اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٣ مرداد ۱٣٨۵ -  ۲۵ ژوئيه ۲۰۰۶

نقطه‌نظراتی پیرامون دستور کار کنگره هفتم سازمان اتحاد فداییان خلق ایران
رایزنی، ارزیابی، پیشنهاد!
 
کنگره هفتم رفقای ما- رفقای سازمان اتحاد فداییان خلق ایران - به زودی برگزار می شود و این سازمان، موضوع مرکزی تأمین اتحاد سیاسی بین نیروهای مدافع دموکراسی و استقرار یک جمهوری دموکراتیک و سکولار به جای جمهوری اسلامی در ایران و نیز امر نیل به اتحاد چپ را در دستور کار کنگره خود قرار داده است. از سازمان ما نیز به عنوان میهمان برای حضور در این کنگره و نیز اظهارنظر پیرامون موارد دستور کار دعوت شده است.
در واکنش به این درخواست، هیئت سیاسی – اجرایی سازمان با پاسخ مثبت خود به دعوتنامه رفقای سازمان اتحاد فداییان خلق ایران، موضوع اظهارنظر پیرامون موارد مرکزی دستور کار کنگره رفقا را در دستور کار نشست بیست و نهم تیرماه خود قرار داد و در پی رایزنی در این زمینه و ارزیابی از روند های امر مطلوب اتحاد و وحدت، تصمیم گرفت حاصل مباحث این نشست خود را به شکل علنی در اختیار شرکت‌کنندگان کنگره سازمان اتحاد فداییان خلق ایران قرار دهد. آنچه در زیر می آید، رئوس مباحث مطروحه در نشست ما می باشد.
 
آنچه به خود می گوئیم، به رفقا نیز می گوئیم!
همکاری، هم‌گامی، اتحاد عمل، اتحاد سیاسی و وحدت برنامه‌ای، پیش از همه به داشتن روحیه برای اتحاد و وحدت وابسته‌اند. برخورداری از چنین روحیه‌ای، مقدم بر هرگونه سازمان‌یابی است! برای اتحاد، اراده لازم است. اراده‍ی معطوف به عمل و اقدام مشترک.
اتحاد، به فعل‌در‌آوردن اشتراکات است و ایجاد فضای تفاهم برای رفع اختلافات. با فکر ابتدا تعریف اختلافات و آنگاه رفتن پای اتحاد، نزدیکی حاصل نمی شود. چنین فکری، به درد جداماندن و متفرق‌بودن می خورد. بحث زیر چتر اتحاد، شکل گفتگوی سازنده به خود میگیرد و بحث از جایگاه جداگزینی، معمولاً جنبه پلمیک دارد و عموماً بی‌نتیجه می ماند!
اتحاد، برای جنبش است و موفقیت جنبش. اگر خود را برای جنبش دموکراتیک و چپ میخواهیم و نه جنبش را برای خود، ناگزیر از برون‌رفت از خود و بیرون‌‌آمدن از لاک خویشیم. ما را کلان‌نگری نیاز است. با درجا‌زدن در جایگاهی که هستیم، می پوسیم و با قراردادن جایگاه خود در خدمت جنبش، شکفته می شویم و به سهم خود جنبش را شکوفا می کنیم.
اتحاد و وحدت، با سخن برای اتحاد و وحدت آغاز میشوند اما اگر در حرف بمانند و در تعریف توصیف و تمجید فواید آن خلاصه شوند و در عمل معین و گام‌های عملی تجلی نیابند، بدترین نوع فرار از اتحاد و وحدت را به نمایش می گذارند. ما در معرض انتخاب‌ها هستیم و انتخاب، عمل را ایجاب می کند!
اتحاد و وحدت، پروژه‌های عملی هستند که فزون‌خواهی را بر نمی تابند. امری یکباره نیستند بلکه ورود به میدانی هستند با امکانات نوین و موانع جدید که اولی ها را باید بر گرفت و از دومی ها باید بگذشت. همه مسیر از اول روشن نیست و نمی تواند باشد، باید در آن گام نهاد و در طول راه مشکلات را دریافت و قفل‌ها را یک به یک گشود.
اتحاد و وحدت، ابزارهای نیک برای تحقق اهداف مشترکند که بیگمان با خود چالش های نوین را به همراه دارند. پیشاپیش و ناگزیر به این باید آگاه بود که پس از هر اتحادی، مناسبات درون جریان پای اتحاد، دستخوش تغییر می شود. قرابت های جدیدی سر بر می آورند، در حالی که فاصله هایی نیز شکل می گیرند. در پی اتحاد، توازن قواهای موجود در جریان‌های وارد جرگه اتحاد، بهم می خورند و اینرا، باید از اول دریافت. اتحاد، در ذات خود دخالت سیاسی است چه در برون از خود و چه در درون خود.
 
