• تجمع مسالمت آمیزی با شعار «جنگ علیه بشریت را متوقف کنید» عصر روز ۴ مرداد ماه، در پارک دانشجوی تهران برگزار شد. جمعی از فعالان دانشجویی، کنشگران جامعه مدنی و زنان در این تجمع شرکت داشتند و با دردست گرفتن پلاکاردهایی، خواستار پایان خشونت، جنگ و ترور در خاورمیانه شدند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۴ مرداد ۱٣٨۵ -  ۲۶ ژوئيه ۲۰۰۶

تجمع مسالمت آمیزی با شعار «جنگ علیه بشریت را متوقف کنید» عصر روز ۴ مرداد ماه، در پارک دانشجوی تهران برگزار شد. این تجمع که کاملاً مستقل بود از ساعت ۱۷ آغاز شد و جمعیتی حدود ۱۰۰ نفر در آن شرکت داشتند. شرکت کنندگان در این تجمع خواستار توقف جنگ در لبنان بودند، و با توزیع تراکت میان مردم و خواندن سرود، تجمع خود را راس ساعت ۱٨ به پایان رساندند.
جمعی از فعالان دانشجویی، کنشگران جامعه مدنی و زنان در این تجمع شرکت داشتند و با در دست گرفتن پلاکاردهایی که شعارهای زیر در آنها آمده بود، خواستار پایان خشونت، جنگ و ترور در خاورمیانه شدند.
شعارها عبارت بودند از:
- جنگ علیه بشریت را متوقف کنید
- نان، صلح، آزادی
- کارگران تل آویو، با اعتصاب خود ماشن جنگ را متوقف کنید
- جنگ، نه!
- نسل کشی، ترور و خشونت را پایان دهید
- دست امپریالیسم آمریکا، از خاورمیانه کوتاه
- من، مخالفِ امپریالیسم، بنیادگرایی دینی و تروریسم هستم
همچنین پلاکاردهایی با مضمون «حق آزادی تجمع و راهپیمایی» نیز به چشم می خورد. تعدادی از تجمع کنندگان نیز تی-شرت هایی به رنگ قرمز و با شعار «نان، صلح، آزادی» بر تن داشتند. بعلاوه تصاویری از فجایعی که در لبنان اتفاق افتاده بود نیز در میان جمعیت دیده می شد. عکسهایی نیز از جرج حبش، مبارز فلسطینی در دست برخی شرکت کنندگان بود.
در پایان، تجمع کنندگان با خواندن سرود «انترناسیونال» در محوطه پارک شهر حرکت کردند و راس ساعت ۱٨ به تجمع پایان دادند.
منبع گزارش: وبلاگ عروسک کوکی
 
سرآید زمستان، شکوفد بهاران؛
در تجمع ضد جنگ پارک دانشجو: مخالفت با امپریالیسم، بنیادگرایی دینی و تروریسم

