عنوان : آقا / خانم استاجلو
متاسفم که شما بجای اینکه اقدامات رژیم ایران و ترکیه را نقد و محکوم کنید، با بیان "... ترکیه میبایستی این کار را سالهای زودتر انجام میداد." عملا بر عملکرد جمهوری اسلامی، مهر تایید می زنید!
از طرفی شما با صحه گذاشتن بر اقدامات ترکیه، نه تنها، ادعای دروغین دولتمردان ترک مبنی بر "نجات آذربایجان از دست روسها در ۱۹۱۸" را تایید می کنید، بلکه بر آنهمه جنایتی که ترکان عثمانی، در حق مردم ترکزبان آذربایجان انجام دادند، چشم فرو می بندید!
۴۵۵۹۱ - تاریخ انتشار : ٣۱ ارديبهشت ۱٣۹۱       

عنوان : شیعه‌ و فارس زبان
رژیم ایران هر جا شیعه‌ و فارس زبان هست برای منفعت خود و توسعه نفوذ ایران استفاده می‌کند. سعی‌ در تشکیل ۳ کشور فارس زبان. استفاده ابزاری از حزب‌ا‌لله لبنان (شاه سابق ایران از شیعه‌‌های لبنان حمایت میکرد) سعی‌ در اشاعه زبان فارسی در اقصی نقاط دنیا. کمکهای فرهنگی‌ زبانی بلاعوض برای رشد زبان و فرهنگ فارسی در تاجیکستان و افغانستان. حمایت از کرد‌های خارج ایران ( سرکوب کرد‌های داخل ایران) رژیم ایران بارها برای ناامن کردن جمهوری آذربایجان فتوای داده در مراسم‌های عاشورا و تاسوعا در استانبول همواره نمایندگان خامنه ائی شرکت کرده اند هزاران مثال دیگر، ، ترکیه میبایستی این کار را سالهای زودتر انجام میداد.دغرز
۴۵۵۷۰ - تاریخ انتشار : ٣۰ ارديبهشت ۱٣۹۱       

عنوان : گوشه هایی از جنایات ترکان عثمانی در آذربایجان
با نگاهی به تاریخ عثمانی ـ که از ۱۲۹۹ تا ۱۹۲۲ میلادی، یعنی متجاوز از ۶ قرن با حملات خونبار خود، در غرب تا قلب اروپا پیش تاختند، و در شرق با تصرف غالب سرزمین های مسلمان نشین، از شمال آفریقا تا اورشلیم، عراق، سوریه، عربستان، و ... را به زیر سلطه در آوردند ـ ما شاهد یکی خونین ترین بخش از تاریخ جهان می باشیم.
به ویژه این که ایران و ایرانیان نیز در این دوره از تاریخ، از طرف عثمانیان لطمات و صدمات خونینی را تحمل نموده است. البته آذربایجان و آذربایجانی به دلیل همجواری با دولت خونخوار و خونریز عثمانی، بیشترین صدمه را شاهد بود.
نباید فراموش کنیم که ایران در این مقطع از تاریخ، در مقابل امپراتوری قدرتمند عثمانی، کشوری کوچک و ضربه پذیر بود که همواره در یک وضعیت تدافعی قرار داشت. ایران در این دوره ۶۰۰ ساله حتی در اوج اقتدار که همزمان با حکمرانی شاه عباس صفوی (۱۵۸۷ ـ ۱۶۲۹ میلادی) می باشد، قدرت برابری با عثمانی را نداشت. اینکه کشور کوچک و تضییف شده ایران، چگونه در مقابل امپراتوری قدرتمند عثمانی، توانست جان به سلامت ببرد، جای گفتگوی فراوان دارد!؟
***
با توضیح مترجم و نوشته رئیس نیا، پژوهشگر آذربایجانی، ما با گوشه هایی از عملکر عثمانی در ایران به ویژه آذربایجان، همزمان با جنگ جهانی اول، آشنا می شویم. در این جا من نیز مایلم نظر خوانندگان را به گوشه ای دیگر از جایات عثمانی به نقل از "وطن یولی" نشریه دانشجویان آذربایجانی دانشگاه تهران، جلب کنم!
"وطن یولی نشریه دانشجویان آذربایجانی دانشگاه تهران" در شماره ۱۵ خود، گوشه هایی از جنگ ایران و عثمانی و جنایات عثمانی بر علیه مردم غیر نظامی، را در شهر های تبریز، خوی و ... برملا می کند.
