بیانیه‌ی هسته‌یی لاریجانی
۳۱ مرداد زمان پاسخ ایران به مجموعه‌ی ۱+۵



اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲۹ تير ۱٣٨۵ -  ۲۰ ژوئيه ۲۰۰۶


دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران از طرف مقابل در بحث هسته‌یی ‌خواست تا به میز مذاکره بازگردد و با تاکید بر این که هر گونه اقدام برای تحدید حقوق مسلم ملت ایران، برای جمهوری اسلامی ایران چاره‌ای جز تجدیدنظر در سیاست‌های هسته‌یی آن باقی نخواهند گذاشت، ٣۱ مرداد ماه را زمان پاسخ ایران به مجموعه‌ی پیشنهادی ۱+۵ عنوان کرد.
به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دکتر علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی یک بار دیگر مواضع جمهوری اسلامی ایران را در بیانیه‌ای اعلام کرد.
 
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
«نظر به موارد ذیل:
الف) جمهوری اسلامی ایران طبق برنامه مصوب و برای تامین و تولید ۲۰ هزار مگاوات برق هسته‌یی در ۲۰ سال آینده، تولید بخشی از سوخت هسته‌یی را داخل برنامه‌ریزی کرده و تلاش می‌کند سوخت مورد نیاز خود را تامین نماید.
 
ب) جمهوری اسلامی ایران همواره به تعهدات خود تحت معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌یی (ان.پی.تی) پایبند بوده و فعالیت‌هایی که تا به حال انجام داده، بر اساس حقوق مصرح و مسلم خود در ان.پی.تی مبنی بر استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌یی بوده است و فراتر از حقوق پیش بینی شده در ان.پی.تی که سایر کشورها از آن برخوردارند، مطالبه نمی‌نماید.
 
ج) جمهوری اسلامی ایران ظرف بیش از سه سال گذشته با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همکاری کامل تحت پادمان جامع هسته‌یی و اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی و حتی فراتر از آن به عمل آورده و در این راستا، امکانات انجام حدود ۲۰۰۰ نفر روز بازرسی، بیش از ۵٣ مورد بازرسی تکمیلی از مکان‌های مختلف در ایران را فراهم ساخته است. همچنین کلیه فعالیت‌ها و تاسیسات هسته‌یی ایران تحت نظارت آژانس قرار داشته است.
 
د) طبق گزارش‌های آژانس، هیچگونه مواد هسته‌یی اظهار نشده در ایران وجود نداشته و کلیه مواد هسته‌یی ایران به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اظهار شده و مورد حسابرسی و محاسبه آژانس قرار گرفته و همچنین عدم انحراف فعالیت‌های هسته‌یی ایران به سوی سلاح هسته‌یی صراحتا توسط آژانس اعلام گردیده است.
 
ه) همانگونه که مدیرکل آژانس اعلام داشته، تایید آژانس بر فقدان وجود فعالیت‌ها و مواد هسته‌یی اظهار نشده در هر کشوری، فرآیندی زمان‌بر است و مختص به جمهوری اسلامی ایران نیز نمی‌باشد، بلکه این وضعیتی است که شامل ٣۶ کشور از جمله ۱۴ کشوراروپای غربی نیز می‌شود.
و) مباحثی که در خصوص نگرانی‌های جامعه‌ بین‌المللی نسبت به فعالیت‌های هسته‌یی ایران مطرح می‌شود، نگرانی تعداد معدودی از کشورها می‌باشد. بیانیه وزرای امور خارجه‌ی ۱۱۶ کشور عدم تعهد در مالزی، بیانیه وزرای خارجه ۵۷ کشور سازمان کنفرانس اسلامی در آذربایجان، بیانیه گروه دی هشت در حمایت از فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌یی ایران، گواهی بر مخالفت بخش عظمیمی از جامعه‌ی بین‌المللی با روند تبعیض‌آمیز و نگرانی از ایجاد یک رویه‌ی نامشروع در محروم ساختن اکثریت کشورها از دستیابی به فن‌آوری‌های صلح‌آمیز هسته‌یی است.
 
بر این اساس:
۱- جمهوری اسلامی ایران کاملا به یافتن راه حل مذاکراتی از طریق مسیر دیپلماسی متعهد است و آماده‌ی مذاکره هدفمند و با زمانبندی مشخص مورد رضایت طرفین است.
 
۲- جمهوری اسلامی ایران از ابتدا با دریافت بسته‌ی پیشنهادی از ابتکار جدید استقبال کرده و با نگاهی مثبت و در درون کمیته‌های کارشناسی داخل کشور به بررسی جدی بسته‌ی پیشنهادی اقدام نموده که در حال ادامه می‌باشد. طبیعی است بررسی چنین طرحی به زمان منطقی نیاز دارد و با توجه به جدیت جمهوری اسلامی در بررسی طرح در کمیته‌های تخصصی، ٣۱ مرداد ماه برای اعلام نقطه نظرات مشخص گردید.
 
٣- برای جمهوری اسلامی ایران مایه‌ی تعجب است که پس از برگزاری اولین دور مذاکرات مقدماتی با آقای سولانا در بروکسل، در حالی که هیچ اتفاق خاصی نیفتاده است، شواهدی وجود دارد که بعضی از طرف‌ها و به طور مشخص آمریکا با تغییر مسیر مذاکرات به مسیر شورای امنیت، درصدد ایجاد موانع بر راه دیپلماسی و مذاکره هستند، در حالی که مسیر مذاکره با اروپا مسیر روشن و درستی است که می‌تواند به نتیجه برسد.
 
۴- چنانچه مسیر تقابل به جای مسیر مذاکره انتخاب شود و در صورت هر گونه اقدام برای تحدید حقوق مسلم ملت ایران، برای جمهوری اسلامی ایران چاره‌ای جز تجدیدنظر در سیاست‌های هسته‌یی آن باقی نخواهند ماند. ضمنا متذکر می‌گردد جمهوری اسلامی ایران به دنبال تنش نیست، اما اگر دیگران فضای متشنج و مشکل ایجاد نمایند، در آن شرایط همه دچار مشکل می‌شوند.
 
۵- جمهوری اسلامی ایران معتقد است که مسیر مذاکره و گفت‌وگو و تفاهم، منطقی‌ترین راه حل برای حل و فصل مسایل می‌باشد و در این مسیر نیز مصمم و جدی است و بر آن تاکید دارد و از طرف مقابل می‌خواهیم به میز مذاکره بازگردد.»