• کفه ترازوی لاریجانی آنقدر از حداد سنگین‌تر است که از حالا حامیانش او را رییس مجلس می‌دانند و نیازی به همراهی دیگر اصولگرایان احساس نمی‌کنند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۶ خرداد ۱٣۹۱ -  ۲۶ می ۲۰۱۲

اعتماد: رقابت درون خانگی محافظه‌کاران برای انتخاب رییس مجلس نهم، به روزهای آخر خود نزدیک می‌شود و کم‌کم تکلیف صندلی رییس مجلس نهم مشخص می‌شود.
پس از سه هفته یارکشی لاریجانی و حداد عادل از میان تازه‌واردان بهارستان، آنچه دیروز به نمایش درآمد حاکی از برتری رییس مجلس هشتم بر رییس مجلس هفتم بود. دیروز جمعی از نمایندگان مجلس نهم به ساختمان مجلس قدیم رفتند تا حمایت خود از ریاست لاریجانی را اعلام کنند و همزمان گروهی دیگر از نمایندگان در ساختمان مجلس مشروطه گرد هم آمدند تا از ریاست حداد عادل حمایت کنند. درباره تعداد شرکت‌کنندگان در این دوجلسه اخبار متفاوتی منتشر شد.
خبر آنلاین از حضور ٨۱ نماینده در جلسه حامیان حداد و حضور ۱۵۷ نماینده در نشست حامیان لاریجانی خبر داد و درباره نتیجه رای‌گیری جلسه حامیان لاریجانی هم از رای ۱۵۰ نماینده به رییس مجلس هشتم خبر داد. سایت خبری عصر ایران هم از رای ۵۲ نماینده از ٨۱ ‌میهمان جلسه حداد عادل به ریاست وی خبر داد. خبرگزاری فارس هم به نقل از کاظم جلالی نوشت که از ۱۵۰ نماینده حاضر در ساختمان مجلس قدیم، ۱۴٨ نفر به ریاست لاریجانی رای داده‌اند. این خبرگزاری همچنین بدون ذکر تعداد شرکت‌کنندگان در جلسه حامیان حداد، از رای همه آنها به ریاست حداد خبر داد.
به این ترتیب در حالی که مجلس نهم امروز افتتاح می‌شود و در جلسه بعدی باید هیات رییسه خود را تعیین کند، تعداد بیعت‌کنندگان با دو کاندیدای ریاست مجلس خبر از پیروزی لاریجانی در این وزن‌کشی دارد.
اما همچنان نمی‌توان با قطعیت از ریاست لاریجانی بر پارلمان نهم سخن گفت، چرا که مرز‌بندی میان اصولگراها در مجلس نهم هنوز آنقدر پررنگ نشده که بتوان با قطعیت نسبت به وزن دوطیف اصولگرای مجلس نهم قضاوت کرد. با جمع کردن تعداد حاضران در هر دو نشست اصولگرایان مشخص می‌شود که در بهترین حالت ۵۶ نماینده در این دو نشست شرکت نکرده‌اند و رای این افراد می‌تواند درباره اینکه کدام طیف اصولگرایان در اقلیت هستند تعیین‌کننده باشد. اما به هر تقدیر آنچه که از شواهد و قرائن برمی‌آید این است که کفه ترازوی لاریجانی آنقدر از حداد سنگین‌تر است که از حالا حامیانش او را رییس مجلس می‌دانند و نیازی به همراهی دیگر اصولگرایان احساس نمی‌کنند، چرا که دیروز کاظم جلالی به عنوان نزدیک‌ترین نماینده به علی لاریجانی، پس از پایان نشست این طیف به خبرنگاران گفت: بر اساس تصمیم‌گیری ما قرار شد حرکت دسته‌جمعی و تصمیم امروز ما به صحن علنی مجلس برود؛ ما فکر می‌کنیم که با برخی مسائل و بداخلاقی‌هایی که شد دیگر ضرورتی برای اجتماعی دیگر میان اصولگرایان نیست و هرچه که نمایندگان در صحن مجلس تصمیم‌گیری کردند همه به همان تصمیم ملتزم خواهند بود.
از سوی دیگر و درحالی که اصولگرایان سال‌هاست با شعار وحدت، راه انشقاق را در پیش گرفته‌اند، دیروز حدادعادل هم در جلسه حامیانش بر حتمی شدن این انشقاق مهر تایید زد تا از همین حالا بتوان مجلس نهم را در غیاب اصلاح‌طلبان، میدان جدال دو طیف از اصولگرایان دانست. حداد در این باره گفت: آنچه در این روزها شاهد هستیم این است که این رقابت که به نظر کاملا می‌تواند در چارچوب اصولگرایی و با حفظ وحدت اصولگرایی صورت گیرد منجر به انشعاب و انشقاق در اصولگرایی شده است. اظهارات لاریجانی در جمع حامیانش نیز نشان می‌دهد که او با آنچه که در منطق حداد به معنای تعامل است، مخالفت دارد. لاریجانی در سخنان خود با ادبیاتی نزدیک به ادبیات منتقدان دولت سخن گفت و تصریح کرد: استقلال به معنای ستیز نیست، استقلال یعنی آنکه نمایندگان مردم مستقل تصمیم بگیرند نه آنکه از طریق پیامک بخواهند چیزی را به آنها القا کنند.
در عین حال و با وجود اینکه جلسات روز گذشته نشان داد لاریجانی از اقبال بیشتری برای تکیه زدن به صندلی ریاست مجلس نهم برخوردار است، برخی از حامیان حداد پیش از آغاز به کار مجلس نهم اقدام به تعیین تکلیف برای نمایندگان این مجلس کردند و از بایدها و نبایدهایی که نمایندگان باید در این مجلس مورد توجه قرار دهند سخن گفتند.
جواد کریمی‌قدوسی، نماینده عضو جبهه پایداری درباره فضای حاکم بر مجلس آینده، به نطق اخیر علی مطهری اشاره کرد و به فارس گفت: علی مطهری باید بداند که احسنت احسنتی که پس از نطق ضدارزشی او در صحن مجلس شنیده شد در مجلس نهم شنیده نشده و مطهری و امثال وی مجالی برای ارائه این‌گونه صحبت‌ها نخواهد داشت.
اینکه این عضو جبهه پایداری بر اساس چه اطلاعاتی دست به این پیش‌بینی زده هنوز معلوم نیست اما مهم این است که در نزاع‌های این چند هفته اخیر لاریجانی و حامیانش تمایز اساسی خود با رقیب را حفظ استقلال مجلس معرفی کردند و حفظ استقلال نسبی مجلس در زمانه‌یی که رییس‌جمهور این نهاد انتخابی را در راس امور نمی‌داند، مهم‌ترین ویژگی است که برای تمامی گروه‌های سیاسی اتفاق مبارکی محسوب می‌شود.