رأی من اینجاست! - رضا اسدی



اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ٨ تير ۱٣۹۱ -  ۲٨ ژوئن ۲۰۱۲


«هر عاطفه و عملی که باعث افزایش قوای انسان به طرف کمال شود، موجب لذت است، و اگر سبب ضعف قوا گردد، موجب رنج است. پس سعادت، حضور لذت و نبود رنج است».
اسپینوزا

امنیت اجتماعی، حق استفاده از آزادی های انسانی، تضمین سلامتی و شرکت در انتخابات دموکراتیک از جمله نیازهای یک انسان برای رسیدن به سعادت، و دوری از رنج و عذاب هستند.
و تنها یک حکومت دموکراتیک میتواند تضمین کننده سعادت مردمی و اجتماعی باشد.
اساس تشکیل چنین حکومتی بر آراء مردم و بقایش برحمایت توده ها استوار خواهد بود.
سقراط بر این نظر بود که:
«همانگونه که کفاش و نجار به مهارت در رشته و فن خود نیاز دارند حاکم نیز باید تخصص لازم را برای حکومت داشته باشد، به عبارت دیگر دارای فضیلت سیاسی برای حکومت باشد».
و اسپینوزا بر این باور بود که:
« حکومت باید آزادی کامل اندیشه و عقیده را به رسمیت بشناسد. هرچه حکومت در منع آزادی محدودیت ایجاد کند، لجاجت، پافشاری و مقاومت مردم در مقابلش بیشتر خواهد شد. بطور کلی اگر مردم چیزی را حق دانستند و حکومت آن را مخالف قانون دانست، با بی صبری و سرسختی در مقابل حکومت- حتی برای تغیر قانون - ایستادگی خواهند نمود».
پس برای یک شهروند هیچ چیز بالاتر از این نخواهد بود که به حیثیت و شخصیت اجتماعی اش احترام بگذارند، از آزادی های انسانی بر خوردار باشد و مجبورنگردد تا در جستجوی رای اش در خیابان ها فریاد بزند وعواقب ناپسندش را تحمل کند.
بدون شک میتوان در میان دویست و چند کشور جهان آن مملکتی را موفق نامید که حکومتش بر اساس رای مردم پایه ریزی گردیده و تمامی تلاشش را برای برقراری یک سیستم انتخاباتی قابل قبول انجام میدهد.
روند انتخاباتی در کشور هلند را میتوان از جمله « روشی ایده آل دراستفاده از آراء در تشکیل حاکمیتی مردمی نام برد».
و بیهوده نیست که «تنها دادگاه رسیدگی به جرایم بین المللی و جنایات جنگی در این کشور مستقر گردیده است».
مگر بهتر از این میشود که یک شهروند با مراجعه به صندوق پستی اش کارت دعوت به شرکت در انتخابات را در آن بیابد، و روی آن کارت تمامی مشخصات با کدهای مورد نیازبه همراه زمان انجام انتخابات نوشته شده و حوزه مورد نظر مشخص گردیده باشد؟
روزی دیگرلیست بزرگ نامزدها ی انتخاباتی را از صندوق بیرون بیاورد و ببیند که در روی آن، تعداد احزاب و نامزد های آنها در جدول هایی بوضوح قابل رویت هستند. و سپس هرروز و هر ساعت این احزاب جزوه هایی از اهداف و نقطه نظراتشان را جهت استفاده و آگاهی مردم در همان صندوق بریزند. و اگر کمبودی هم باشد فرد میتواند با مراجعه به شهرداری محل اسکانش، تمامی اطلاعات لازم را بطور شفاهی و یا مکتوب، بدون نیاز به پرداختن وجهی دریافت نماید.
علاوه برآن هر شهروند میتواند با مراجعه به رسانه های مجازی وبدون هیچگونه ترس، وحشت، کنترل، فیلترینگ به سایت های تمامی احزاب مراجعه نموده، به نقطه نظرهای آنها دسترس پیدا نماید و به آسانی نماینده خودش را در نظر بگیرد. اضافه بر آن سایتی مخصوص در دسترس عموم است و چنانچه فرد تمامی ایده آل ها و خصوصیات نامزد انتخاباتی مورد نظرش را در آن وارد کند، بلافاصله به طرف حزب و نماینده های مورد دلخواهش هدایت خواهد شد.
بدین ترتیب است که در روز موعود، رای دهنده بدون دغدغه خاطر و با لبی خندان به حوزه انتخاباتی وارد میشود. مورد استقبال کارمندان قرار میگیرد، و با فشار یک دکمه بر روی دستگاه دیجیتال رای اش را میدهد و باز میگردد. در همان شب هم نتیجه را میشنود و مطمئن میگردد که رای اش همانجا محفوظ است و با خیالی آسوده به بستر میرود.
اینجانب دوازده بار در رای گیری های مختلف شرکت کردم و با رسیدن به اهدافم، از به کار بردن این نوع شیوه ی سمبولیک و مدرن در اخذ آراء مردمی لذت بردم. و بر این اعتقادم که رای را باید به آن فرد و حاکمیتی داد که برای شهروند و صاحب رای ارج و قرب قایل باشد.
و شگفت انگیز ترین قسمت در انتخابات کشور هلند آنجا است که پس از اعلان نتیجه، تمامی نمایندگان به دور هم جمع میشوند و به شیوه ای دموکراتیک رئیس دولت ووزرایش را تعیین مینمایند.
و جالبتر آنکه پس از مشخص شدن روسا و وزرا همگی- اعم از بازنده و برنده- در یک جشن و پای کوبی شرکت مینمایند، سر شار از شادی میگردند و برای رسیدن به اهدافشان دست همکاری به یکدیگر میدهند.
هرگز پیش نیامده و حتما هم نخواهد آمد که غالبین در انتخابات، دشمن مغلوبین آن شوند و اقدام به از میان برداشتن آنها نموده و یا حبسشان نمایند. و هرگز دیده نشده است که هواداران احزاب و سازمان های مختلف – اعم از مخالف، موافق و یامنتقد - با مشت،لگد، چوب، چماق،پنجه بکس،چاقو و هرنوع سلاح سرد و گرم دیگر، در خیابان های داخل و یا خارج از کشور هلند به جان یکدیگر بیافتند و توی سر منتقدین و مخالفین خود بکوبند.
و همه اینها سعادتی است که مردم این کشور با توصل به درک و آگاهی های انسانی، بدور از خود، و یا دیگر شیفتگی های نارسیستی، بدون نیاز به رهبر پرستی های فرقه گرایانه ی متعلق به عهد بربریت، بر خودشان و نسل های آینده ارزانی داشته اند.
متاسفانه در کشور ما ایران و بسیاری دیگر از نقاط جهان هستند احزاب و سازمان هایی که با استفاده از شیوه های مافیایی به کسب درآمد های سرسام آور دست پیدا میکنند و آن را در جهت رسیدن به قدرت مصرف میکنند. اما تاریخ ثابت نموده است که هیچ حرکت دموکراتیکی بدون حمایت مردمی به پیروزی دست نیافته و برخورداری از این حمایت هم بدون دوری جستن از حقه، تذویر، ریاکاری و تکیه بر صداقت بدست نیامده و نخواهد آمد.