اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱ فروردين ۱٣۹۱ -  ۲۰ مارس ۲۰۱۲

کانون پناهندگان سیاسی ایرانی در برلن فرا رسیدن نوروز و آغاز سال ۱٣۹۱ را به همه تبعیدیان ، پناهجویان، پناهندگان و مهاجران ایرانی و افغانستانی تبریک گفته و امیدواریم که این سال با سلامتی ، موفقیت و زندگی ای راحت تر برای همه همراه باشد.

در سال گذشته نیز گریز از جمهوری اسلامی ایران ادامه داشت: در این سال ٣٣۵۲ ایرانی در آلمان تقاضای پناهندگی کردند، ٣۵،۴% بیش از سال پیش، که نشان دهنده استمرار فشارهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، جنسیتی و اقتصادی بر مردم ایران می باشد. در این سال همچنین ۷۷۶۷ افغانستانی در آلمان تقاضای پناهندگی دادند،. ٣۱،۵% بیش از سال ۲۰۱۰ ، که نشان دهنده نقض روزانه حقوق انسانی در افغانستان و ایران است، زیرا بسیاری پناهجویان افغانستانی زیر فشارهای دولتی از ایران گریخته اند.
وضعیت اسفبار حقوق بشر در ایران و نقض سیستماتیک آن در ٣٣ سال گذشته، در سال پیش ابعاد جدیدی به خود گرفت. بیدادگاههای رژیم علیه مخالفین، دگراندیشان و منتقدین، ضرب و شتم و شکنجه زندانیان، تجاوز، اعدام های بی شمار، احکام سنگسار، حمله سیستماتیک به حقوق زنان، دانشجویان، کارگران، جوانان، معلمان، اقلیتهای ملی و قومی و جنسیتی و مردم کوچه وخیابان .... دگربار نشان می دهد که تثبیت حقوق دمکراتیک در این سیستم میسر نمی باشد و برای بسیاری راهی جز فرار از کشور باقی نمی گذارد. وخامت وضعیت حقوق بشردر سال گذشته در ایران به حدی بود که همه سازمانهای بین المللی نیز از بدترشدن این وضعیت صحبت می کنند. این مسائل و مشکلات فقط به درون ایران محدود نگشته و جنبه بین المللی نیز به خود گرفت: ایران در سال گذشته نیز همچنان یکی از کانونهای بحرانی در منطقه بود، متاسفانه نگاه جامعه جهانی بیشتر به مشکلات سیاست های اتمی و امنیتی رژیم دوخته شده و نقض سیستماتیک و روزانه حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران معمولا به حاشیه رانده شده، و این وظیفه نهادهای مدنی-سیاسی مدافع حقوق بشر از جمله کانون ما را دوچندان کرده است. در همین رابطه می توان به تشدید فعالیت نیروهای امنیتی رژیم ایران در خارج از کشور و در آلمان هم اشاره کرد، که دادستانی کل آلمان را نیز وارد ماجرا کرده است و بنا بر تقاضای آنها برخی از عوامل ایران در آلمان دستگیر شده اند. علاوه بر این ما در سال گذشته شاهد تشدید سیاست نمایندگی های رژیم در خارج از کشور برای برپائی نهادهای "فرهنگی" و نفوذ در نهادهای علمی و تخصصی و "ایران دوست" نیز بودیم. گزارشات متعددی از تهدیدها وفشارهای دستگاه امنیتی بر ایرانیان فعال در خارج از کشور، و در این میان در برلین و دیگر شهرهای آلمان، و خانواده های آنها در ایران در دست است. فزون بر این، اخبار نگران کننده ای مبنی بر اخراج هزاران پناهجوی افغانستانی از ایران نیز به گوش می رسد.

