رضا شهابی و دیگر فعالان سندیکایی زندانی باید آزاد شوند
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
۱۶ تير ۱٣۹۱ -
۶ ژوئيه ۲۰۱۲
فراخوان فوری ـ برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر
ایران: محکومیت/تهاجم به جلسه/بازداشت خودسرانه
۱۶ تیر ۱٣۹۱
برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر:
رضا شهابی و دیگر فعالان سندیکایی زندانی باید آزاد شوند
برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، که برنامه مشترک «فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر» (FIDH) و «سازمان جهانی مبارزه با شکنجه» (OMCT) است، اطلاعات تازه ای دریافت کرده و از شما درخواست می کند فورا در باره مساله زیر در ایران اقدام کنید.
اطلاعات تازه
برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر از طریق «جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران» (LDDHI) از تأیید حکم محکومیت آقای رضا شهابی، صندوق‌دار و عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، مطلع شده است.
بنا به گزارش در روز ۱٣ تیر ۱٣۹۱ ، وکیل مدافع آقای رضا شهابی اطلاع یافت که حکم دادگاه بدوی شامل بر شش سال زندان، پنج سال محرومیت از فعالیت‌های سندیکایی و ۷۰ میلیون ریال جریمه نقدی تنها یک ماه پس از ارائه لایحه اعتراضی وکیل مدافع به حکم بدوی در دادگاه تجدید نظر تأیید شده است. آقای شهابی در حال حاضر در بند ٣۵۰ زندان اوین در بازداشت به سر می‌برد.
علاوه‌براین، در روز ۲۵ خرداد ۱٣۹۱، تعداد زیادی از ماموران مسلح امنیتی به نشست ششمین مجمع عمومی کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری[۱] حمله کردند و پس از تیراندازی و ارعاب همسایگان بیش از ۶۰ نفر از شرکت‌کنندگان در جلسه از جمله تعداد زیادی از اعضای کمیته هماهنگی و نیز فعالان سندیکایی دیگر را دستگیر کردند.
سازمان‌دهندگان مجمع عمومی در نامه‌ای به تاریخ ۱۵ اسفند ۱٣۹۰ از وزارت کار و امور اجتماعی محلی برای برگزاری مجمع عمومی درخواست کرده بودند، اما وزارت کار این درخواست را در تاریخ ۱۷ اسفند ۱٣۹۰ رد کرده بود. بنابراین آنها چاره‌ای جز برگزاری مجمع عمومی در خانه‌ای خصوصی نداشتند. بسیاری از بازداشت‌شدگان در همان روز یا روزهای بعد با وثیقه آزاد شدند.
دو نفر از بازداشت‌شدگان، آقای جلیل محمدی و آقای علیرضا عسگری، تا این تاریخ هنوز در زندان رجایی شهر کرج در بازداشت به‌سرمی‌برند.
به علاوه، آقای پدرام نصراللهی، یکی دیگر از اعضای کمیته هماهنگی، در تاریخ ۱۱ تیر ۱٣۹۱ به خاطر فعالیت‌های سندیکایی خود در دادگاه انقلاب اسلامی سنندج مورد محاکمه قرار گرفت. آقای نصراللهی در تاریخ ۱٨ اسفند ۱٣۹۰ بازداشت و در تاریخ ۵ اردیبهشت ۱٣۹۱ با وثیقه آزاد شده بود. بنابه گزارش‌ها ، دلیل محاکمه او عضویت در کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری و فعالیت‌های سندیکایی او بوده است. او در پی دستگیری در تیرماه ۱٣٨۷، سه ماه و ۱۵ روز در بازداشت به سر برده و نیز در مرداد ماه ۱٣٨۹ به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» به چهار ماه زندان محکوم شده بود.
اطلاعات پیشینه ای
وکیل مدافع آقای رضا شهابی، در تاریخ ۲۶ فروردین ۱٣۹۱ اطلاع یافت که قاضی ابوالقاسم صلواتی رییس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی در مرحله بدوی موکل او را به شش سال زندان محکوم کرده است. آقای شهابی به اتهام «تبلیغ علیه نظام» (یک سال زندان) و «تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» (پنج سال زندان) محکوم شد. او همچنین به ۵ سال محرومیت از فعالیت های سندیکایی و پرداخت جریمه نقدی به مبلغ ۷۰ میلیون ریال محکوم شد. علاوه‌بر این، باوجود این که وضعیت جسمانی آقای شهابی در زندان رو به وخامت رفته است، مسئولان زندان او را از خدمات درمانی مناسب محروم کرده‌اند.
گذشته از این، چندین فعال سندیکایی به خاطر فعالیت‌های اتحادیه‌ای خود در حال حاضر در بازداشت هستند یا محکومیت زندان خود را می‌گذرانند، از جمله آقایان علی نجاتی، شاهرخ زمانی، محمد جراحی، بهنام ابراهیم زاده، رسول بداغی، محمد حسینی، مهدی فراحی شاندیز و علی اخوان. بسیاری از فعالان سندیکایی دیگر نیز پس از گذراندن دوره های بازداشت با وثیقه آزاد هستند و در انتظار محاکمه به سر می‌برند.
اقدام های مورد درخواست:
لطفا به دولتمردان ایران نامه بنویسید و از آنها بخواهید:
۱ ـ فوری و بدون قید و شرط بازداشت‌شدگان را آزاد کنند، زیرا بازداشت آنها تنها به قصد تنبیه فعالیت های حقوق بشری ایشان است.
۲ – تحت هر شرایطی، سلامت روحی و جسمانی مدافعان حقوق بشر نام‌برده در بالا و نیز تمام مدافعان حقوق بشر و خانواده هایشان را در ایران تضمین کنند؛
٣ ـ به هر گونه آزار و اذیت ـ از جمله در سطح قضایی ـ علیه مدافعان حقوق بشر نام‌برده در بالا و نیز تمام مدافعان حقوق بشر در ایران پایان دهند؛
۴ ـ در هر شرایطی اعلامیه سازمان ملل در باره مدافعان حقوق بشر را، که در تاریخ ۱۸ آذر ۱۳۷۷ (۹ دسامبر ۱۹۹۸) در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شده، رعایت کنند، به ویژه:
· ماده ۱ آن که می گوید: «همه افراد حق دارند به صورت فردی یا گروهی در سطوح ملی و بین المللی برای حمایت از حقوق بشر و آزادی های اساسی و تحقق این حقوق و آزادی ها فعالیت کنند،»
· ماده ۵ (ب) که می گوید: «همه افراد حق دارند برای حمایت از حقوق بشر و آزادی های اساسی و تحقق این حقوق و آزادی ها به صورت فردی یا گروهی در سطوح ملی و بین المللی (...) برای تشکیل سازمان های غیردولتی، انجمن ها یا گروه ها، عضویت یا شرکت در آنها اقدام کنند،»
· ماده ۲ـ۱۲ که می گوید: «دولت باید کلیه تدبیرهای لازم را به کار گیرد تا حمایت مراجع ذیصلاح از همه افراد به صورت فردی و گروهی در برابر خشونت، تهدید، اقدامات تلافی جویانه، تبعیض منفی عملی و یا قانونی، فشار یا هرگونه اقدام خودسرانه دیگر در پی استفاده مشروع و قانونی این افراد از حقوق مذکور در اعلامیه حاضر، تضمین گردد.»
۵ ـ به طور کلی، در هر شرایطی تضمین کنند که حقوق بشر و آزادی های اساسی مطابق با عهدنامه های بین المللی حقوق بشر و موازین بین المللی که ایران نیز متعاهد آنهاست رعایت خواهند شد.
|