عنوان : سمبل
سال گذشته جمعی از فعالان کرد، تلاش کردند تا آقای کبودوند به عنوان یکی از کاندیدهای جایزه صلح نوبل معرفی بشه. تلاشی که در نهایت نتیجه داد و ایشان از سوی یکی از احزاب پارلمان نروژ، به هیئت جایزه صلح نوبل معرفی شد. نه تنها این فعالان در طول تلاش برای این انتخاب و علی رغم تماسهای بسیار با رسانه ها و فعالان ایرانی، عکس العمل آنچنان مثبتی دیدند، بلکه حتی بعد از کاندیدایی آقای کبودوند، این انتخاب در رسانه های فارسی زبان انعکاس چندانی نداشت.
اینبار هم یک عده از فعالان کرد، خودشون دست به کار شدند و در دفاع از کسی که او را سمبل معاصر حقوق بشر و حرکت مدنی کردستان میدانند، اعتصاب کردند.
همونطور که ندا سمبل کشته های حرکت مردمی سال ۸۸ شد. همانطور که نرگس محمدی و نسرین ستوده، بالحق یادآور همه مادران مبارز دربندند. کاک صدیق کبودوند هم نشانه ایست از تمام زندانیهای عقیدتی کردی که هویت بسیاریشون گاهی تا سالها مشخص نمیشه. وگرنه بی شک، کسی که زندگی خود و خانواده اش رو صرف احقاق حقوق پایمال شده مردمش کرده، نه نیازی به این حرکات داره و انتظاری از کسی.
۴۶۲۲٣ - تاریخ انتشار : ۱۰ تير ۱٣۹۱       

عنوان : اتحاد عمل برای آزادی، استقلال، حاکمیت ملی، علیه دیکتاتوری وارتجاع استعمار جهانی، هم تاکتیک و هم استرتژی.
هیچ زندانی که برای آزادی و حرمت انسانی در بند است هرگز درشرایط «انسانی» قرار ندارد و همه آنان داری «درد» مشترک هستند و همه آنها دارای کودک، فرزند، پدر ومادر و اقوام و … هستند و همه آنها برای بآغوش کشیدن عزیزانشان ثانیه شماری مینمایند ( نرگس محمدی و کودکان خردسالش). اتحاد عمل ما برعلیه ارتجاع و استعمار که عامل اصلی وجود ناهنجاریهای اجتماعی در جامعه ستم دیده ایران قادر است که کبودوندها و محمدی ها از شرایط غیر انسانی زندانهای ارتجاع رها نماید. اگر برآیند دادخواهی ها و مبارزات در فرم متشکل کارساز خود در قبال رژیم دیکتاتوری حاکم برایران قرار نگیرد، میتواند باکسیونهای مجزا و گروهی بدون نتیجه مثبت برای آزادی، استقلال و حاکمیت مردمی بهدر رود. مبارزات دانشجویان ایرانی در سالهای ۶۰ ـ ۷۰ میلادی بر علیه جنگ و بمباران ارتش استعماری امریکا برعلیه ویتنام در همسویی با دیگر مبارزات نیروهای مترقی و ضد فاشیست توانست بنتیجه برسد و جلوی بمباران و کشتار را در ویتنام و کامبوجا را لااقل بگیرد. بامید آزادی همه زندانیهای سیاسی ایران از جمله آقای کبودوند. باسلام
۴۶۲۱۹ - تاریخ انتشار : ۱۰ تير ۱٣۹۱       

عنوان : جواب لقمان شمال
سلام آقا لقمان عزیز حرفھای شما متین، این حرکت که دوستان انجام دادند برای اولین بار وآخرین بار نبوده و نیست اما ھمان طور که شما ھم میدانید شخصیت و موقعیت آقای کبودوند در حال حاضر بسیار حساس و خطر ناک میباشد چون ایشان در بدترین شرایط روحی و جسمی قرار دارند و ھمچنین پسرشون نیز در بدترین شرایط جسمی ھست و آخرین روزھای زندگیش را طی میکند، و خواسته آقای کبودوند چیزی غیر از دیدار با فرزند بیمارش نیست.
و در ضمن این را نیز یادآور شوم کهمردم کرد ھمیشه و در ھمه موقعیتھا در صحنه حاضر بودهاند، ما ھرگز خود را جدا از حقوق بشر در تمام ایران ندانستهایم و ھمیشه و در ھمه فعالیتھای انسانی و حقوق بشری شرکت کردهایم و نقش داشتهایم، ما ھمیشه در وحله اول به انسانیت اھمیت دادهایم و در حال حاضر جان پدر حقوق بشر کردستان در خطر جدیست. :-(
۴۶۲۱۰ - تاریخ انتشار : ۱۰ تير ۱٣۹۱       

عنوان : هوچیگری کاذب یا سیاست فقط «مطرح» بودن؟
سوال ۱،
در ایران حکومت ملاها چند تا زندان داریم و چند هزار زندانی سیاسی که برای رسیدن بآزادی و عدالت در تمام جامعه ایران، بی نام و نشان در آنجاها در تمام نقاط ایران، گرفتار هستند؟
سوال ۲،
آیا اساسآ هویت دیگر زندانیان دیگر مثل آقای کبودوند «روشن» نیست؟
سوال ۳،
اگر آقای کبودوند از تبار کرد نبود، آیا کسی از این خیل «انساندوستها» اعتصاب غذا میکرد؟
از پیش کسوتان مبارزه ضداستبدادی رژیم پهلوی نقل میشود در آنزمان هم برای نجات جان زندانی دربند رژیم پهلوی اعتصاب غذا توسط بسیاری از زنان و مردان بعمل میآمد منتها هیچ موقع کسی نمیدانست زندانی از کدام کوشه کنار ایران و یا از کدامین تبار برای رسیدن بآزادی در بند است و همینقدر کافی بود که یک شهروند ایرانی جانش در خطر است تا همبستگی عمومی را بوجود آورد. سنت همبستگی مبارزاتی بسیار پرارزشی بود که متاسفانه امروزه جایش را به هوچی گیری و جانبداری کاذب داده است.
۴۶۲۰٨ - تاریخ انتشار : ۹ تير ۱٣۹۱