با وجود این فشارهای اجتماعی- سیاسی در بسیاری از کشورها "غرب" و به ویژه اتحادیه اروپا تمایل شدیدی به کشیدن حصار و نظامی کردن مرزهای خود و فشار بر پناهجویان درون این کشورها دارد. در این رابطه و فقط به عنوان مثال میتوان به سیاستهای کشورهای اروپائی از جمله اسپانیا و ایتالیا و یونان و به ویژه به رفتار غیر انسانی آنها با پناهجویان در سال گذشته اشاره کرد. در سال گذشته پیگیری وضعیت پناهجویان ایرانی و افغانستانی در یونان و ترکیه بار دیگر یکی از کارهای عمده کانون بود که همچنان در دستور کار است. تعداد کمی از پناهجویان ایرانی در ترکیه از طرف آلمان پذیرفته شدند. تلاش برای پذیرفتن هرچه بیشتر پناهجویان در حاشیه اتحادیه اروپا در آلمان به یکی از فعالیتهای مهم ما تبدیل شده است. پس از ماه ها تلاش در ژانویه امسال توافقی میان وزارت کشور آلمان و دادگاه قانون اساسی این کشور صورت گرفت، که بر اساس آن پناهجویانی که تا پایان ۲۰۱۲ از طریق یونان وارد آلمان شده اند به یونان پس فرستاده نمی شوند. در آلمان فدرال به اجرا در آمدن قانون جدید مهاجرت، بیش از کمک به مهاجران و پناهندگان و پناهجویان، باعث ترس، محدودیت حقوق ودست اندازی به خصوصی ترین جنبه های زندگی آنان شده است. فشار زیاد به برخی از پناهندگان، از جمله پناهندگان ایرانی، به دلایل سیاسی و بررسی دوباره پرونده شان به منظور محدود کردن موقعیت پناهندگی آنها، فشار بر مهاجران دارای تابعییت دوگانه و سختگیریهای اداره امور پناهندگی در بررسی دلایل پناهندگی پناهجویان از پیامدهای تصویب این قانون بوده، هرچند این قانون در موارد بسیار کمی تسهیلاتی برای پذیرفته شدگان پناهندگی از نظر مسائل انسان دوستانه قائل شده است.

در سال گذشته مقاومت علیه این ناملایمتی ها و تلاش برای بهبود وضعیت پناهندگان، پناهجویان وایرانی و افغانستانی مقیم برلن برای کانون پناهندگان سیاسی ایرانی در برلن و دیگر نهادهای مدافع حقوق پناهندگان وحقوق بشر در صدر کارها قرار داشته است: امکان اقامت پناهجویان در آپارتمانهای خصوصی، بهبود نسبی امکان یادگیری زبان آلمانی حتی در دوران پناهجویی و دسترسی به کارتهای استفاده از وسائل نقلیه عمومی با قیمت نازلتر و جا به جایی آزادانه حداقل میان استان های برلین و براندنبورگ از جمله این فعالیت ها می باشد. ولی در همین جا نمی توان از ورود بسیار مشکل پناهجویان به آلمان، سیاست خشن اخراج پناهجویان، عدم جا به جایی آزادانه پناهجویان وطولانی بودن بیش از حد دوران پناهجویی و شرایط بد زیست در بسیاری از کمپهای پناهجویان نام نبرد.

هرچند بیش از سه سال از تصویب اجازه اقامت برای کسانی که مدت طولانی در آلمان هستند، می گذرد ولی استفاده و یا اعطا آن بقدری بوروکراتیک و دست وپا گیر است که عملا تعداد بسیار کمی توانسته اند تا کنون از آن استفاده کنند. با وجود اینکه مدت اعطا این اقامت تا پایان سال ۲۰۱۱ تعیین شده بود، ابتکارات متعددی برای راحت تر کردن و تمدید آن در کارند.

