از : peerooz
عنوان : برو این دام بر مرغی دگر نه
بجای هرچه توان داشت آرزو دارم. فراموش کردم که این شعر زیبا از کیست
ولی مشابه آن , ما بجای هرچه توان داشت ضرب المثل دارم. از جمله ضرب المثل عامیانه که اگر ننش را ندیده بود از غصه باباش دق میکرد بسیار گویاست.
جوان سیاه پوش در ویدئو به زبان فارسی با لهجه تهرانی دارد با حضار ظاهرا عرب
و ترک و کرد و ترکمن صحبت میکند و جمله ترکی او هم با لهجه تهرانی ست نه ترکی. حضار، یعنی نمایندگان ملل تحت اشغال و حتی نمایندگان " کشور های مستقل " خلیج " " هم در درک این زبان اشغالی ، نه زبان مشترک ، اشکالی ندارند. معلوم نیست چرا ایشان به زبانهای ترکی و کردی و عربی و ترکمنی صحبت نمیکنند.
ایشان امیدوارند که روزی برسد که در کشورهای مستقل کردستان و آذربایجان جنوبی و الاحواز به زبان خودشان صحبت کنند.
لابد " کشورهای " بحرین و کویت و امارات و عربستان و عراق و افغانستان
و حضور ناوگان دریایی و انبوه سربازان و مزدوران امریکا و ناتو در این کشورها نشانه استقلال است. و ایشان چنین آرزویی برای ایران دارند. اینجاست که آدم معنی ننش را ندیده بود را درک میکند.
نمیدانم ایشان ما را ابله فرض کرده اند یا گروه " ترک و عرب و کرد و ترکمنی "! که برای فارسی ایشان کف میزنند و هورا میکشند؟ از این واضح تر نمیشود مامور تفرقه بیانداز و حکومت کن را تشخیص داد. خدا کند حقوق ایشان بیشتر از حقوق حضار کف زن باشد.
دنباله نوار را گوش نکردم ، یعنی ارزش نداشت.
نمیدانم چرا باید ده بار کد را وارد کرد تا کامنت قبول شود
۴۵۶۴۹ - تاریخ انتشار : ۵ خرداد ۱٣۹۱
|