عنوان : اهل " حق "
" شاملویی[،] جهان را ندیدن یا از فراموشی است یا از وارونه دیدن حقیقت.".
یعنی یا باید دنیا را مانند شاملو دید که " حق " بود و یا خلاف آن که "ناحق "
است.
عرض نکردم ؟ باید گروه بزرگی اهل " حق " در دنیا وجود داشته باشد.
۴۶۶۹۵ - تاریخ انتشار : ٣۰ تير ۱٣۹۱       

عنوان : با پایی در پاییز با سری در بهار
این جا سخن از انسانی می رود که همواره در لحظه های به اندازهی "ابداع" می ماند و ما را یا به تکمیل موقعیتی می خواند یا به ویرانی آن .
شاعری که ادبار را بر نمی تافت و پایش اگر در زمستان بود، سر در بهاران داشت.
شاملویی جهان را ندیدن یا از فراموشی است یا از وارونه دیدن حقیقت.
۴۶۶٨۷ - تاریخ انتشار : ٣۰ تير ۱٣۹۱       

عنوان : شاملو و مشاطه گران مبارز!
اینجانب هرگز نمیتوانم در مورد این مرد بزرگ تاریخ معاصر ایران قلم فرسایی نمایم چون هرچه گویم ذره ای از بزرگی روح و پاکی و لطافت شاملو و خصوصا شم تیز بین سیاسیش نسبت به تحولات و مرزبندیهای او با روند حرکت جامعه نمیشود و اینکار را به متخصصین با سواد و بی ادعا واگذار میکنم . اما یک جمله از او خود برابر است با صد ها کتاب در رد جمهوری ولایت فاشیسم ! که در سئوالی که از او شده بود گفته بود با گوشت گندیده هیچ خورشتی نتوان پخت ( منظورش از این رژیم یا با این رژیم جز به مرگ سلام دادن نیست ) اما هنوز بعد از آزمونهای بسیار و هر بار مات شدن توسط مهره های رنگانگ این رژیم هنوز هم کسانیکه داعیه چپ دارند فانوس بدست دنبال هاشمی و امثال خاتمی میدوند به امید معجزه و آزادی و..... یاد این شاعر و اندیشمند بزرگ را پاس میدارم و به روانش صد ها بار دورود میفرستم .
۴۶۶۶۱ - تاریخ انتشار : ۲۹ تير ۱٣۹۱       

عنوان : علی از تمامشان بالا تر است
من چون با اشعار شاملو زیاد آشنا نیستم نمیدانم که مرتبه ایشان چقدر
بالاست. اگر اشتباه نکنم جناب نوری علا شاملو را بزرگترین شاعر
تاریخ ایران یعنی فارسی زبان میداند. متفکر دیگری هم جایگاه او
را یکی دو پله پایین تر از مثلا لنین میداند.
همچنین نمیدانم که کانون نویسندگان ایران کیانند و " روشنفکری متعهد
به معنای اصیل بود" برای یک " شاعر" چه معنی میدهد؟ یعنی آیا
متعهد بودن یکی از لوازم شاعری ست؟ و " هنرفروشان فرصت طلب
یا مردم گریزی ها و عافیت طلبی های پنهان و آشکار" کی ها بودند ؟
کاش این شجاعان روزگار جرات ذکر چند نام را داشتند؟

منظورم اینست که آیا در صد سال گذشته , ما شاعر دیگری هم نداریم
که در روز درگذشت او مزارش را گلباران کنند؟

میگویند که واعظی بر منبر، بسیار از سجایای علی میگفت
و در آخر نتیجه گرفت که بهر حال محمد ، پیغمبر و از
او بالاتر است. اهل حقی که پای منبر نشسته بود فریاد
زد گوهه مخوی ، علی له گشتیان بان تره یعنی شکر
میخوری ، علی از تمامشان بالا تر است. فکر میکنم
در کانون نویسندگان ایران اهل " حق " زیادی داریم.
۴۶۶۵۵ - تاریخ انتشار : ۲۹ تير ۱٣۹۱