از سپتامبر سال ۲۰۱۰ با توافق سنات برلین مشاوره پناهجویان و افغانستانی های مقیم برلین نیز به عهده کانون گذاشته شد و ما از آن تاریخ به مرکز مشاوره ایرانیان و افغانستانی های مقیم برلین تبدیل شدیم.
از ژانویه سال گذشته در برلین به عنوان اولین استان آلمان قانون انتگراسیون (همپیوندی) به اجرا در آمد. نماینده کانون به عنوان یکی از شش نماینده مهاجرین در شورای مشاور دولت برلن برای مسائل مهاجران و پناهندگان در برلین در تدوین آن نقشی مستقیم داشت.

در ماه اوت سال گذشته مراسم بیست و پنجمین سالگشت تاسیس کانون با حضور وزیر و دیگر مسئولین امور همپیوندی و پناهندگی و نمایندگان بسیاری از نهادهای مربوط و اپوزیسیون ایرانی برگزار شد. فعالیتهای متعدد کانون در حوزه های پناهندگی و همپیوندی و حقوق بشر به عنوان نمونه ای موفق مورد تقدیر قرار گرفتند.
در ژانویه امسال مسئول حقوق بشر دولت آلمان از پروژه مدرسه فارسی کانون- مدرسه آزادی- بازید کرد واز فعالیت های این پروژه و کانون تقدیر کرد.

در رابطه با دیگر فعالیتهای کانون می توان به ادامه کاری در اولین شورای مهاجران در برلین – براندنبورگ اشاره کرد که کانون پناهندگان سیاسی در برلن از موسسان آن بود. انتخاب نماینده کانون پناهندگان در شورای مشاور دولت برلن برای مسائل مهاجران و پناهندگان برای بار چهارم و شرکت فعال در گروههای کاری این شورا همچنان ادامه دارد. علاوه بر آن نمایندگان کانون بطور مستمر در مجمع "کنگره والدین" برلن و نشست های سراسری آموزگاران فارسی زبان در آلمان و اروپا شرکت دارند. به کانون در سال ۲۰۰۹ به عنوان یکی از اولین نهادهای مهاجرتبار مدرک کیفیت مدیریت اعطاء شد، که سال گذشته نیز تمدید گردید.

در سال گذشته کمک به مشکلات پناهندگان و پناهجویان ایرانیان و افغانستانی های مقیم برلین و همراهی آنان در ادارات و موسسات همچنان مهمترین عرصه کار ما بود: همراهی حدود ۶۵۰ نفر در ادارات و موسسات مختلف، بیش از ۱۶۰۰ مشاوره حضوری، ۲۶۰۰ مشاوره تلفنی در برلن و حدود ۷۰۰ مشاوره تلفنی برای خارج از برلن و سازماندهی بیش از ٣۰۰ دوره و کلاس و حضور مرتب نمایندگان کانون در محل های زندگی پناهجویان، گویای بخشی از فعالیتهای روزانه ما میباشند.
کانون با پروژه های متعددی برای تسهیل هر چه بیشتر مشارکت و همپیوندی ایرانیان و افغانستانی ها در جامعه جدید فعالیت می کند: پروژه زنان، پروژه مدرسه فارسی، پروژه جوانان، کلاسهای متعدد یادگیری زبان آلمانی و اشنائی با کشور آلمان، مشاوره برای تحصیل، کاریابی و ... از سوئی و سازماندهی دورهای یادگیری کامپیوتر، جلسات متعدد و منظم سیاسی، فرهنگی و اجتماعی و همکاری منظم و ممتد کانون با دیگر نهادها، احزاب و سازمانهای آلمانی و غیر آلمانی از سوی دیگر گوشه هائی از فعالیتهای سال گذشته ما را در بر می گیرد. کمپین جدیدی در دفاع از حق پناهجویان برای تحصیل، کارآموزی وآموزش زبان از مارس سال جاری فعالیتش را آغاز کرده که کانون نیز از پایه گذارانش است.