اتحاد سیاسی دو سازمان
هدف، تحقق برنامه اجتماعی است و سیاست‌گذاری و سیاست‌ورزی، در خدمت آن. اتحاد سیاسی مقدم بر وحدت   در آماج وبرنامه‌ است. کار از اینجا آغاز میشود.
ما و سازمان اتحاد فداییان خلق ایران، از یک تبار تاریخی هستیم و در سمتگیری اجتماعی، در یک جهت ره می پوئیم. هم تاریخ و عاطفه مشترک داریم و هم فاصله‌گیری‌های دردناک در بخشی از تاریخ‌مان. فاصله‌هایی که، در سالهای اخیر به کم و کمترشدن سیر کرده‌اند و اشتراکات نیرومندمان آنها را تحت‌الشعاع خود قرار داده‌اند، بی‌آنکه   البته به فراموشی سکرآور و زیانبار دچار شویم که نباید هم بشویم.
در سالهای اخیر، اتحاد عمل و اتحاد سیاسی بسیار نزدیک بین سازمان های ما شکل گرفته و پیش رفته است. رفقای سازمان اتحاد فداییان خلق ایران، در چهار کنگره گذشته ما میهمانان ثابت‌قدم ما بوده‌اند و دریافته‌اند که در چشم ما، نه میهمان که میزبان هستند. و اکنون، ما مشتاقانه رهسپار کنگره رفقا هستیم. میزان الفت ما نسبت به این رفقا تا آن اندازه است که   امکان حضور رفقای اتحاد فداییان در بخش های غیر تشکیلاتی نشست های ارگان های مرکزی   خود را به تصویب رسانده ایم. عدم‌اجرا و یا اجرای ناقص این تصمیم اساساً ناشی از مشکلات فنی بوده است و نه عدم‌آمادگی ما در اجرای آن تصمیم. در طول این سالها، دهها اعلامیه مشترک با همدیگر صادر کرده‌ایم، بهمراه هم به ملاقات‌های سیاسی رفته‌ایم و در چندین کارزار سیاسی کنار یکدیگر بوده‌ایم. به همت مسئولین وقت دو سازمان، سازمان‌یافته‌ترین ارتباط بیرونی ما با اتحاد فداییان بوده است. پای تدوین پلاتفرم‌های مشترک بین دو سازمان با دیگر احزاب سیاسی همسو رفته‌ایم. مهمتر از همه، در عمل دریافته‌ایم که با همدیگر است که تکمیل می شویم و موثرتر عمل می کنیم.
اما کارهای ناکرده‌ای که می توانستند انجام گیرند نیز وجود دارند. هنوز موضع‌گیری با امضای دو سازمان نداشته‌ایم. مباحث پراکنده در نشست‌های مشترکمان را سازمان نداده‌ایم. هنوز در افزودن امکاناتمان برای آفرینش کیفیت‌های نوین و احتراز از اتلاف انرژی در شرایط دشوار مهاجرت، مردد هستیم. قادر به غلبه بر همه عواطف منفی گذشته نیستیم و از بروز گاهگاهی پدیده‌های منفی در یکدیگر دچار کابوس‌های تلخ گذشته می شویم. زادروز مشترک خود را به اشتراک جشن نمی گیریم و برای یادبودها، دو مراسم برقرار می کنیم.
دو سازمان ما اکنون می توانند با اتکاء بر اشتراکات در   سیاست‌ها و مواضع کلیدی شان، واردیک فاز جدید در اتحاد سیاسی خود شوند. پیشنهاد ما به کنگره اتحاد فداییان خلق ایران   اتخاذ تصمیم پیرامون تشکیل یک کمیته یا ارگان مشترک سیاسی برای انجام اقدامات سیاسی مشترک چه در شکل موضع‌گیری‌های سیاسی و شرکت در کارزارهای سیاسی و چه در نمایندگی این دو سازمان در مناسبات اتحادهای سیاسی با جریان‌های ایران و نهادهای بین‌المللی است. موضوع، البته ساختن یکباره چنین ارگانی نیست. می توان گام به گام پیش رفت، آیین نامه آنرا با خردورزی مشترک تدوین کرد و آهنگ حرکت را در هماهنگی با هم و رعایت استقلال هم در روند حرکت مشترک، تنظیم نمود. اما، تصمیم‌گیری و اعلام تصمیم در این زمینه، نیاز لحظه و شرط وفادار ماندن ما به روند تاکنون پیش‌رفته اتحاد سیاسی بین دو سازمان است.
 