"اشغال و قتل عام تبریز توسط ترکان عثمانی" (۹۹۳ ـ ۹۸۶ قمری برابر با ۱۵۸۵ ـ ۱۵۷۸ میلادی) یکی از مطالب این شماره از دکتر نصر الله صالحی، می باشد. بطوریکه در آغاز مطلب قید گردیده: در طول دوره صفویه، بخش های غربی قلمرو ایران، به ویژه منطقه قفقاز و آذربایجان، بارها مورد حمله و هجوم همه جانبه سپاهیان عثمانی قرار گرفت. در این تجاوز ها، بسیاری از شهرها و روستاهای مناطق یاد شده تصرف و تخریب و افراد بیشماری نیز قتل عام شدند. بنا به آگاهی های موجود در بیشتر منابع تاریخی ایران و عثمانی، تقریبا در تمام تهاجم های سپاه عثمانی، این مردم غیور خظه آذربایجان بودند که در صف مقدم جنگ و ستیز با عثمانی قرار داشتند. اوج ستیزه گری مردم آذربایجان در مقاومت مردم تبریز در برابر تصرف این شهر از سوی قوای عثمان پاشا، تجلی کرد؛ مقاومتی که سرانجام به قتل عام هولناک مردم این شهر توسط سپاه عثمانی منجر شد. ..."
در این مقطع از تاریخ، یعنی مرگ شاه طهماسب (۳ خرداد ۹۵۵ برابر با ۲۴ مای ۱۵۷۶) ، رقابت بر سر قدرت بین سران قزلباش، و ضعف اقتدار دولت صفوی، علیرغم پیمان صلحی که بین ایران و عثمانی در زمان شاه طهماسب بسته شده بود، سلطان عثمانی فرمان حمله به ایران را صادر می کند؛ و سپاه عثمانی شهرهای آذربایجان را به تصرف خود در می آورد. در ادامه مطلب در نشریه وطن یولی چنین می خوانیم:
"... قوای عثمانی در بیشتر حملات خود به شهرها و روستاهای ایران، با نهایت قساوت و بی رحمی به کشتار و قتل عام مردم ایران پرداختند. اوج قتل عام آنها در سال ۹۹۳ قمری [۱۵۸۵ میلادی] در هنگام تصرف تبریز، در همین شهر صورت گرفت. ... «قاضی احمد قمی» از قتل عام هفت شهر هزار نفر از مردم بی گناه تبریز سخن گفته است. وی می نویسد: تمامی ینکچریان [منظور سپاه «ینی چری» عثمانی است، که در قساوت و بی رحمی شهره بودند] خود را به کوچه ها و محل ها انداخته، هر کس را به نظر درآوردند به درجه شهادت رسانیده و از دیوار باغچه به خانه ها درآمده، هر کس را که در نقب ها و زیر زمین ها پنهان شده بود، بیرون آورده به قتل رسانیدند ... قیریب هفت هشت هزار نفر به قتل درآورده، صد نفر از پیرزنان طعمه شمشیر ساختند ... اطفال شیر خواره را پای به شکم نهاده به عالم آخرت رسانیدند و موازی هفت هشت هزار نفر از ساده رخان مه لقا و دختران سمن سیما و زنان حورلقا و اطفال مسلمانان از تبریزیان اسیر نموده، در میانه خرید و فروخت نمودند. ... چند بیت شعر از میر جعفر تبریزی در باره کشتار مزبور : تبریز چو کربلا شد از شیون و شین / فرقی که بود همین بود در ما بین / کان بهر حسین در محرم بوده است / این در رمضان بهر مهبان حسین / در آخر ماه روزه تبریز الحق / گردید چو کربلا زخون ناحق "
در این مطلب از "نشریه وطن یولی" نویسنده به نوشته تنی چند از منابع تاریخی، از جمله به "عالم آرای عباسی" و مورخان خود عثمانی، اشاره کرده چنین می نویسد:
"اسکندر بیگ ترکمان نیز در عالم آرای عباسی، در باره قتل عام مردم تبریز سخنی کم و بیش مشابه قاضی احمد قمی، گفته است. وی می نویسد: ... عثمان پاشا [فرمانده سپاه عثمانی] در تبریز تجویز قتل عام نمود ... رومیان [این کلمه اشاره دارد به سرزمین "روم شرقی" که با اشغال سلجوقیان و ترکان عثمانی، به تدریج به تصرف ترکان در آمد؛ و در نهایت با فتح قسطنطنیه در سال ۱۴۵۳ میلادی به دست سلطان محمد فاتح، امپراتوری روم شرقی از بین رفت] به مجرد شنیدن آن کلمه، با تیغ های کشیده به شهر ریخته آغاز سرافشانی نمودند ... رومیه در بیرون هر کس را دیدند به قتل رسانیدند و شروع در خانه ها کرده به هر خانه راه یافتند مردان را طعمه شمشیر بلا ساخته، اموال و اسباب را نهیب و غارت نمودند و بسیاری از نساء و صبیان [زنان و دختران] را اسیر کردند. فریاد و فغان اطفال و عورات به فلک اسر رسیده بود. ... "
نشریه وطن یولی در ادامه به نوشته مورخین عثمانی از جمله به "حریمی" نامی اشاره می کند که خود در هنگام تصرف تبریز، حضور داشت؛ و رساله ای بنام "فتح تبریز" نوشته. نویسنده به نقل از رساله مذکور چنین نقل می کند:
"عساکر از سحر گاه دست به هجوم زده، اموال و اسباب و دارایی شهر را چنان مورد غارت و چپاول قرار دادند که صد مرتبه بتر از عملی که تیمور در حمله به سیواس مرتکب شده بود، را مرتکب شدند. ..."
