اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱ تير ۱٣۹۱ -  ۲۱ ژوئن ۲۰۱۲

هفته گذشته چهار زندانی سیاسی به نام‌های عباس حیدریان، جمشید حیدریان، عبدالرحمان حیدریان و علی نعامی شریفی که در زندان کارون اهواز زندانی بودند توسط مأموران امنیتی جمهوری اسلامی از این زندان خارج شده و در مکان نامعلومی اعدام شده‌اند.
همچنین در پی این اعدام‌ها در برخی محلات اهواز اعتراضاتی صورت گرفت و منطقه ملاشیه که زادگاه و محل سکونت اعدام‌شدگان بود به شدت تحت کنترل نیروهای امنیتی و انتظامی در آمد.
مراسم ختمی که خانواده اعدام‌شدگان قصد برگزاری آن را داشتند نیز با تهدیداتی که صورت گرفت برگزار نشد.
این در حالی است که هنوز دستگاه قضائی این اعدام‌ها را به‌طور رسمی به خانواده‌های اعدام‌شدگان اعلام نکرده است.
اعدام‌شدگان که همگی زیر ۳۰ سال سن داشتند فعال سیاسی عرب بودند که در ۳۱ فروردین‌ماه سال ۱۳۹۰ در جریان اعتراضات خیابانی بازداشت شد‌ه‌ بودند. مقامات امنیتی پس از چندین ماه بی‌خبری خانواده‌ها از وضعیت این افراد، اعلام کردند که آن‌ها به اتهام قتل یک نیروی امنیتی دولتی بازداشت شده‌ و به آن اعتراف کرده‌اند اما خانواده‌های آنان معتقدند که بستگان‌شان زیر شکنجه مجبور به این اعتراف شده‌اند.
از هفت سال پیش به این سو استان خوزستان شاهد اعتراضات متعددی بوده است که ریشه آن به نقض حقوق اقلیت‌های قومی یا ملی در ایران بازمی‌گردد.
در سال ۱۳۸۴ برخی شهرهای عرب‌نشین ایران در اعتراض به "تغییر بافت جمعیت" شاهد تجمعات خیابانی بودند که در پی آن چندین نفر کشته و زخمی شدند. معترضان از نامه‌ای منسوب به دفتر ریاست جمهوری اسلامی ایران می‌گفتند که در آن بر اجرای برنامه‌هایی برای "تغییر جمعیتی استان خوزستان به زیان مردم عرب بومی در مناطق عرب‌نشین استان" خبر می‌داد.
اگرچه دولت ایران وجود چنین برنامه‌هایی را تکذیب نمود و آن نامه را جعلی خواند، اما سیاست‌های تبعیض‌آمیز آن در قبال حقوق قوم‌ها یا ملیت‌های گوناگون در ایران، در استان‌های مختلف همواره مورد اعتراض قرار گرفته است.
علاوه بر سرکوب عرب‌ها در خوزستان، ما همواره شاهد رفتارهای خشونت‌بار جمهوری اسلامی در استان‌هایی چون کردستان، آذربایجان و سیستان و بلوچستان بوده‌ایم.
ما به عنوان یک کانون حقوق بشری ضمن دفاع از حقوق و خواسته‌های قوم‌ها یا ملیت‌های گوناگون در ایران از حل مسالمت‌آمیز مسائل و مشکلات آنان پشتیبانی می‌کنیم و هرگونه اعمال خشونت‌بار در این زمینه را نادرست دانسته و محکوم می‌کنیم.
ما همچنین از حق زندگی افراد حمایت می‌کنیم و با هرگونه حکم اعدامی در مورد هر جرمی مخالفیم و معتقدیم چنین احکامی جز کمک به بازتولید خشونت تنیده در جامعه ایران ثمری ندارد.
کانون ره‌آورد اعدام این چهار جوان را محکوم می‌کند و بر این باور است که چنین اعمال خشونت‌باری نه تنها راه حل معضلات پیچیده ایران نیست بلکه بیش از پیش این کلاف را پیچیده‌تر خواهد کرد.

کانون ره‌آورد ـ آخن ـ آلمان
چهارشنبه ۳۱ خردادماه ۱۳۹۱ ـ ۲۰ یونی ۲۰۱۲