در مورد وضعیت تابعیت ایرانی ها در آلمان در سال گذشته شاهد موانع بوروکراتیکی، بویژه درمورد داشتن کار ثابت، بودیم که در نشست های متعدد با مسئولین ادارات بخش ها، مسئول امور خارجیان در برلن و نمایندگان احزاب در پارلمان برلن آنها را مطرح و برای رفع آنها پیشنهادهای مشخصی ارائه کردیم. مشکلتر شدن آوردن خانواده از ایران و چگونگی صدور ویزای مخصوص در این رابطه از دیگر موضوعات کاری ما و مقامات رسمی ادارات بود.

نمایندگان کانون در این سال در جلسات عمومی، در مصاحبه های مطبوعاتی و از طریق رسانه های ایرانی در برلن در توضیح قوانین و امکانات جدید به جامعه ایرانی می کوشند. خروج اجباری بسیاری از فعالان سیاسی از ایران و اقامت آنها در ترکیه، یونان و شمال عراق ابعاد جدیدی از کار را برای کانون در پی داشت. ابتکارات متعددی برای کمک به این ایرانیان در دست اند تا امکان پذیرش آنها را در آلمان و دیگر کشورهای اروپائی تسهیل کنند. انبوهی از جلسات، مصاحبه ها، گزارشها و نشست با مسئولان احزاب و نهادهای دولتی و غیر دولتی، و همچنین شرکت منظم در جلسات نهادهای انسان دوست، حقوق بشری، پناهندگی و مهاجرین، موقعیت هائی بودند تا دست اندرکاران و افکار عمومی با خواست ها و مشکلات ایرانیان و افغانستانی های مقیم برلن آشنائی بیشتری پیدا کنند وخواست های آنان مورد بررسی قرار گیرند.

   برشمردن این نکات مانع از آن نمی شود که به مشکلات بزرگی با آنها روبرو هستیم اشاره ای نشود. دولت برلن با مشکل مالی جدی دست به گریبان است و بنا به تجربه، نهادهای اجتماعی از اولین موسساتی هستند که متاسفانه با سیاستهای کم کردن امکانات مواجه خواهند شد. کانون پناهندگان نیز به طور مستقیم شامل این امر بوده و امکان استمرار کاری آن نسبت به سالهای گذشته کاهش جدی یافته است، به عنوان نمونه بودجه مدرسه فارسی کانون از ابتدای سال ۲۰۰۷ کاملا قطع شد و یا کاهش بودجه بخشی از کادر مشاوره در سال ۲۰۱۱. با تمام این مشکلات در سال گذشته برنامه ها و دوره های متعدد و جدیدی بویژه برای تازه واردین ایرانی و افغانستانی، زنان و همچنین مشاوره حقوقی رایگان سازمان دهی شدند. وب-سایت کانون در سال گذشته نیز مورد استفاده قابل توجهی قرار گرفت.   

علاوه بر وظایف روزانه فوق، کانون پناهندگان فعالانه علیه نقض روزانه و سیستماتیک حقوق بشر در ایران، که عامل اصلی فرار و    آواره گی پناهندگان ایرانی است ودر سال گذشته ابعاد ویژه ای گرفت، فعالیت کرده و در سطوح مختلف سعی در برجسته کردن این نقض وحشیانه حقوق انسانی در مجامع ایرانیان و بین المللی، بویژه در رسانه های عمومی آلمانی، داشته و در این راستا حرکات اعتراضی متعددی را راسا و در بیشتر موارد با همکاری و اتحاد با دیگر نهادها سازماندهی کرد.

پناهندگان، تبعیدیان و مهاجران ایرانی،
امیدواریم که مبارزات مردم ایران برای دمکراسی، آزادی و برابری روزی به ثمر نشیند و بهاران در ایرانی دمکراتیک جشن گرفته شود.

                                                         
کانون پناهندگان سیاسی ایرانی- برلن
(مارس ۲۰۱۲- فروردین ۱٣۹۱)