"او [مورخ عثمانی] ضمن اشاره به علت خشم سپاهیان عثمانی،به صراحت از قتل عام مردم تبریز این گونه سخن گفته است: "پیروزی ناچیزی که نصیب دشمن دین و گروه ضالین شد، موجب شادی و سرور مردم شهر تبریز گشت. آنها پس از آن، هرگاه عساکر روم را تنها می یافتند آنها را لخت می کردند و یا می کشتند. عساکر روم از این عمل به ستوه آمدند و لیکن از سوی حضرت سردار اجازه غارت و قتل عام مردم را نداشتند. اما ندایی در میان آنان پیدا شد که می گفت: عساکر روم از جانب رب العالمین مجاز به غارت و قتل عام مردم اند. از این رو عساکر از یک طرف هجوم همه جانبه آورده، زن و مرد بیشماری را که در شهر و اردویشان بود، را قتل عام کرده و مال و منالشان را به غارت و یغما بردند."
از جمله مورخان معروف یگر عثمانی که به واقعه تبریز به صراحت اشاره کرده اند، یکی "مصطفی سلانیکی افندی" و دیگری "ابراهیم پچوی افندی" است. "سلانیکی" می نویسد: مردم تبریز هرگاه عساکر را تنها می دیدند، در صدد انتقام بر می آمدند. مردم در دل عقده داشتند و به دنبال بهانه بودند تا داد خود را بستانند. از این رو به خوست خدا، بر زبان عساکر چنین جاری شد که این مردمان ستیزه جو را باید قتل عام کرد و الا اینها نه مطیع می شوند و نه تن به قبول حق می دهند. ... ناگهان یک روز آشوب و واویلایی به پا خواست، عامه عساکر اسلام سلاح برگرفته و گفتند قتل عامی به پا خواسته است. ... نخست شهر غارت و یغما شد و همراه با نهیب و غارت، قتل عام مردم نیز عملی شد.
"پچوی" نیز در تاریخ خود به واقعه تبریز به صراحت اشاره کرده است. البته وی گروه هایی از مردم که از دم تیغ سپاه خونریز عثمانی گذشتند را به طور مشخص نام برده است. وی می نویسد: "عساکر، شهر را مورد هجوم همه جانبه قرار داده و به مدت سه روز و سه شب عموم مردم را قتل عام کردند. ... عساکر هر که را از سادات، بزرگان و تجار و اهل صنعت و حرف یافتند، بی رحمانه به قتل رساندند. "
این نقل قول ها از نشریه دانشجویی "وطن یولی" فقط گوشه هایی از جنایات ترکان عثمانی در آذربایجان است. جای تاسف و تعجب دارد که امروز تعدادی از همولایتی های آذربایجانی ما، با فراموش کردن تمامی حوادث خونینی که ترکان عثمانی، در حق مردم ایران به ویژه ما آذربایجانیان انجام دادند، با انکار هویت ایرانی خود، بر هویت "ترک" پای می فشارند و در صدد ایجاد هویت مشترک با ترکان ترکیه هستند!
۴۵۵٣۴ - تاریخ انتشار : ۲٨ ارديبهشت ۱٣۹۱