از : رضاسالاری رضاسالاری
عنوان : راه حل نپذیرفتن تحقیر و توهین و سرافکندگی عمری و نسلی
گزارش کاملی ارائه دادید مریم خانم ولی متأسفانه انفعال و عجز و ناتوانی و پراکندگی و هدر رفتن انرژی همه را چه در داخل بند وزرا و چه در خارج بند بکلی حیران و ترسان و نا امید و سرگشته و نگران کرده که دقیقاً همان چیزی است که جمهوری اسلامی (ج.ا.) میخواهد. آنها عدم تجمع مخالفین، عدم سردادن شعار، عدم تشکل، عدم اتحاد، عدم شورش و عدم بسط شورش و اعتراض گسترده، عدم تهدید پخش خبر به خارج از کشور میخواهند.
ولی متأسفانه بخاطر تسلط ترس و نگرانی هیچ یک از دو جمعیت درون و بیرون متوجه نیروی اجتماعی خود نیست! ج.ا. تمام مخالفین خودش را یک دست و یکجور یک جا جمع کرده! ولی هیچ عکس العملی نمی بیند! چرا؟ بسیاری کارهای کوچک میتوان انجام داد که رژیم را به دردسر بیاندازد! از جمله:
۱. ابتدا درونیان و بیرونیان از فرصت استفاده کرده بهم آدرس و تلفن بدهند و ارتباط اینترنتی برای تشکل و شرکت در جلسات مقاومت در برابر فشار حجاب رژیم ایجاد کنند. از این انرژی که آنها را باهم یکجا جمع کرده حداکثر استفاده را بکنند.
۲. دستور از بالا از طرف ولی فقیه میاید. به جای جنگ لفظی با مأموران ساده، میتوان به آرامی با مأموران کنار آمد و مدارا کرد تا کم کم اعتمادشان جلب شود. تا کم کم مدیریت تمام مراحل و کارها دست خود مردم بیفتد از فتوکپی گرفته تا مانتو دادن و تهیه مانتو و غیره تا رفته رفته قدرت جمع دستگیر و اسیر شده تحکیم گردد تا نهایتاً تصمیم تشخیص مانتو هم از آنان گرفته شود. هرچه حضور و پشتوانه برادران و پدران و فامیل در بیرون بیشتر نتیجه کار بهتر و زودتر!
۳. وقتی قدرت و اتحاد و تشکل و مدیریت پا گرفت، بسیاری فعالیت و کارهای جنبی را میتوان شروع و گسترش داد. از جمله سر دادن سرود. رژیم از تک صوتهای پراکنده هزاراپان نفر هیچ هراسی ندارد، ولی از همصدایی حتی سه نفر واهمه دارد. هیچ رژیمی آشیل و روئین تن نیست! اتحاد و تشکل پاشنه آشیل رژیم ج.ا. است. در هر تجمعی انرژی و قدرت خودمان را دست کم نگیریم! اعتصاب، سرباز زدن از دستورات، نافرمانی همه در اثر تشکل و اتحاد ایجاد میشود.
۴. کدام کار و کدام خانه؟! اصلاً نباید عجله کنیم و نگرانی و بیتابی و ضعف بروز دهیم. برعکس ثابت کنیم که قوی هستیم و به این سادگی ها نمیتوانند ما را خورد کنند! برای برگشت و خانه رفتن نباید عجله کنیم! برعکس باید سرا و عمارت اختصاصی حجاب وزرا را در آغوش گرفت و به کارزار و سنگر مقاومت در برابر حجاب اجباری تبدیل کرد! برعکس خواسته ج.ا. این ما هستیم که تعیین میکنیم کی به خانه برمیگردیم. و ما هستیم و میمانیم در این کارگاه و کارزاری که رژیم ترتیب داده تا ما پیروز و سرافراز نشویم به خانه هایمان برنمیگردیم! فقط در صورت خرسندی و پیروزی به خانه برمیگردیم. نه اینکه افسرده و خسته و سرافکنده و عاجز و توهین شده مملو از عقده. اینچنین خانه رفتن و پراکنده شدن و انرژی یک روز تمام را هدر دادن ماه ها و سالها افسردگی و یأس و نامیدی را در همان خانه ای که اینقدر برایش عجله کردیم بدنبال خواهد داشت!
۵. سیاست و آینده مملکت در خیابانها و مراکز تجمع شکل میگیرد. در هیچ کشوری هیچ تحول و انقلابی تاکنون در خانه صورت نگرفته است.
۶. در نهایت دوستی و همدلی و ارتباط با هم بندان و همراهانشان، و در حین تشکل و اتحاد تدارکات و کمک رسانی لازم، از هر نوع، چه غذایی و چه پوششی، به در بندان درون و همراهان بیرون دریغ نکنیم.
۷. نهایتاً تمام قوانین و تصمیمات رژیم متحجر ارتجاعی را خنثی کنیم تا از تصمیم و کرده خود عاجز و پشیمان شوند!
۸. خبر رسانی کنیم. تا آنجا که میشود خبرنگاران و رسانه های داخلی و خارجی را به جمع خود تشویق کنیم.
۹. امیوار باشیم. به خود و انرژی و نیروی خود متکی باشیم. از فرزندان شجاع خود پیروی کنیم. هر کاری انجام دهیم بهتر است از نا امید و نگران و ناتوان ماندن و درنتیجه هیچ کاری نکردن.
۱۰. هیچ کاری نکنیم، هیچ اتفاقی هم نمیافتد و این بازداشتها، بگیر و ببند ها، توهینها و تحقیر ها پیوسته افزایش میابد.
۴۶۵۵۰ - تاریخ انتشار : ۲۵ تير ۱٣۹۱
|