اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲ مرداد ۱٣۹۱ -  ۲٣ ژوئيه ۲۰۱۲

نامه سرگشاده مادران پارک لاله ایران و همبستگی جهانی حامیان مادران پارک لاله
به نهادهای حقوق بشری و مسئولان امور پناهندگی در کشور آلمان

خانم ها و آقایان محترم
همان طوری که اطلاع دارید، جمهوری اسلامی ایران به هیچ یک از تعهدات خود مبنی بر رعایت حقوق بشر پایبند نیست و در عمل آزادی بیان و اندیشه را جرم تلقی می کند و در طی دوران سی و سه ساله حکومت اش، به اشکال مختلف بهترین انسان ها را برای بیان اندیشه شان کشته یا در زندان ها تحت بدترین شکنجه های روحی و جسمی قرار داده یا مجبور به فرار از کشور و پناهنده شدن به کشور های دیگر کرده است.
پس از به گلوله بستن یا زیر شکنجه کشتن مردم در سال ٨٨ برای بیان ساده ترین خواسته های خود، روند فرار از این وضعیت غیر انسانی و پناه آوردن به کشورهایی همچون آلمان یا دیگر کشورها که به موازین حقوق بشری جامعه بین الملل پایبند هستند، فزونی گرفته است، تا بتوانند از این وضعیت غیر انسانی جان سالم به در ببرند و پس از برقراری صلح و آرامش به کشور خود ایران باز گردند.
متاسفانه در طی یکی دو سال گذشته شاهدیم که اغلب این پناهندگان با شرایط بسیار اسف بار و غیر انسانی در کمپ های پناهندگی مواجه می شوند و ادامه زندگی برای آنان بسیار دشوار و حتی غیر قابل تحمل شده است. این شرایط به ویژه در استان بایرن بیشتر از بقیه استان های آلمان به چشم می خورد. به طوری که می بینیم پناهجویان ایرانی که برای حفظ جان خود از بی عدالتی و نقض حقوق بشر در ایران به کشورهای دیگر و بخصوص کشور آلمان پناه آورده اند، باز با بی عدالتی روبرو شده اند که تحمل این وضعیت را برایشان بسیار دشوار کرده است.
پناهجویان برای رهایی از این وضعیت، پی از پیگیری های فردی و به نتیجه نرسیدن آن، تلاش می کنند به اشکال مختلف صدای جمعی شان را به گوش مسئولان امور پناهندگی و نهادهای حقوق بشری برسانند، تا صدای های حق طلبانه شان به بغض های خاموش فردی و در نهایت منجر به خودکشی نگردد.
محمد رهسپار یکی از پناهجویانی بود که به علت عدم توجه مسئولان پناهندگی به وضعیت روحی- روانی و درمانی اقدام به خودکشی و متاسفانه فوت کرد و فرد دیگری به نام آزاد خدامرادی نیز همین وضعیت را داشت که خوشبختانه هنوز زنده است.
پس از مرگ محمد رهسپار در بهمن ۱٣۹۰، اعتراض های جدی پناهجویان در استان بایرن و شهرهای مختلف آلمان شروع شد و هم چنان ادامه دارد و در شهرهای ورتسبورگ، دوسلدورف، رگنزبورگ، بام برگ و آوب پناهجویان تلاش می کنند به اشکال مختلف مسئولان را از وضعیت اسف بار خود مطلع و درخواست رسیدگی فوری کنند. این اعتراض ها از تحصن و اعتصاب غذا گرفته تا لب دوزی و غیرو را شامل می شود.
از این رو ما مادران پارک لاله ایران[۱] و همبستگی جهانی با مادران پارک لاله ایران[۲]، ضمن ابراز نگرانی شدید خود از به خطر افتادن جان فرزندان مان که برای نجات خود به شما پناه آورده اند، خواسته های برحق آنان را به شما یادآور می شویم و از تمام نهادی حقوق بشری و مسئولان امور پناهندگی درخواست می کنیم که هر چه سریعتر به وضعیت بس دشوار پناهجویان رسیدگی شود.
برای نمونه به برخی از خواسته های پناهجویان که جزو خواسته های پناهجویان متحصن " آب" نیز هست، اشاره می گردد.
۱-      لغو قانون اخراج پناهجویان
۲-      جلوگیری از منزوی کردن پناهجویان
٣-      برچیده شدن کمپ های پناهجویی
۴-      کوتاه شدن پروسه بررسی پرونده های پناهجویی
۵-      جلوگیری از تحمیل پاکت های غذایی
۶-      اجازه کار بدون قید و شرط
۷-      برخورداری از امکانات فراگیری زبان کشور پناهنده پذیر
٨-      انتخاب محل زندگی

با احترام
۲٨ تیر ۱٣۹۱/۱۷ ژوییه ۲۰۱۲

مادران پارک لاله ایران
حامیان مادران پارک لاله آمریکا/ فرزنو
حامیان مادران پارک لاله آمریکا/لس آنجلس-ولی
حامیان مادران پارک لاله آلمان/کلن
حامیان مادران پارک لاله آلمان/دورتموند
حامیان مادران پارک لاله آلمان/هامبورگ
حامیان مادران پارک لاله آلمان/ نورنبرگ
حامیان مادران پارک لاله آلمان/فرانکفورت
حامیان مادران پارک لاله آلمان/مونیخ
حامیان مادران پارک لاله اتریش/وین
حامیان مادران پارک لاله اسلو
حامیان مادران پارک لاله ایتالیا
حامیان مادران پارک لاله سویس/ ژنو
حامیان مادران پارک لاله نروژ/ اسلو

[۱] - مادران پارک لاله ایران: ما جمعی از مادران و خانواده های جان باختگان و آسیب دیده گان در دوران حاکمیت جمهوری اسلامی هستیم که با هدف دادخواهی خواسته های زیر را پیگیرانه دنبال می کنیم: ۱- خواهان لغو مجازات اعدام و کشتار انسانها به هر شکلی هستیم؛ ۲- خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم؛ ٣- خواهان محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان تمامی جنایت های صورت گرفته توسط حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای تشکیل آن هستیم.
[۲]   - همبستگی جهانی با مادران پارک لاله ایران: حامیان مادران پارک لاله در خارج از کشور نیز که به صورت خود جوش در شهر های مختلف جهان در همبستگی با آنان و دیگر خانواده های قربانیان حکومت جمهوری اسلامی ایران به تدریج تشکل یافتند وظیفه    انسانی خود می دانند ضمن انعکاس خواست های آن مادران در سطح افکار عمومی جهان ، توجه مراجع بین المللی و مدافعان حقوق بشر را به سوی این حرکت دادخواهی جلب نمایند.

رونوشت :
- اداره مهاجرت آلمان
- آقای بانکی مون- دبیرکل سازمان ملل متحد
- آقای احمد شهید/ گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران- شورای عالی حقوق بشر سازمان ملل
- حزب سبز اروپا
- حزب سبز آلمان
- سازمان عفو بین الملل/آلمان
- کمیته حقوق بشر و کمک های انسان دوستانه
- کمیساریای عالی امور پناهندگان سازمان ملل UNHCR
- کمیسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
- کمیسیون حقوق بشر پارلمان اروپا
- کمیسیون حقوق بشر پارلمان آلمان
- نهاد رسیدگی به امور پناهندگی در آلمان- پروآزول