از : رضا سالاری
عنوان : شرط پیش بینی رفتار و عملکردی هنجار و مترقی از جانب خاتمی
خاتمی نمادی از مشعل آذرین فرهنگ بی ثباط و التغاطی باور توهمی و ذهنی از مغلطه مذهبی−ملی گرایی−آزادیخواهی تاریخ معاصر ایران است که بوقت بزنگاه شعله های ملی گرایی و آزادیخواهی آن خاموش میشود تا اهریمن تاریک مصلحت مذهب ولایت آخوندی باردیگر چیره شود و گریبان بگیرد و هر حرکت مدرن و مترقی را با نهی از منکر گردن زند!
خاتمی به خاطر این رأی نداد تا روزنه تماسش با رژیم مسدود نشود! خاتمی از ازل از نظام جدا نبود و هیچوقت هم جدا نشد! این مردم بودند که از او ناامید و جداشدند! والا او همواره خود قسمتی از نظام بود. با رأی خود به بیعت به ولی امر خود اطمینانی مضاعف داد! او همواره بین نظام و مردم، نظام را برگزیده! به ناتوانیهای خود پرواقف است! برایش پشت کردن به مردم راحت تر است تا ایستادن مقابل رژیم. موسوی را به همین دلیل جلو انداخت! ولی در خلا اپوزیسیونی متشکل، مردم رانده و مانده و سرخورده از رژیم، از او انتظاراتی فراتر از توانائی اش را داشته و دارند!
خاتمی وقتی قابل پیش بینی، جاذب اعتماد و پشرو و مترقی و مدرن و آزاد اندیش قلمداد میشود که بدون هیچ مصلحت و شرط و پیش شرطی سکولار فکر و عمل کند و سکولاریزم را بالای همه باورهای مذهبی خود قرار دهد!
۴۴۵۶۰ - تاریخ انتشار : ۲۵ اسفند ۱٣۹۰
|