنجاندن ماده درسی برابری جنسیتی در برنامه‌های آموزشی مقاطع مختلف تحصیلی؛ ایجاد واحدهای مطالعات زنان در دانشگاه‌ها و مبارزه فرهنگی با باورهای مبتنی بر تبعیضات جنسیتی در جامعه و مجازات هرگونه مثله دختران
٨. پذیرش رسمی روز ٨ مارس به عنوان روز جهانی زن و برگزاری مراسم و طرح مطالبات زنان در این روز؛ اجرای مصوبات کنفرانس‌های جهانی در مورد حقوق زنان از جمله کنوانسیون رفع تبعیض از زنان و...
۹. برنامه‌ریزی جدی و اساسی برای مبارزه با فقر؛ بیکاری و گرانی
۱۰. تامین رفاه در محل کار و زندگی ازجمله غذای مجانی و سرویس‌های ایاب و ذهاب و بازنشستگی مناسب با تورم برای شاغلین؛ ایجاد مهدکودک وشیرخوارگاه، آشپزخانه‌های عمومی برای تامین اوقات فراغت، بیمه رایگان و حقوق بیکاری مناسب با تورم؛ سوادآموزی رایگان برای تمامی زنان اعم از شاغل و غیرشاغل
۱۱. ممنوعیت کار کودکان و تامین حقوق آنان بر اساس معاهدات بین المللی و ادغام این معاهدات در قوانین کشوری؛ اصلاح قانون سن مسئولیت کیفری مطابق با پیمان جهانی حقوق کودک؛ به رسمیت شناختن حقوق برابر برای کودکان متولد شده در خارج از چارچوب خانواده و...
۱۲. طرح و پی‌گیری برنامه‌هایی عملی در جهت رفاه و ارتقای موقعیت، اشتغال، سواد‌اموزی و ‌بهداشت و درمان رایگان، بیمه بیکاری و مشکلات و نیازهای ویژه‍ی زنان روستایی، ملیت‌ها و پیروان ادیان دیگر.
۱٣. برنامه‌ریزی و تدوین قوانینی جهت حفظ محیط زیست و مبارزه با آلودگی‌ها و صدمات وارده به محیط زیست وتنبیه و مجازات مسببان این صدمات و آلودگی‌ها.
بدیهی است که این مطالبات فقط با حضور فعال و حمایت فعال خود ِ زنان دست یافتنی خواهد بود.

٨ مارس را به روز یادگیری و فراگیر کردن درس‌های خیزش‌های انقلابی خود وجهان تبدیل کنیم!
٨ مارس را به روز همبستگی با جنبش‌های منطقه و جهان تبدیل کنیم!
٨ مارس را به روز مبارزه برای بلند کردن پرچم انقلابی «سرنگون باد رژیم ضد زن جمهوری اسلامی» تبدیل کنیم!

زنانی دیگر
٨ مارس ۲۰۱۱ (۱٨ اسفند ۱٣۹۰)