بازگشت به استانبول یک شکست است - بهمن خدادادی



اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ٣ تير ۱٣۹۱ -  ۲٣ ژوئن ۲۰۱۲


مذاکرات فشرده ۵+۱ با ایران برای چیست؟ ایران دوباره به استانبول بازمی گردد. این بازگشت چه معنایی دارد؟
مذاکرات هسته ای ایران نه در غرب به نتیجه ای رسید و نه در شرق، پس مذاکره کنندگان ناگزیر دوباره به استانبول –حد فاصل غرب و شرق- باز گشتند. تغییر مکان مذاکره از استانبول به بغداد عملی از موضع قدرت برای سیاست خارجی ایران بود، چرا که هم ۵+۱ تسلیم خواست ایران شده بود و هم این که بیش از این اجازه ی مانور سیاسی در خاور میانه را به ترکیه نمی داد. همچنین شرکت کردن در مذاکرات مسکو سیاست عقلانی و سودمندی برای دولت ایران نبود. اگر ایران یک جانبه مذاکرات را لغو می کرد دچار "شکست مسکو" و بازگشت خفت بار به استانبول نمی شد. واقعیت این است که ادعای ۵+۱ بی اساس، غیر منطقی و از موضعی سلطه جویانه مطرح شده است و در حقیقت ۵+۱ خواسته های دولت اسراییل را نمایندگی می کند. اگر ایران مذاکرات مسکو را تحریم می کرد، ۵+۱ تکلیف خود را با خواسته های اسراییل روشن نموده و احتمالاً غرب رویکرد متفاوتی را در پیش می گرفت.
اسراییل به دنبال جنگ علیه ایران و از بین بردن قدرت هسته ای ایران می باشد، خواه جمهوری اسلامی باشد خواه نباشد. اسراییل تحمل یک ایران هسته ای را ندارد. از طرفی بدون کمک آمریکا نمی تواند به ایران حمله نظامی کند و از طرف دیگر آمریکا نیز بدون توافق اروپا امکان حمله ی نظامی به ایران را ندارد و فراموش نکنیم که این کشور ها باید افکار عمومی خود را برای چنین جنگی آماده کنند.
جنگ دو فاکتور دارد: ۱- فرسایش ۲- رزمایش
پس از فروکش کردن تب بهار عربی و اشغال بشر دوستانه ی لیبی، اسراییل تمام توان خود را به کار برد تا هدف بعدی ایران باشد اما شرایط مهیا نشد. بنابراین فاکتور اول یعنی فرسایش شروع شد. اسراییل نیازمند آن است که افکار عمومی را در جهان قانع کند که ایران دیگر قابل مذاکره نیست و ادامه ی گفتگو ها چیزی جز اتلاف وقت نخواهد بود و از دیگر سو خرید زمان برای ایران جهت دستیابی به بمب هسته ای است. پس فرسایش با ابزار تحریم و تهدید شروع می شود و در عین حال مذاکرات بی نتیجه یکی پس از دیگری برگزار می شوند.
فاز اول این برنامه هنوز در جریان است و احتمالاً تا بعد از برگزاری انتخابات در آمریکا ادامه پیدا کرده و پس از آن گام های اساسی تر برای اجرای فاز دوم یعنی رزمایش برداشته خواهد شد.
اپوزیسیون سازی آمریکا و غرب برای آینده ی ایران در طی یک سال گذشته دلیلی بر این مدعاست.
بازگشت به استانبول آغاز یک شکست است.
در صورتی که ایران به "استانبول ٣" برود، شکست خود را رقم خواهد زد. ایران باید دریابد که غرب (۵+۱) به دنبال مذاکره ی واقعی و حل دیپلماتیک موضوع مورد مناقشه نیست بلکه تنها به دنبال آشفته تر کردن اوضاع است و به چیزی کم تر از ترک کلیه ی فعالیت های هسته ای ایران رضایت نخواهد داد. عقب نشینی ایران باعث فتح سنگرهای بعدی توسط غرب خواهد شد. ۵+۱ اگر حسن نیت داشت دامنه ی تحریم را گسترده تر نمی کرد. در صورتی که ایران هم از مواضع خود کوتاه بیاید باز هم تاثیری در روند تحریم ها نخواهد داشت.
هدف اصلی ۵+۱ -و اسراییل- حمله ی نظامی به ایران است و رسیدن به آن مستلزم شرایطی است که نخستین آن ها فرسوده شدن قدرت اقتصادی حکومت در همه ی ابعاد و متعاقباً -با توجه به تحریم ها و شرایط بد اقتصادی- از دست دادن پایگاه های اجتماعی حکومت می باشد وهدف دیگر انزوای بین المللی ایران به بهانه ی بی نتیجه بودن مذاکرات است.