• همزمان با گسترش تحریم ها، شرایط برای اشتباه فاجعه بار سران جمهوری اسلامی و دست زدن به عملیات تلافی جویانه ی نظامی و بهانه دادن به کنسرن های جهانی برای شعله ور کردن جنگی تازه در باختر آسیا فراهم می گردد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٣ خرداد ۱٣۹۱ -  ۲٣ می ۲۰۱۲

فشرده ای برای آغاز نوشتار
همزمان با گسترش تحریم ها، شرایط برای اشتباه فاجعه بار سران جمهوری اسلامی و دست زدن به عملیات تلافی جویانه ی نظامی و بهانه دادن به کنسرن های جهانی برای شعله ور کردن جنگی تازه در باختر آسیا، آن هم با دامنه ای بسیار گسترده تر از جنگ های پیشین منطقه ای، همانا کارزاری بسیار خانمان سوز و با پیامدهای غیرقابل پیش بینی درون و برون مرزی، فراهم می گردد. حتی از هم اکنون می توان سناریوهایی را چون کشتارهای هیروشیما و ناکازاکی در کرانه ها به فرتور کشید. آنانی که با آسودگی خیال به تلافی انفجار دو برج در نیویورک، دو کشور مستقل عراق و افغانستان را به اشغال نظامی در آوردند، ظرفیت و "قابلیت" آن را دارند که در صورت بروز درگیری های مستقیم نظامی میان ناتو و هم پیمانان آن در یک سو، و جمهوری اسلامی در دیگرسو، برای تسلیم کردن ارتش ایران، و با «هزینـــــــــــــــه ی کــــــــــــــــم»، فاجعه های جنگ جهانی دوم در ژاپن را بازخوانی کنند

خیانت یکم: مجلس برگزیده ی "ولی فقیه" به "خودی ها" بازارهای تازه ی نفتی وامی گذارد
مجلس ایران روز پنجشنبه ٢١ اردیبهشت ماه تصویب کرد، بخش خصوصی وارد حوزه واردات و فروش نفت خام و فراورده های نفتی شود. همزمان وزارت نفت به بخش خصوصی اجازه داد تا بیست درصد از صادرات روزانه نفت یعنی حدود ۴٠٠ هزار بشکه در روز را بر عهده بگیرد. رئیس اتحادیه صادرکنندگان فرآورده های نفتی به خبرگزاری ایسنا گفته این اقدام به منظور خنثی کردن تحریم بانک مرکزی صورت گرفته است

خیانت دوم: مجلس "ولایی"به دارایی های دولتی چوب حراج می زند
مجلس ایران که سرگرم بررسی لایحه بودجه سال جاری خورشیدی است، به دولت اجازه داده که بیشتر از ٣٣ هزار میلیارد تومان از اموال و دارایی هایش را برای پرداخت بدهیهایش بفروشد. بنابر مصوبه مجلس، دولت اجازه دارد به منظور بازپرداخت بدهیهایش تا سقف ٣٣ هزار و ۵٠٠ میلیارد تومان از اموال و داراییهایش را با "فروش سهام، سهم الشرکه، اموال، داراییها و حقوق مالی و نیروگاه های متعلق به دولت و شرکتهای دولتی تابع و وابسته" بفروشد