گزارش از سهیل آصفی
اینجا چه خبر است؟! پارک دانشجو و پرسه های همیشگی اش. آن سوتر ساختمان زیبای تئاتر شهر، آدمهایی این سو و آن سویش. و فواره هایی رها در وسط محوطه که هرم مردادی را می خواهند تا شاید کمی تخفیف دهند. در روزهایی که از بحران اخیر خاورمیانه می گذرد، شهر شده است فلسطین. یا به کلام دقیق تر حزب الله لبنان! بیل بردهای بزرگی که تصاویر غول پیکر روحانی عظیم الجثه ای با ریش های انبوه سیاه و سلاح در دست، به نام شیخ حسن نصرالله، رهبر گروه شبه نظامی حزب الله لبنان را بر پیشانی خود نشانده اند نگاه سرگردان و پرشتاب شهروندان تهرانی را که از این سوی شهر سرسام به آن سوی شهر می روند به خود جلب می کنند. اهالی کلان شهر تهران، با افتادن چشمشان بر این بیل بردهای غول پیکر سریع سر بر می گرداند و چیزی زیر لب تند می گویند. آنها چه می گویند؟! اینجا کاراکاس نیست. سیاتل نیست. اینجا تهران است، ساعت پنج بعد از ظهر یک روز خفه مردادی. داغ داغ داغ و جایی در قلب پر تردد شهر. پارک دانشجو و محوطه تئاتر شهر. پسرانی با شلوار جین و تی شرت هایی قرمز، سرخ سرخ، که روی آنها حک شده است، "صلح، آزادی و برابری" دست در دست دخترانی هستند با همان تی شرت های سرخ و تک و توک چفیه هایی شال مانند که شبق گیسوان سیاه آنها خوش می درخشد در عصر مردادی داغ. همان مرداد. مرداد زیباترین فرزندان آفتاب و باد... پلاکاردها روی دست ها بالا می روند: "بنیادگرایی اسلامی را محکوم می کنیم"، "جنایات اسرئیل را محکوم می کنیم"، "صلح،آزادی، برابری"، "we want peace"، "جنگ، نه"، "دست امپریالیسم امریکا از خاورمیانه کوتاه"، "من، مخالفِ امپریالیسم، بنیادگرایی دینی و تروریسم هستم"، "کارگران تل آویو، با اعتصاب خود ماشین جنگ را متوقف کنید" و... تصاویری از مبارزان خلق فلسطین، "نائف حواتمه" و "جرج حبش" در دست بچه های جوانی است اغلب دانشجو و فعال در "ان. جی. او" های مختلف. همه این شات ها در کنار یکدیگر قرار می گیرند، تا تولد یک "جنبش صلح" را در ایران اعلام کنند. جنبشی که امروز در قریب به اتفاق کشورهای جهان با حضور مترقی ترین افراد و احزاب و جریان های سیاسی و غیرسیاسی نقش آفرین کارزارهای بزرگی است که اخبار آنها جسته گریخته مجال انعکاس در مدیای فارسی را پیدا می کند هم اکنون به همت جمعی از فعالین مدنی کشور یکی از اولین تکاپوهای خود را با نمره قبولی پشت سر گذاشت. حالا و در پیوند با حوادث اخیر در خاورمیانه است که این جنبش می خواهد تا تکاپوی خود در ایران را با محکومیت جنایات بنیادگرایان اسلامی و اسرائیل به شکل جدی تری دنبال کند. قطاری از جوانان سرخ پوش پلاکارد به دست که امروز در حاشیه خیابان دکتر مصدق (ولیعصر فعلی و پهلوی سابق) در مدنی ترین شکل ممکن، گرد هم آمدند گواه این مدعاست. تجمع، بسیار آرام و با نظمی که معمولا کم سابقه است آغاز شد. به رغم قرار بر عدم خبر رسانی پیش از برگزاری تجمع، جمعی حدود پنجاه یا شصت نفر که اکثریت آنها را جوانان تشکیل می دادند در این تجمع ضد جنگ شرکت کردند. هیچ شعاری در این تجمع از سوی شرکت کنندگان داده نشد. برای مردم و رهگذران در یکی از پرترددترین ساعات شهر تهران حضور چهره هایی دیگرگون که یکصدا از صلح می گفتند، از فلسطین و از آزادی و از برابری جالب توجه بود. درست چند متر آن طرف تر، دخترانی پوشیده در چادر سیاه با تصاویر بزرگ رهبر حزب الله در چادرهای سیاری که هم اکنون در تمام سطح شهر تهران پرپاست با ناباوری شاهد تجمع "جنبش صلح ایران" بودند. تعدای از مردم که از جلوی تجمع کنندگان می گذشتند با کلام تندی از "فلسطین بازی" می گفتند سیاست های رسمی در این باره. تعداد دیگری نیز اعلام همبستگی خود با جنبش صلح را اعلام می کردند. تجمع کنندگان در پایان این تجمع محدود، که بدون هیچگونه خشونتی به پایان رسید قطاری انسانی را تشکیل داده و دور تا دور حوض بزرگ محوطه تئاتر شهر با سرود "انترناسیونال" و "سر اومد زمستون،شکفته بهارون" به راهپیمایی آرامی دست زده و سپس متفرق شدند. قطعنامه ای نیز متعاقب برگزاری این تجمع صادر شد که امضای بسیاری از چهره های مطرح جریان چپ و دموکرات کشور را در پای خود خواهد داشت.