اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۲ ارديبهشت ۱٣۹۱ -  ۱ می ۲۰۱۲

اطلاعیه ی مطبوعاتی کودیر: در حالی که زحمتکشان ایران به استقبال اول ماه مه، «روز جهانی کارگر» می‌روند که بزرگداشت آن در کشورشان منع شده است، سازمان‌های سندیکایی کشورهای مختلف جهان همبستگی خود را با کارگران و فعالان سندیکایی ایران اعلام کردند.
در آستانهٔ روز اول ماه مه، روز جهانی کارگر، سندیکاها و رهبران سندیکایی کشورهای جهان با امضای «بیانیهٔ روز جهانی کارگر» همبستگی خود را با مبارزهٔ کارگران و فعالان سندیکایی ایرانی اعلام کردند. فهرست زیر شامل اسامی رهبران و سندیکاهای کشورهای بریتانیا، کانادا و قبرس است که از این بیانیه حمایت کرده‌اند:
• برندان باربر (Brendan Barber) دبیرکل کنگرهٔ سندیکاها (TUC)، بریتانیا
• دیوید پرنتیس (David Prentice) دبیرکل یونیسون (UNISON)، بریتانیا
• کریستین بلوئر (Christine Blower) دبیرکل اتحادیهٔ سراسری معلمان (NUT)، بریتانیا
• سَلی هانت (Sally Hunt) دبیرکل اتحادیهٔ مدرّسان دانشگاه‌ها و کالج‌ها (UCU)، بریتانیا
• الکس گوردون ((Alex Gordon صدر اتحادیهٔ سراسری کارکنان راه‌آهن و ترابری (RMT)، بریتانیا
• دانیل بلک‌برن (Daniel Blackburn) مدیر اجرایی مرکز بین‌المللی حقوق سندیکایی (ICTUR)، بریتانیا
• پامبیس کریستیس (Pambis Krystis) دبیرکل فدراسیون سراسری کارگران قبرس (PEO)، قبرس
• پاول تیلیفر (Paul Taillefer) رئیس فدراسیون معلمان کانادا، کانادا

«بیانیهٔ روز جهانی کارگر» بر این امر تأکید دارد که کارگران ایران با آشفتگی بی‌سابقهٔ اقتصادیی در کشور و سرکوب خشن رژیمی دست به گریبانند که تشکیلات کارگری را مورد هدف قرار داده است. در حالی که نرخ تورم رسماً بیشتر از ۲۰ درصد اعلام شده است و رو به افزایش دارد، و نرخ بیکاری رسمی در حدود ۱۵ درصد اعلام شده است، آن هم در کشوری که دارای سیستم کمک‌های رفاهی اجتماعی نیست، زندگی توده‌ها بسیار دشوار است و اعتراض کارگران با سرکوب و اقدام‌های تنبیهی روبرو می‌شود.
بر اساس گزارش رسانه‌ها، تحریم‌های اقتصادی جاری نیز بر اقتصاد ایران به‌شدت تأثیر گذاشته است. کارخانه‌‌های زیادی به تعطیل کشانده شده‌اند؛ نبود مواد خام و قطعات یدکی وارداتی منجر به بسته شدن کارخانه‌ها یا تولید با ظرفیت کمتر از معمول شده است؛ ده‌ها هزار کارگر اخراج شده‌اند؛ به علت کمبود تجهیزات پزشکی و دارو، سلامت و بهزیستی مردم عادی به خطر افتاده است؛ و بهای مسکن و کالاهای ضروری روزمرهٔ مردم به علت بی‌ارزش شدن واحد پول ملی و تورم غیرقابل مهار، افزایش سرسام‌آوری داشته است. تحریم‌های اقتصادی تحمیل شده بر ایران، فقط بر روی زندگی مردم عادی اثر منفی دارند و باید برداشته شوند.
و کسانی که به هر صورتی در برابر این وضع مقاومت کنند، متحمل پیامدهای سختی می‌شوند. معلم و فعال سندیکایی ایرانی، عبدالرضا قنبری، زیر حکم اعدام است و شماری از معلمان در زندان به سر می‌برند. در ماه گذشته، رضا شهابی، از رهبران سندیکای شرکت واحد، صرفاً به جرم فعالیت سندیکایی به ۶ ماه زندان محکوم شد. ذبیح‌الله باقری، یکی از فعالان سندیکایی در اصفهان، اخیراً بازداشت شد. علی نجاتی، از رهبران سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه، همچنان در زندان به سر می‌برد.
تعداد زیاد دیگری از فعالان و رهبران سندیکایی نیز صرفاً به «جرم» فعالیت سندیکایی و تلاش برای حقوق کارگران، و شرایط کاری و دستمزدهای بهتر، به زندان‌های طولانی مدت محکوم شده‌اند.
اتحادیه‌ها و سندیکاهای حامی «بیانیهٔ روز جهانی کارگر» متحداً از دولت جمهوری اسلامی ایران می‌خواهند که:
• حکم اعدام عبدالرضا قنبری را لغو کند؛
• رضا شهابی، علی نجاتی و ذبیح‌الله باقری و دیگر فعالانی را که به خاطر فعالیت‌های سندیکایی زندانی شده‌اند فوراً آزاد کند؛
• به اخراج فعالان سندیکایی و کارگری به علت فعالیت‌های سندیکایی‌شان، پایان دهد؛
• همهٔ موانع موجود بر سر راه کارگران را برای تشکیل سندیکاهای مستقل و پیوستن آنها به سندیکاها، مطابق با کنوانسیون‌های ۸۷ و ۹۸ سازمان جهانی کار، بردارد؛
• منع حق کارگران برای بزرگداشت روز جهانی کارگر و برگزاری مراسم این روز را بلادرنگ لغو کند.