• در شعرهایم
زنی
گل های مینا می کارد
و فردیت مجروح اش را مرهم می نهد
(حرف اول) ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱٨ اسفند ۱٣۹۰ -  ٨ مارس ۲۰۱۲

 
 
• حرف اول

در شعرهایم
زنی
گل های مینا می کارد
و فردیت مجروح اش را مرهم می نهد
در شعرهایم
زنی
موهایش را می بافد
و آیین دلدادگی را پاس می دارد
و من
رویینه می شوم از عشق .
قلب ام در نبض ام می دود
و از سایه روشن ها نور می چینم
. . . .
می دانم، می دانم   
روزی در برابر من سبز خواهد شد
آنگاه، غرور ام شانه هایش را می بوسد
روزگارم دیگر می شود
و ما یکدیگر را باور می کنیم
برای هویت های درهم تنیده
برای دورنمای جهانی باز
برای ساعت هایی که
عشق حرف اول را می زند.
. . . .
در شعرهایم
زنی
خوشه ی زیتون در منقار کبوترها می گذارد.


• غرور

پروانه های سپید در هوا
ما، در انحنای خیابان
. . . .
گشت روزانه
حضور بهاری ات را برنمی تابد
خارخندی
غرورت را تاریک می کند
دست بر روسری ات می کشی
و من
پشت چهره ی زمستانی ات
هوای تابستانی خشم را
نفس می کشم
در پاییزی که رهایم نمی کند