ارویکردهای دوسویه برای گسترش یا خنثی سازی تحریم ها، و "هیروشیما"هایی که می توانند بازخوانی شوند
تحریم ها و تنـــــــــــــش آفرینی های رو به رشد، چه آماج هایی را پی می گیرند
- افزایش بهای نفت، که در درجه ی نخست کنسرن های نفتی از آن سودهای کلان می برند
- زمینه برای خرید ارزان تر فراورده های نفتی ایران در بازارهای سیاه فراهم می گردد
- کمپلکس های صنعتی-نظامی فروش جنگ افزار را شتابان تر می کنند
- شرایط برای اشتباه فاجعه بار سران جمهوری اسلامی و دست زدن به عملیات تلافی جویانه ی نظامی و بهانه دادن به کنسرن های جهانی برای شعله ور کردن جنگی تازه در باختر آسیا، آن هم با دامنه ای بسیار گسترده تر از جنگ های پیشین منطقه ای، همانا کارزاری بسیار خانمان سوز و با پیامدهای غیرقابل پیش بینی درون و برون مرزی، فراهم می گردد. حتی از هم اکنون می توان سناریوهایی را چون کشتارهای هیروشیما و ناکازاکی در کرانه ها به فرتور کشید. آنانی که با آسودگی خیال به تلافی انفجار دو برج در نیویورک، دو کشور مستقل عراق و افغانستان را به اشغال نظامی در آوردند، ظرفیت و "قابلیت" آن را دارند که در صورت بروز درگیری های مستقیم نظامی میان ناتو و هم پیمانان آن در یک سو، و جمهوری اسلامی در دیگرسو، برای تسلیم کردن ارتش ایران، و با هزینـــــــــــــــه ی کــــــــــــــــم، فاجعه های جنگ جهانی دوم در ژاپن را بازخوانی کنند
- ناامنی در راه های بازرگانی زمینی، کشورهای منطقه را هر چه بیشتر به ناوگان های دریایی کنسرن ها محتاج می کند
- بخشی از درآمدهای نفتی صرف هزینه های سنگین تر کالاهای وارداتی می شود
- بحران مالی و تورم فزاینده، از توان رقابتی کالاهای تولیدی داخلی می کاهد
- سرمایه های منطقه ای بیش از پیش به مراکز مالی اروپایی-امریکایی انتقال می یابند
- پیمان نامه های نظامی-اقتصادی استعماری از "ترس ایران" به کشورهای منطقه تحمیل می شوند
- بحران های اقتصادی و تنگناهای تکنولوژیک، انقلاب صنعتی در کشورهای نفت خیز را به تاخیر می اندازند
- اقتصاد تک محصولی-نفتی تداوم می یابد
- اقتصاد انگلی-وارداتی توان می گیرد، اما بخش های تولیدی ناتوان می شوند
- نهادهای دولتی-نظارتی از پهنه بیرون رانده شده، و نهادهای خودگردان بازاری-نظامی-مالی "خودی" جانشین آن می گردند
- بیکاری آشکار و ناآشکار زندگی کارگران و مزدبگبران را با دشواری های باز هم بیشتری روبرو می سازد

اصل چهل و چهار که برآیند صد سال مبارزه مردم ماست، چه می گوید
نظام اقتصادی ایران بر پایه سه بخش دولتی، تعاونی و خصوصی با برنامه ریزی منظم و صحیح استوار است. بخش دولتی شامل کلیه صنایع بزرگ، صنایع مادر، بازرگانی خارجی، معادن بزرگ، بانکداری، بیمه، تأمین نیرو، سدها و شبکه‏های بزرگ آبرسانی، رادیو و تلویزیون، پست و تلگراف و تلفن، هواپیمایی، کشتیرانی، راه و راه‏آهن و مانند اینها است که به صورت مالکیت عمومی و در اختیار دولت است. بخش خصوصی شامل آن قسمت از کشاورزی، دامداری، صنعت، تجارت و خدمات میشود که مکمل فعالیتهای اقتصادی دولتی و تعاونی است

رویکرد یکم: ابتکاری از سوی کارگران برای مبارزه ی "آغـــــــــازین" در راه خواست های مزدبگیران
دوستان و همکاران (کارگر)، باید به هر نحو ممکن و به هر شکلی که میتوانیم اعتراض خود را به وضعیت موجود اعلام کنیم. اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران به مناسبت اعتراض به وضعیت مشقت بار کنونی، اقدام به انتشار و توزیع نامه ای اعتراضی به وزیر کار (رونوشت به مجلس و نهاد ریاست جمهوری) ۵ هزار امضا از کارگران کارخانه ها، بازنشستگان، کارگران ساختمانی و سایر بخشها جمع آوری کرده اند. این تازه آغــــــــــــــــاز کار ما در اعتراض به پرداخت دستمزدها و دست بردن به قوانین موجود به ضرر کارگران است. یاران و همکاران! امضای این طومار کاری است که در یک سطح ملی و سراسری میتوانیم در دفاع از زندگی و معیشت خود و خانواده اتحاد و همبستگی در سراسر کشور، با امضای طومار زیر در دفاع از زندگی خود و خانواده هایمان سهیم شوید

رویکرد دوم: پیشنهادهایی از سوی دکتر محمد ملکی
برای دگرگونی های ریشه ای در ایران و جلوگیری از فاچعه ی در پیش
news.gooya.com

رویکرد سوم: آماج هایی برای پــــــــــدافندهای بابکی
فهرستی از دزدان ولایی که در پشت کشتارها پنهان اند
www.farakhan-iran.com


در همین پیوند
از "بهار عربی" تا "بهار نفت و خون" در کشورهای نفت خیز
www.b-arman.com

در پشت پینوشه های ریش دار و بی ریش چه کنسرن هایی پنهان اند
www.b-arman.com

هنری کیسینجر: اگر نفت را کنترل کنیم، ملت ها را کنترل کرده ایم
www.b-arman.com

چه دست هایی در خلیج فارس بحران می آفرینند
www.b-arman.com

تکان دهنده است، اما واقعیت دارد
www.b-arman.com