اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱٨ اسفند ۱٣۹۰ -  ٨ مارس ۲۰۱۲

بیانیهٔ مطبوعاتی کودیر (کمیتهٔ دفاع از حقوق مردم ایران) که روز ۵ مارس ۲۰۱۲ (۱۵ اسفند ۱۳۹۰) منتشر شد، خواسته است که دولت جمهوری اسلامی ایران تحت فشار قرار داده شود تا از اعدام عبدالرضا قنبری، آموزگار و مدرّس دانشگاه، جلوگیری شود. بر اساس این بیانیه: «آقای قنبری روز ۲۷ دسامبر ۲۰۰۹ (۶ دی ۸۸) و در پی تظاهراتی علیه رژیم که او در آن شرکت نداشت، دستگیر شد. همسر و دختر او و شاهدان دیگر به‌روشنی اعلام کرده‌اند که آقای قنبری در زمان برگزاری تظاهرات در منزل بوده است، اما دادگاه به این شاهدان اجازه نداده است که در این مورد شهادت بدهند. آقای قنبری در دادگاه انقلاب تهران به جرم «محاربه علیه خدا» به اعدام محکوم شده است. درخواست بخشش حکم اعدام آقای قنبری نیز از سوی کمیسیون عفو و بخشودگی دادگستری کل استان تهران رد شده است و دیگر دولت در راه انجام حکم اعدام با مانعی روبرو نیست. آقای قنبری در زندان اوین محبوس است، که در آنجا مورد بازجویی همراه با ضرب و شتم قرار داشته و او را به زور به اقرار به اتهام‌های ثابت نشده علیه خودش مجبور کرده‌اند. رژیم ایران او را به داشتن ایمیل‌های مشکوک، تماس با برنامه‌های تلویزیونی خارج، و همدستی با دشمنان رژیم متهم کرده است. عبدالرضا قنبری فعالیت سیاسی ندارد و پیش از این فقط در فعالیت‌های صنفی معلمان شرکت داشته است... مورد عبدالرضا قنبری یکی از موارد متعدد از شرایط فعالیت معلمان ایران است.
«اخیراً نیز کانون صنفی معلمان در نامه‌یی سرگشاده به دادستان تهران، از وضعیت رسول بداغی، یکی از اعضای این کانون، و دیگر معلمان زندانی از جمله علی پورسلیمانی، محمد داوری و عبدالله مومنی ابراز نگرانی کرده است که در شرایط دشواری در زندان به سر می‌برند و خواهان آزادی موقت آنها در ایام نوروز شده است... رسول بداغی اکنون بیشتر از دو سال است که در زندان است، بدون اینکه حتی یک روز مرخصی داشته باشد...
«جمشید احمدی، معاون دبیرکل کودیر، نگرانی شدید این سازمان همبستگی با مردم ایران را نسبت به نحوهٔ رفتار به معلمان بازداشتی ابراز کرد و گفت: نمونه‌های عبدالرضا قنبری و رسول بداغی به‌روشنی بیانگر این است که رژیم ایران تاب تحمل روشنفکران جامعه را ندارد و ابتدایی‌ترین حقوق بشر را نیز رعایت نمی‌کند. این موارد بار دیگر بی‌حرمتی جمهوری اسلامی ایران نسبت به اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر و پیمان بین‌المللی حقوق سیاسی و مدنی را نشان می‌دهد.»
کودیر از سازمان‌های حقوق بشر، و سازمان‌های کارگری و اتحادیه‌یی جهان خواسته است که اعتراض کتبی خود را نسبت به حکم اعدام تا تاریخ ‍۲۵ مارس (۲۵ اسفند) به مقام‌های دولت ایران بفرستند و خواستار توقف اعدام آقای قنبری شوند.
«الکس گوردون، رئیس اتحادیهٔ سراسری کارکنان ترابری زمینی، دریایی و راه‌آهن بریتانیا (RMT)، و عضو شورای مرکزی کودیر گفت: ما خواستار آزادی فوری آقای عبدالرضا قنبری و بازگشت او به آغوش خانواده هستیم... عبدالرضا قنبری و رسول بداغی، قربانیان فراموش شدهٔ یک رژیم ضد کارگر و سرکوبگر نخواهند بود. نام و پیکار آنها برای آزادی، الهام‌بخش آنهایی خواهد بود که در سراسر جهان از حقوق و آزادی‌های کارگران ایران دفاع می‌کنند.»

