اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۷ تير ۱٣۹۱ -  ۱۷ ژوئيه ۲۰۱۲

دوستان ارجمند «اتحاد برای گسترش سکولار دموکراسی در ایران»

برگزاری کنگرهء سوم شما را خجسته باد گفته و برایتان بیشترین توفیقات را در راستای گسترش اندیشهء سکولار دموکراسی در ایران آرزو داریم.

ما از زمان نخستین کنگرهء شما در نیویورک، همواره در جریان فعالیت های شما بوده و سازمان شما را بعنوان یک نهاد سکولار دموکرات، در زمرهء نزدیک ترین سازمان های سیاسی بخود تلقی کرده و گاه کوشیده ایم که، لااقل در زمینهء فعالیت هائی معین، همچون انتشار اعلامیه، با شما همکاری داشته باشیم.

اما اجازه دهید که از فرصت برگزاری کنگرهء شما استفاده کرده و با صمیمیتی همدلانه برخی نکات را که به زعم ما اساسی و آینده ساز هستند با شما در میان بگذاریم.

اجازه دهید به صراحت بگوئیم که شاید یکی از ناکام ترین تلاش های ما در زمینهء ایجاد اتحاد عمل مابین گروه ما و دیگر گروه های سیاسی به گروه شما مربوط شود؛ چرا که در دو سال گذشته مقدار زیادی از انرژی رهبران و اعضاء شما مصروف انتقادهای گاه غیردوستانه نسبت به کار ما شده است. و این خسران بزرگی برای سازمان هائی محسوب می شود که، روی کاغذ و در گوهر ادعای خود، با یکدیگر سخت مشابه اند؛ آنگونه که در یک نگاه از دور کارشان حکم موازی کاری و کپی برداری را پیدا می کند.

ما از نخستین روز تأسیس سازمان شما، که شش ماه پس از اعلام موجودیت شبکهء ما خود را به سپهر سیاسی خارج کشور معرفی کرد، و بر اساس سخنانی که در کنگرهء نخست سازمان شما در مورد تفاوت شما با ما مطرح شد، متوجه اختلافات عظیمی شدیم که مابین دو سازمان ما، چه از لحاظ استراتژی و چه از جنبهء تاکتیک ها وجود دارد؛ اختلافاتی که زیر پوششی از اشتراک نظر در مورد ضرورت استقرار سکولار دموکراسی در ایران پنهان بوده است. در اینجا، اجازه می خواهیم به برخی از این اختلافات اشاره کرده و از شما توقع داشته باشیم که در قطعنامهء پایانی کنگرهء سوم خود مواضع اتحادتان را نسبت به آنها بصورت صریح تری اعلام نمائید.

۱. از آنجا که سازمان های ما و شما، هر دو، پس از فروکش کردن شعله های جنبش سبز ملت ایران، و در ارتباط مستقیم با این جنبش و آیندهء آن بوجود آمده اند، خودبخود طرز نگاه و برداشت های ما از این رویداد بزرگ سیاسی ماهیت استراتژیک کوشش های ما را روشن می کند. در کنگرهء نخست اتحاد شما به صراحت اعلام شد که «تفاوت ما با سکولارهای سبز در آن است که ما حامی همهء جنبش سبز هستیم اما سکولارهای سبز فقط حامی بخش سکولار این جنبش اند». معنای این تحلیل ِ درست روشن است: جنبش سبز حداقل به دو بخش تقسیم شده است، بخشی که دل در گروی حفظ و اصلاح جکومت اسلامی، کارا کردن اصول مغفول آن، و بازگشت کشور به دوران طلائی امام خمینی دارد و زیر پرچم اصلاح طلبی حکومتی ـ مذهبی فعالیت می کند؛ و بخشی هم از آن ِ معتقدان به سکولار ـ دموکراسی است که خواهان انحلال همهء اشکال حکومت های ایدئولوژیک ـ مذهبی و استقرار حکومتی سکولار ـ دموکرات در ایران هستند. از نظر ما اعلام اینکه «ما حامی همهء جنبش سبز هستیم» معنائی جز پذیرش رهبری اصلاح طلبان حکومتی ـ مذهبی نداشته و، در جدال مابین خواستاران ابقای حکومت اسلامی و آرزومندان نابودی آن، جانب گروه اول را می گیرد. ما سکولارهای سبز از ابتدا تن به پذیرش رهبری اصلاح طلبان نداده و اعلام کرده ایم که نه تنها با آنان مبارزه می کنیم بلکه می خواهیم صدای بخش سکولار ـ دموکرات جنبش سبز باشیم. این تفاوت اصلی و استراتژیک سازمان ما با سازمان شما است.