در راستای وحدت چپ
وحدت بین فداییانی که خود را چپ دموکرات می دانند و دموکراتیسم چپ را برای ایران پی می گیرند، اساسا در خدمت و   برای رسیدن به وحدت چپ و یا اتحاد چپ است. تأمین وحدت بین بخش‌های تقسیم‌شده جنبش فدایی که سمتگیری مشترکی دارند و تحول دموکراتیک کمابیش مشابهی را پشت سر گذاشته‌اند، مسلماً نقش ارزنده و مثبتی در جنبش چپ و دموکراتیک ایران خواهد داشت و تأثیر سازنده‌ای بر پایگاه اجتماعی جنبش فدایی خواهد گذاشت. اما هدف اصلی ما از وحدت، نه برگشت به فدایی‌گری، که به نوبه خود ایجاد ثقلی در خدمت اتحاد چپ است.
لازمه امر وحدت، اشتراکات بنیادی و عمومی در آماج و برنامه اجتماعی است. هم از اینرو، سازماندهی برای رسیدن به آماج و دیدگاه برنامه‌ای مشترک، وظیفه مقدم در روند وحدت تلقی می شود. سازمان ما، تحقق اتحاد چپ دموکرات را در کنگره نهم خود تصویب کرده و تلاش در این راستا را وظیفه ارگان‌های منتخب خود قرار داده است. در سازمان ما، یافتن زبان مشترک در دیدگاهها و برنامه‌ با سازمان اتحاد فداییان خلق در زمره‍ی اولویت‌ها است. این تمایل در سازمان اتحاد فداییان نیز به چشم می خورد. بر آن مصوبه و این تمایل باید تکیه کرد و وارد تصمیمات عملی و مشترک در این زمینه شد. تصمیم‌گیری بر سر تشکیل یک کمیسیون مشترک در موضوع تدوین آماج و دیدگاههای برنامه‌ای، پیشنهاد دوم ما به کنگره سازمان اتحاد فداییان خلق ایران است. این کمیسیون هم وظیفه سازماندهی مباحث در سطح دو سازمان و جنبش چپ را بر عهده خواهد داشت و هم جمع‌بندی مباحث بمنظور تدوین پیش‌نویس اشتراکات در آماج و برنامه را. هدف اینست که دو کنگره بعدتر هر دو سازمان بررسی و تصمیم‌گیری پیرامون نتایج این روند را در دستور کار مرکزی خود قرار دهند.
این پیشنهاد اما با پیشنهاد تکمیلی دیگر ما مبنی بر تأمین فعالیت‌های مشترک ارگان‌های متناظر دو سازمان با همدیگر، همراه است. فعالیت‌های ما در عرصه‌های کارگری و زحمتکشان، زنان، اقوام و ملیت‌ها، دانشجویان، روشنفکران و   مناسبات بین المللی می توانند در پیوند تنگاتنگ با هم قرار گیرند. ایجاد و تحکیم پیوندها بین واحدهای سازمانی دو سازمان در کشورهای مختلف نیز، برای شکل‌دهی به عواطف مشترک که لازمه بسترسازی برای هدف وحدت ارگانیک در آینده است، می توانند در دستور کار ارگان‌های مرکزی دو سازمان قرار بگیرند.
 
ما و سازمان اتحاد فداییان خلق ایران، بخشی از جنبش چپ دموکرات هستیم که نظری مشترک در رسیدن به یک اتحاد چپ دموکراتیک در ایران و متشکل‌شدن طیف گسترده‌ای از تشکل‌ها و منفردین چپ با همدیگر داریم. هریک از این دو سازمان در همین راستا گام بر میدارند، اما قرار گرفتن ایندو در روند وحدت، خود انگیزه و مشوقی خواهد شد برای نزدیکتر شدن نیروی چپ دموکرات ایران بهمدیگر، که می دانیم بدون ایجاد ثقل و تشکل چپ، هم جنبش دموکراتیک ایران از کامیابی فاصله خواهد داشت و هم در میدان مبارزه اجتماعی، نیروی زحمت و کار لگدمال سرمایه و قدرت خواهد شد.
*   *   *
هرگام پیروزمندانه کنگره سازمان اتحاد فداییان خلق ایران در راه تأمین اتحاد سیاسی بین جمهوری‌خواهان دموکرات و سکولار و در خدمت تحقق اتحاد چپ، برای ما گامی است که خود برداشته‌ایم.
 
هیئت سیاسی – اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
سی‌ام تیرماه ١٣٨٥