• به یقین آنچه در ۱۷ ژوئن در انتخابات یونان رقم بخورد تجلی اراده آزاد مردم بوده و هرگونه تهدیدی نسبت به این رای نشاندهنده عدول از دمکراسی به خاطر حفظ ساخت نئولیبرال می باشد که تصویری از سقوط اروپای دمکراتیک به سطح کشورهای در حال توسعه خواهد بود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲٣ خرداد ۱٣۹۱ -  ۱۲ ژوئن ۲۰۱۲

برگزاری انتخابات پارلمانی یونان در روز یکشنبه ۱۷ ژوئن که در پی ناکامی احزاب عمده این کشور برای تشکیل دولت ائتلافی انجام می شود، از هم اکنون گمانه زنی ها در خصوص پیروز نهایی این دوئل بزرگ را موجب شده است. بر طبق اکثر نظرسنجی های انجام گرفته حزب چپ رادیکال "سیریزا" به رهبری "آلکسیس سیپراس" به همراه دیگر احزاب چپ مخالف برنامه های ریاضت اقتصادی، می توانند اکثریت کرسی های پارلمانی یونان را به دست آورند. این در حالی است که در طی هفته های اخیر بانک مرکزی اروپا، صندوق بین المللی پول و رهبران حوزه یورو نسبت به خروج و نافرمانی دولت بعدی یونان از توافقات قبلی، شدیدا هشدار داده و تهدید کرده اند که این کشور در صورت تجدیدنظر در موافقتنامه های به عمل آمده به شدت تنبیه خواهد شد.
نتیجه انتخابات ۶ مه که هیچکدام از احزاب عمده موفق به کسب اکثریت پارلمانی نشده و حتی ائتلاف حزب محافظه کار "دمکراسی نوین" و چپ میانه "پاسوک" نیز قادر به تشکیل دولت ائتلافی نشدند، نشاندهنده ی این واقعیت بود که سیاست های ریاضت اقتصادی با "نه" بزرگ مردم یونان مواجه شده است. تهدیدات رهبران حوزه یورو و موسسات مالی منطقه یی – بین المللی از جمله اظهارات خانم "کریستین لاگارد" رئیس صندوق بین المللی پول مبنی بر "فرار مالیاتی" یونانی ها نیز به جای اینکه مردم این کشور را منکوب کند، موجب عکس العمل قاطع و سخت آنان به خصوص در فضای مجازی گردید که بلافاصله معذرت خواهی وی را به همراه داشت. ظاهرا خانم لاگارد این درس تاریخی را فراموش کرده است که در زمان تعمیق جنبش اعتراضی تهدید برای بازگشت به نظم کهن در یک جامعه دمکراتیک جواب منفی می دهد و موجب تقویت تفکرات مخالف را فراهم خواهد کرد. تهدیدات سریالی علیه یونانیان بالاخره صبر "گونتر گراس" نویسنده و شاعر پرآوازه و برنده نوبل آلمانی را هم به سر آورد و وی در شعری ۱۲ بیتی با نام "شرم اروپا" هم قاره یی های خود را به باد انتقاد گرفت. گراس در این شعر با گلایه شدید از غرب می گوید "چرا اروپا سرزمینی که زمانی زادگاه فرهنگ و تمدن این قاره بوده است را اکنون رسوای خاص و عام می کند، حقوقش را به غارت می برد و مردمش را به فقر محکوم می سازد".
انتخابات یونان در چنین فضایی قرار است برگزار شود و به یقین آرای خشمگینان از وضع موجود و برنامه های ریاضتی، تعیین کننده نتیجه ی این نبرد دمکراتیک خواهد بود. در هفته های اخیر چندین بار گفته شد که بعضی نظرسنجی ها نشان می دهد که حزب دمکراسی نوین از حزب سیریزا پیشی گرفته است اما به نظر می رسد که این گفته ها در راستای شانتاژ سیاسی و رویه ی نرم تهدیدات جناح راست اروپایی است و گرنه هیچ دلیل منطقی بر اساس مستندات حوزه میدانی برای اثبات این موضوع وجود ندارد. از طرف دیگر با توجه به نتایج انتخابات ریاست جمهوری فرانسه و پیروزی "فرانسوا اولاند" که با وعده تجدیدنظر در برنامه های ریاضت اقتصادی سارکوزی – مرکل و اعمال سیاست جایگزین "رشد" به میدان آمده بود، چربش قدرت به سود چپگرایان تغییر بیشتری کرده و حامیان یونانی برنامه های ریاضتی بیش از پیش زیر فشار افکارعمومی قرار گرفته اند. هم چنین اظهارات مقامات سیاسی – مالی اروپایی نشان می دهد که حوزه یورو فراتر از مشکل یونان به شدت دچار معضلات ساختاری است چنانچه "اولی رن" کمیسر امور اقتصادی اتحادیه اروپایی می گوید "انتظار می رود به دلیل مشکلات مالی کشورهایی که از واحد یورو استفاده می کنند اقتصاد این حوزه در سال ۲۰۱۲ نیز حدود سه دهم درصد رشد منفی داشته باشد".
مطمئنا در چنین وضعیتی تهدیداتی چون گفته "ولفکانگ شویبله" وزیر دارایی آلمان مبنی بر اینکه "خروج یونان از یورو مشکلی برای ما ایجاد نکرده و آنان زیان خواهند دید" یا این سخن "وینس ویدمن" رئیس بانک مرکزی اروپا که می گوید "نتیجه عمل نکردن یونان به تعهداتش از میان رفتن اساس کمک های تازه خواهد بود" برای مردم خشمگین یونان چندان موجب هراس نخواهد شد. تازه اینکه رهبر حزب سیریزا که امید شماره یک پیروزی در انتخابات ۱۷ ژوئن است در دیدار با رهبران حزب چپ آلمان می گوید "بارها تکرار کرده ام که پیروزی در این انتخابات به معنی تمایل به خروج از حوزه یورو نیست بلکه فرصتی بزرگ برای نجات پول واحد است". وی همچنین در جواب تهدید خانم مرکل که گفته است "یونان در صورت اجرای سیاست ریاضت اقتصادی در حوزه یورو باقی می ماند" می گوید "آنان بلوف می زنند زیرا نمی توانند به سادگی یونان را مجبور به خروج از حوزه یورو کنند".
در یک جامعه دمکراتیک مردم با رجوع به صندوق رای آراده آزاد خود را برای "انتخاب راه" نشان خواهند داد و به یقین آنچه در ۱۷ ژوئن در انتخابات یونان رقم بخورد تجلی همین اراده آزاد بوده و هرگونه تهدیدی نسبت به این رای نشاندهنده عدول از دمکراسی به خاطر حفظ ساخت نئولیبرال می باشد که تصویری از سقوط اروپای دمکراتیک به سطح کشورهای در حال توسعه خواهد بود.