انسان در هزار توی خاردار زندگی - ب. بی نیاز (داریوش)

نظرات دیگران
  
    از : peerooz

عنوان : " موذیانه و سادیسم و مسخرگی "
جناب باخته،
ممنون که تقاضای سانسور کامنت های مرا نکردید. چند وقت پیش جناب ا. جیلو چنین تقاضایی فرمودند و بنده چند هفته خود سانسوری کردم که هنر نمایی ایشان را ببینم . معلوم شد که ایشان یا مقالات را نمیخوانند و یا با محتوی آنها کاملا موافقند و نظری ندارند و یا آنکه آنها را چنان مزخرف میدانند که قابل کامنت نمیدانند.

اخبار روز جزء بسیار معدود نشریات آنلاین خارج است که بما اجازه میدهد نظر خود را
در باره مقالات بیان کنیم. وظیفه ما به به و چهچه نیست. انتقاد خود را میکنیم و اگر نویسنده و خوانندگان آنرا مزخرف دانستند تصحیح میفرمایند. از شما ممنون میشویم که هرگاه کامنت های من " موذیانه شد و حالت سادیسم پیدا کرد و چیزی را به مسخره کشاندم " با ذکر عیوب و تاویل صحیح تذکر بفرمائید تا سوء تفاهم بر طرف شود.

به آنچه تاکنون در باره ارتداد گفته ام چیزی اضافه نمیکنم جز آنکه آنرا هیاهو برای هیچ میدانم و معتقدم که ما مسائل مهمتری برای گفتگو داریم. بعنوان نمونه مساله تجاوز به کودکان بیگناه و بی پناه بنظر بنده مساله مهمی ست که باید مورد بحث جدی قرار گیرد که در این کامنت نمیگنجد و جناب داریوش با مقاله خوب خود این بحث را افتتاح فرموده اند . اگر خوانندگان موافق باشند این گفتگو ادامه خواهد یافت و گرنه اینهم " چماق ترسناک " و یا " موذیانه و سادیسم و مسخرگی " دیگریست.مجددا ممنون از تذکر شما.
۴۵۵۹۵ - تاریخ انتشار : ٣۱ ارديبهشت ۱٣۹۱       

    از : باخته

عنوان : خودت یک کاری بکن
اقای یا خانم peerooz
شما که همه اش بدون وقفه فتوا میدهید که چکار بکنید و چکار نکنید. مگر مسائل دنیا فقط یک موضوع است؟ طعنه زدن شما موزیانه و حالت سادیسم پیدا کرده. همه چیز را به مسخره می کشانید.(حتی فتوای تروریستهای اسلامی به نجفی را). تاریخچه تجاوز هم طولانی است (نه فقط فتوا).
در رومان Medicus گردن نوها در باره تجاوز به مرد در قرن دهم در ایران اشاره دارد.تجاوز به طلبه های جوان در حجره های قم بر کسی پوشیده نیست.
تجاوز شده ها شرم دارند بیان کنند, فشار محیط زندگی و فرهنگ جامعه را باید در نظر گرفت و حتی سربسته هم در جوامعه اسلامی مطرح نمیشود.
البته فشار به جوانان و محدودیتهای اسلامی به رشد تجاوز کمک می کند و بعدش هم خودشان با قانونشان جوانان را اعدام می کنند.
در خاتمه: من هنوزم موضوع تجاوز در زندانهای ایران را که از طرف کروبی با آب و تاب در سطح ایران پخش شده بود شک دارم . فکر می کنم برای ترساندن جنبش سبز رژیم هم جلوی پخشش را نگرفت و کروبی هم با این هیاهو ضربه بزرگی به جنبش سبز زد. یادمان نرود که کروبی در مجلس ششم حکم حکومتی در باره مطبوعات به کرسی نشاند و هنوزم رهبرش خمینی است و خودش هم در همه کشت و کشتار های خمینی اگر هم دست نداشته بوده باش ولی آگاه بوده. من به حرفهای این جماعت بی اعتمادم.
در زندان ها همیشه تجاوز می شده, البته از طرف خود زندانیان. در فیلم پاپیون این نوع صحنه ها نشان داده شده.
۴۵۵۹٣ - تاریخ انتشار : ٣۱ ارديبهشت ۱٣۹۱       

    از : peerooz

عنوان : خلایق هرچه لایق
یکی دو هفته است که کسانی با یا بدون منظور، از " نشانه های خداوند " بر روی زمین " استفتاء " کرده و فتوای صد در صد منتظره و مورد نظر خود را گرفته اند. این واقعه ساختگی و یا غیرساختگی چنان زلزله ای در ارکان عالم افکنده که بهر کجا که سر بزنی یکی دو مقاله و کامنت در باره حمایت از هنرمند عاقل و بالغی میبینی که خود میدانسته چه گفته و لابد شجاعت گفتن آنرا داشته است و ظاهرا تحت حمایت دولت آلمان قرار دارد.

و این وسیله ای شده است برای حمله به اشخاص وگروه های مخالف و جهاد اکبر بر ضد فتوای ارتداد که هزار و چهار صد سال سابقه دارد و بکرات در قرن های اخیر و سال های اخیر صادر شده است. تو گویی که فتوای ارتداد همین یکی دو هفته پیش کشف شده است.

و این در حالی ست که مسائل بسیار مهم مغفول مانده اند.
یکی از این مهمترین مسائل ، تجاوز جنسی به کودکان و یا بچه بازیست بویژه تجاوز به پسر بچه ها. این عمل شنیع قرنهاست که آشکار و پنهان انجام میگیرد و و برای " روشنفکران " اعم از چپ و راست و مذهبی و غیر مذهبی اهمیت چندانی ندارد. زمانی که کشیش های کاتولیک به پسر بچه ها تجاوز میکنند مذهبی ها و دست راستی ها خفقان میگیرند و مساله مهم برای چپ ها " اردوی کار کودکان است " نه تجاوز به این کودکان بی گناه و بی پناه. چرا دل مردم از این جنایات و فجایع بدرد نمی آید؟

برای " ممه های گلشیفته " سیصد هزار امضای فیس بوکی جمع میشود و همانها لابد امروز صفحه فیس بوکی شاهین نجفی را پر کرده اند. خلایق هرچه لایق بود دادند ؟ میشود امید داشت که روزی هم " کمپینی " ضد بچه بازی راه بیفتد ؟ یا هنوز مردم پی " جوجه خروسند " ؟
۴۵۵۷٣ - تاریخ انتشار : ٣۰ ارديبهشت ۱٣۹۱