اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ٣۱ فروردين ۱٣۹۱ -  ۱۹ آوريل ۲۰۱۲

برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، که برنامه مشترک «فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر» (FIDH) و «سازمان جهانی مبارزه با شکنجه» (OMCT) است، اطلاعات تازه ای دریافت کرده و از شما درخواست می کند فورا در باره مساله زیر در ایران اقدام کنید.

اطلاعات تازه            
برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر از طریق «جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران» (LDDHI) از آزادی آقای کوهیار گودرزی، عضو کمیته گزارشگران حقوق بشر مطلع شده است.
بر اساس اطلاعات دریافتی،، آقای کوهیار گودرزی در تاریخ ۲۴ فروردین ۱٣۹۱ با وثیقه آزاد شده است.
برنامه نظارت از آزادی آقای کوهیار گودرزی با وثیقه استقبال می کند و از تمام اشخاص، موسسه ها و سازمان هایی که در حمایت از او فعالیت کرده اند سپاسگزاری می نماید. اما، برنامه نظارت یادآوری می کند که آقای سعید جلالی فر، عضو دیگر کمیته گزارشگران حقوق بشر و عضو پیشین جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان هنوز محکومیت سه سال زندان خود را می گذراند و محکومیت زندان دو عضو دیگر کمیته گزارشگران حقوق بشر خانم شیوا نظرآهاری و آقای نوید خانجانی تایید شده و آنها هر لحظه در خطر بازداشت خودسرانه به سر می برند. [۱]

اطلاعات پیشینه ای
آقای کوهیار گودرزی در آذر ۱٣٨٨ دستگیر و سپس به اتهام هایی از جمله «تبلیغ علیه نظام از طریق همکاری موثر با وبسایت کمیته گزارشگران حقوق بشر»، «گردآوری و انتشار اخبار مغرضانه علیه نظام و انتقال اطلاعات به سازمان های تروریستی مستقر در خارج» و «مصاحبه با رسانه های بیگانه و نشر مقاله در وبسایت ها» بر اساس قانون مجازات اسلامی ایران به یک سال زندان محکوم شد. او پس از گذراندن مدت محکومیت در ۲٣ آذر ۱٣٨۹ آزاد شد.[۲] آقای کوهیار گودرزی دوباره در تاریخ ٨ یا ۹ مرداد ۱٣۹۰ در شهر تهران دستگیر شد و درچند هفته اول در وضعیتی معادل با ناپدید شدن قهری، محل بازداشت او نامعلوم بود. یک روز بعد، در تاریخ ۹ یا ۱۰ مرداد، چهار مامور لباس شخصی مادر او، خانم پروین مخترع، را بدون حکم بازداشت در خانه اش در کرمان خودسرانه بازداشت کردند. خانم مخترع در زندان مطلع شد که به «توهین به مقام رهبری»، «تبلیغ علیه نظام» و «اقدام علیه امنیت ملی» متهم است، در حالی که او در هیچ فعالیت سیاسی یا حقوق بشری شرکت نداشته است. دادگاه انقلاب اسلامی در کرمان او را در اواخر آذر ماه ۱٣۹۰ پس از ۵ ماه حبس در زندان کرمان، به اتهام «اجتماع، تبانی و تبلیغ علیه نظام» به ۲٣ ماه زندان محکوم کرد. این حکم در تجدید نظر به ۲٣ ماه حبس تعلیقی تبدیل شد. در عین حال، او به اتهام «توهین به شهدا» به جریمه نقدی محکوم شد که پیش از آزادی در تاریخ ۲٨ اسفند ۱٣۹۰ آن را پرداخت کرد.
شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی در تاریخ ٨ اسفند ۱٣۹۰ آقای کوهیار گودرزی را به ۵ سال زندان در تبعید در شهر زابل در جنوب شرقی ایران محکوم کرد. محکومیت او به اتهام «تبلیغ علیه نظام» از طریق مصاحبه با مجله آلمانی اشپیگل (که در آن او در باره اعتصاب غذای خود در همبستگی با زندانیان و هم بندیان پیشین خود سخن گفت)، و «اجتماع و تبانی علیه نظام» صورت گرفت. با وجود اعتراض به حکم، او هنوز در بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات در زندان اوین به سر می برد. او پس از دستگیری در تیر ماه ۱٣۹۰، بیش از دو ماه را در سلول انفرادی به سر برده است.

اقدام های مورد درخواست:
لطفا به دولتمردان ایران نامه بنویسید و از آنها بخواهید:
۱ – تحت هر شرایطی، سلامت روحی و جسمانی آقایان کوهیار گودرزی، سعید جلالی فر، نوید خانجانی و خانم شیوا نظرآهاری نیز تمام مدافعان حقوق بشر و خانواده هایشان را در ایران تضمین کنند؛
۲ ـ آقای سعید جلالی فر را فوری و بدون قید و شرط آزاد کنند، زیرا بازداشت آنها تنها به قصد تنبیه فعالیت های حقوق بشری او است.
٣ ـ به هر گونه آزار و اذیت ـ از جمله در سطح قضایی ـ علیه خانم شیوا نظرآهاری، خانم پروین مخترع و آقایان کوهیار گودرزی، سعید جلالی فر و نوید خانجانی و نیز تمام مدافعان حقوق بشر در ایران پایان دهند؛
۴ ـ در هر شرایطی اعلامیه سازمان ملل در باره مدافعان حقوق بشر را، که در تاریخ ۱۸ آذر ۱۳۷۷ (۹ دسامبر ۱۹۹۸) در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شده، رعایت کنند، به ویژه:
·         ماده ۱ آن که می گوید: «همه افراد حق دارند به صورت فردی یا گروهی در سطوح ملی و بین المللی برای حمایت از حقوق بشر و آزادی های اساسی و تحقق این حقوق و آزادی ها فعالیت کنند،»
·         ماده ۵ (ب) که می گوید: «همه افراد حق دارند برای حمایت از حقوق بشر و آزادی های اساسی و تحقق این حقوق و آزادی ها به صورت فردی یا گروهی در سطوح ملی و بین المللی (...) برای تشکیل سازمان های غیردولتی، انجمن ها یا گروه ها، عضویت یا شرکت در آنها اقدام کنند،»
·         ماده ۲ـ۱۲ که می گوید: «دولت باید کلیه تدبیرهای لازم را به کار گیرد تا حمایت مراجع ذیصلاح از همه افراد به صورت فردی و گروهی در برابر خشونت، تهدید، اقدامات تلافی جویانه، تبعیض منفی عملی و یا قانونی، فشار یا هرگونه اقدام خودسرانه دیگر در پی استفاده مشروع و قانونی این افراد از حقوق مذکور در اعلامیه حاضر، تضمین گردد.»
۵ ـ به طور کلی، در هر شرایطی تضمین کنند که حقوق بشر و آزادی های اساسی مطابق با عهدنامه های بین المللی حقوق بشر و موازین بین المللی که ایران نیز متعاهد آنهاست رعایت خواهند شد.