از : رضا سالاری
عنوان : درچنگال استبداد و ارتجاع
آیا بعد از سی و سه سال مشارکت و رأی دادن و رأی ستاندن از مردم و نهایتاً رسیدن به راه حل تحریم و اصلاح ناپذیری، سیاستی گام به گام مثبت و رو به پیشرفت بوده؟
این یأس عمومی، این ناامیدی عمومی، آیا اینکه بعد از سی و سه سال تازه فهمیده شده رأی مردم، آنهم پس از گذشتن از هزار فیلتر دستگاه های متفاوت انتصابی، هیچ تأثیری در بهبود و اصلاح حکومت و انتخاب منتخبین واقعی مردم نداشته و ندارد، حرکتی گام به گام و رو به جلو بوده؟
در حالیکه یارانش را اسیر و محصور کرده اند، علیرغم این که آنها هم خود منتخبین واقعی مردم در انتخابات خرداد ۸۸ نبودند، در حالیکه همه هم حزبانش ، همه آن یاران وهمپیمانانش، از ته سرای حصر و اسارت با هزار زحمت پیام و بانگ تحریم بیرون دادند، باز سید خندان بیرون میپرد و تک رأیی میدهد، این را باید جزء عوامل پیشرفت گام به گام جامعه داخل نشین اصلاح طلب قلمداد کرد؟
اگر اینها تعریف پیشرفت و اصلاح گام به گام جامعه است، پس چه تعریفی برای پسرفت و عقب ماندگی و واپس گرایی می ماند؟
۴۴۵۶۱ - تاریخ انتشار : ۲۵ اسفند ۱٣۹۰
|