۲. ما مواضع بالا را در یک جمله خلاصه کرده و اعلام داشته ایم که «انحلال طلب» هستیم. سازمان شما تا کنون در این مورد موضع مشخصی را اعلام نکرده و اگرچه معتقد است که مآلاً ایران باید دارای حکومتی سکولار ـ دموکرات شود اما راه رسیدن به این آرزو را در کوشش برای انحلال و براندازی و نابودی حکومت ندانسته و امید خود را به حرکت های تدریجی اصلاح طلبان مذهبی بسته است. در یکی از گفتگوهای مشترکی که بین نمایندگان ما و نمایندگان شما برقرار بود به وضوح به ما گفته شد که «خط قرمز ما رهبری مهندس موسوی و آقای کروبی» است. این سخن در واقع بدین معنا است که «ما، برخلاف شما، انحلال طلب نیستیم».

٣. ما معتقدیم که برای براندازی حکومت اسلامی، مخالفان این حکومت باید در خارج کشور دست به ائتلافی وسیع در راستای ایجاد کنگرهء ملی سکولار دموکرات های انحلال طلب زده و از دل آن یک «آلترناتیو» (بهر معنای شورای هماهنگی، دولت در تبعید، و...) سکولار دموکرات را استخراج کنند تا کار ادارهء مبارزه با حکومت اسلامی را به دست گیرد. رهبران سازمان شما کلاً با این راهکار مخالف بوده و معتقدند که نتیجهء چنین کاری از یکسو «تضعیف رهبری داخل کشور» و از سوی دیگر «ایجاد امکان برای بیگانگان در راستای چلبی سازی» است. برخی از آنان بی پروائی را تا بدان حد رسانده اند که تلویحاً کوشیده اند ما را به هموار کردن آگاهانهء راه «چلبی سازی» متهم کنند.

۴. ما، در راستای ایجاد ائتلاف وسیع مابین نیروهای سکولار ـ دموکرات انحلال طلب، بر این اعتقادیم که حاکمیت ملی و خودمختار نبودن فرد ایرانی در گزینش های سیاسی خود، طرح هرگونه اختلافی که حل آن فقط در آینده و در استقرار حاکمیت ملت ممکن است، صلاح نیست و نباید بر اینگونه اختلاف ها انگشت گذاشت و پافشاری کرد. ما معتقدیم که نیروهای پادشاهی خواه (تشریفاتی ـ پارلمانی و نه سلطنتی) بخش عمده ای از نیروهای سکولار دموکرات انحلال طلبند و هیچ کس حق ندارد بکوشد آنان را در خارج کشور قانع یا مجبور کند که دست از خواست های خود بردارند. شما اما «جمهوری خواهی» را نیز جزو خطوط قرمز خود قرار داده و از هرگونه همکاری با پادشاهی خواهان امتناع می کنید. از نظر ما، این موضع گیری نیز نتیجه ای جز «تضعیف رهبری خارج کشور» ندارد و کار دشوار مبارزه با حکومت اسلامی را از همیشه مشکل تر می کند.

اگرچه می توان این فهرست را بیش از این ادامه داد اما همین مقدار کافی است تا نشان دهد که چگونه دو سازمان معتقد به ضرورت استقرار سکولار دموکراسی در ایران می توانند در عمل روبروی یکدیگر قرار گرفته و یکی بصورت منتقد دیگری درآید. شبکهء سکولارهای سبز البته تاکنون در این مورد بصورت علنی اقدامی نکرده است، اگرچه در جلسات گفتگوی رویاروی کلیهء این مطالب را برای نمایندگان شما توضیح داده است. نمایندگان شما اما در مقالات و مصاحبه ها و برنامه های تلویزیونی خود دمی را برای تضعیف مواضع ما از دست نداده و همواره کوشیده اند که فعالیت های ما را در راستای ضرر زدن به جنبش سبز و استقلال کشور معرفی کنند.

باری، دوستان گرامی، از نظر ما این وضعیت خسران باری است که انرژی ها را روبروی هم قرار داده و از کارائی های آن می کاهد. ما در شبکهء سکولارهای سبز ایران بشدت نگران مذاکرات جاری در کنگرهء سوم شما هستیم و مشتاقیم تا بدانیم که شما از آنچه در دو سال گذشته پیش آمده چه تحلیلی را ارائه داده و چه راهکاری را برای نجات کشورمان مطرح خواهید کرد.

خرد جمعی به ما اجازه نمی دهد که دربارهء کنگرهء شما از هم اکنون دست به پیشداوری بزنیم و صمیمانه آرزومندیم که هم اندیشی شخصیت های مهمی که در جمع شما حضور خواهند داشت موجب گشایش راه های نوینی برای پایان دادن به نکبت حکومت مسلط بر کشورمان و جایگزینی آن با یک حاکمیت ملی سکولار ـ دموکرات باشد.

در سپهر فراخ و گسترندهء سکولار دموکراسی برای کشورمان ما را دوست دلسوز خود بدانید و حضورمان را در مبارزه ای که با حکومت جهل و جنون در پیش داریم همواره در کنار خویش حس کنید.

با احترام و دوستی
شورای هماهنگی شبکهء سکولارهای سبز ایران برای آزادی و دموکراسی

دهم تیر ماه ۱٣۹۱ ـ سی ام ماه ژوئن ۲۰۱۲