همچنین، در پایگاه اینترنتی «لِیبر استارت» (LabourStart) آمده است که با همکاری نهاد «بین‌المللی آموزش و پرورش» (Education International) که بزرگترین فدراسیون سندیکایی جهان است و ۳۰ میلیون نفر از کارکنان آموزش و پرورش را از ۱۷۰ کشور و سرزمین و حدود ۴۰۰ نهاد صنفی نمایندگی می‌کند، کارزار «اعدام عبدالرضا قنبری را متوقف کنید» سازمان داده شده است. به گزارش لیبر استارت، عبدالرضا قنبری مدرّس دانشگاه پیام نور به جرم محاربه و دریافت ایمیل از یک گروه مسلح مخالف رژیم ایران- که او ارتباطی با آنها ندارد- دستگیر و زندانی شده است. در زندان، او را زیر فشار به پذیرش اتهامش مجبور کرده‌اند. وکیل آقای قنبری، نسرین ستوده بود که خود اینک زندانی است. آقای قنبری اینک به اعدام محکوم شده است و تقاضای فرجام و بخشش او روز ۹ اسفند (۲۸ فوریه) از سوی دادگاه رد شد.
«بین‌الملل آموزش و پرورش» ضمن محکوم کردن حکم اعدام عبدالرضا قنبر، در متن درخواستی که تهیه کرده است، از مقام‌های ایران خواسته است که اعدام عبدالرضا قنبری خودداری و حکم اعدام او را لغو کنند؛ از همهٔ فعالان صنفی بازداشت شده رفع اتهام کنند و آنها را بی‌درنگ آزاد کنند؛ معیارهای جهانی کار را رعایت کنند؛ به حقوق زحمتکشان ایرانی در آزادی تجمع، و تشکل و بیان احترام بگذارند؛ به «شورای هماهنگی کانون صنفی معلمان ایران» اجازهٔ فعالیت صنف رسمی و عضوگیری بدهد؛ اذیت و آزار و سرکوب معلمان، فعالان سندیکایی و مدافعان حقوق بشر را متوقف کند.
معترضان به حکم اعدام عبدالرضا قنبری می‌توانند پیامی که در آدرس اینترنتی لیبراستارت تهیه شده است برای مقام‌های ایران ارسال کنند.

اتحادیهٔ کارکنان دولت بریتانیا «یونیسون» (UNISON) که بزرگترین اتحادیهٔ صنفی بریتانیا با ۱ میلیون و ۴۰۰ هزار عضو است نیز در نامه‌یی به تاریخ ۷ مارس ۲۰۱۲ (۱۷ اسفند ۹۰) به رهبری جمهوری اسلامی ایران- خطاب به آیت‌الله سیدعلی خامنه‌یی- از مقام‌های ایران خواسته است که آقای قنبری و دیگر زندانیانی را که به دلیل فعالیت صنفی و سندیکایی زندانی هستند فوراً آزاد کنند. در این نامه که امضای دیوید پرنتیس، دبیرکل این اتحادیه را دارد، به دستگیری عبدالرضا قنبری در پی تظاهرات دی ۸۸ اشاره شده است که او حتی در آن شرکت نداشت، و نیز اینکه به دختر و همسر او اجازه ندادند در دادگاه شهادت دهند که در آن روز و در هنگام تظاهرات، با او در خانه بودند. در ادامهٔ نامه آمده است که «آقای قنبری که فعالیت سیاسی نداشته است، به دلیل فعالیت‌های قبلی‌اش در تکوین نهاد صنفی معلمان مورد هدف قرار گرفته است، که این کار نقض معاهده‌های سازمان بین‌المللی کار در ارتباط با آزادی تشکل محسوب می‌شود.» رونوشت نامهٔ اتحادیهٔ کارکنان دولت بریتانیا به صادق لاریجانی، ریاست قوهٔ قضاییه، محمدجواد لاریجانی، دبیرکل شورای عالی حقوق بشر، سفارت جمهوری اسلامی ایران در لندن، و ویلیام هیگ، وزیر امور خارجهٔ بریتانیا نیز فرستاده شده است.

پایگاه اینترنتی انگلیسی زبان «همبستگی معلمان» که اخبار مربوط به مسائل و مبارزات معلمان سراسر جهان را منتشر می‌کند نیز با انعکاس خبر خطر فوری اعدام عبدالرضا قنبری به نقل از «کمیتهٔ دفاع از حقوق مردم ایران» (کودیر)، و ضمن اشاره به دشواری‌های فعالان صنفی آموزش و پرورش در ایران، از فرزاد کمانگر معلم کُرد نیز یاد کرده است که او هم به جرم فعالیت‌های صنفی اعدام شد. «همبستگی معلمان» خواسته است که درخواست توقف اعدام عبدالرضا قنبری تا پیش از ۱۵ مارس (۲۵ اسفند) به مقام‌های ایرانی- از جمله دفتر رهبری جمهوری اسلامی، قوهٔ قضاییه، و شورای عالی حقوق بشر- فرستاده شود.

فدراسیون دبیران دبیرستان‌های اونتاریو (کانادا) نیز روز ۷ مارس (۱۷ اسفند) نامه‌یی خطاب به رهبری جمهوری اسلامی ایران فرستاده است که در آن اعتراض شدید خود را نسبت به دستگیری و محکومیت عبدالرضا قنبری ابراز کرده است و خواستار آزادی فوری آقای قنبری از زندان اوین در تهران و بازگشت به آغوش خانواده شده است. فدراسیون دبیران اونتاریو در این نامه از دولت جمهوری اسلامی ایران خواسته است که حق کارکنان برای تشکل آزادانه و مستقلانه در اتحادیه‌های صنفی را به رسمیت بشناسد و به قربانی کردن فعالان اتحادیه‌یی بی‌گناه پایان دهد. در پایان این نامه آمده است: «...فدراسیون ما و ۶۰ هزار عضو آن در استان اونتاریو در کانادا، خواستار توقف اعدام عبدالرضا قنبری هستند.» این نامه امضای «کِنِت کُران» رئیس فدراسیون دبیران دبیرستان‌های اونتاریو را دارد و رونوشت آن برای رئیس قوهٔ قضاییه و نیز دبیرکل شورای عالی حقوق بشر ایران، و همچنین «جان بِرد» وزیر امور خارجهٔ کانادا ارسال شده است.