عنوان : ترسیم خطوطی روشن برای همکاری سیاسی نیروهای ملی-دمکراتیک و نجات کشور
با تشکر از رهبری سازمان اکثریت برای سازمان دادن این گفتگوها و روشنگری سازمانیافته در زمینه ی سیاست های خود، بخصوص روابط علنی و شفاف رهبری شناخته شده ی سازمان با مردم و نیروهای سیاسی. این فرهنگ سازی جدیدی است در میان نیروهای چپ در زمینه های سازمانی و روابط عمومی.
ترسیم خطوطی دقیق و روشن برای همکاری با نیروهای ملی-دمکراتیک برای نجات کشور توسط سازمان اکثریت جای تقدیر دارد؛ بخصوص مرزبندی مشخص با سلطنت طلبانی که پس از هشتاد سال به مشروطه طلبی روی آورده اند و هنوز نمی توانند واقعیات تاریخی را درک کنند. از سوی دیگر مرزبندی مشخص با طرفداران حفظ ولایت مطلقه ی فقیه (سلطنت آیت اللهی یا نظام سلطانی) اند. همچنین مرزبندی با آنانی که به دنبال تعدیل حقوق ولایت فقیه براساس قانون اساسی سه دهه ی پیش به نام تقویت آرای مردم همانند همپالکی های مشروطه خواهشان بسیار مهم است. همان نظام ولایت فقیهی که با عملکرد سه دهه ی گذشته ی خویش- در زمینه ی دیکتاتوری، جنایت، غارت منابع و ثروت ملی، فساد اقتصادی و اداری، عملکرد به شدت ضدملی و آماده سازی کشور برای دخالت خارجی با نابودی وحدت ملی- نظام سلطنتی را با فرسنگ ها سبقت رو سفید کرده است؛ تا حدی که سلطنت طلبان از صدقه ی سر فرزند خواند ه ی خویش، نظام مذهبی، به دنبال کسب سرمایه ی سیاسی هستند.
در اینجا از همه ی سلطنت طلبان، مشروطه خواهان، طرفداران روابط سیاسی با آنان، اربابان و ولی نعمت هایشان دعوت می شود که نگاهی به آینه ی تاریخ خود بیاندازند:
۱. نظام سلطنتی پهلوی در ایران برخلاف بسیاری از نظام های سلطنتی کشورهای توسعه یافته بدون هیچگونه پیشینه یا ریشه تاریخی اریستوکراتیک به طور غیرقانونی با کودتای رضاخان و با پشتیبانی امپراطوری بریتانیا به دنیا آمد.
۲. این تولد غیرقانونی و کودتایی با همکاری رضاخان با آلمان هیتلری از طریق اجتناب از همکاری با نیروهای متفقین ضد فاشیست موجب اشغال کشور توسط متفقین و عزل وی شد.
۳. هنوز کشور از شر کودتای پدر خلاص نشده بود و در تلاش برای تحکیم نظام سلطنت مشروطه توسط دولت ملی دکتر محمد مصدق بود که کودتای دیگری توسط ارباب جدید و قدرت مسلط جهان سرمایه داری، امریکا، با کمک ارباب تضعیف شده ی پدر، امپراطوری انگلستان، پسر را به حکومت مجدد رساند. در نتیجه ملی گرایان و چپ ها را قربانی کردند و حمایت اسلاف حکومت فعلی یعنی کاشانی و شرکا را نیز کسب کردند.
۴. نظام سلطنتی پایه گذار سنت های استبدادی و دیکتاتوری نماینده ی خدا در زمین در تاریخ معاصر کشور بوده است که طی ۵۰ سال تا آستانه ی انقلاب ۱۳۵۷ به اوج خود رسیده بود. در تاریخ مدرن ایران محمد رضا پهلوی پایه گذار سیستم تک حزبی گوش به فرمان بود. در این دوران سانسور، پی گرد و سرکوب در حق نیروهای سیاسی ملی، غیر مذهبی و مذهبی غیرسنتی به اوج خود رسید.
۵. در آستانه انقلاب، تنها نیرویی که آزادی نسبی در نظام سلطنتی داشت، نیروهای مذهبی سنتی، شبکه ی روحانیون، حوزه های علمیه و مساجد بودند که توانستند در غیاب همه ی نیروهای سرکوب شده ی سکولار سوار موج انقلاب مردم ایران شوند. رژیم شاه برای آن ها ۷۰ درصد جمعیت بیسواد روستایی و حاشیه نشینان شهری را که در فقر و تیره روزی بودند فراهم کرده بود که تنها روحانیون و طرفدارانشان با آن ها امکان تماس داشتند. این جمعیت تنها با زبان مذهبی با دنیای پیرامون خویش می توانستند ارتباط برقرار کنند و خمینی به زبان ساده ی آنها سخن می گفت. شاه در طول حکومت خویش هرچه می توانست به مذهبیون مرتجع و سنتی میدان می داد. حتما شعار خدا شاه میهن را هنوز به خاطر دارید و اینکه شاه کمر بسته ی امام رضا بود.
سلطنت طلبان و دوستانشان بهتر است با دیدن آینه ی فوق هرچه زودتر به فکر ایجاد یک حزب دست راستی برای مشارکت در دمکراسی آینده ی ایران باشند زیرا نمی توانند با پرچم ننگین گذشته براساس پنهان کردن تاریخ دیکتاتوری، جنایات، دست نشاندگی و فساد سلطنت پهلوی و کسب آبرو براساس پرونده ی سلف ماهرتر از خویش، برای خود اعتبار کسب کنند. جمعیت امروز ایران را هفتاد درصد جوان باسواد و جستجوگر تشکیل می دهد که دیر یا زود می فهمد که رژیم جمهوری اسلامی فرزند خلف پنجاه سال سلطنت پهلوی بود. شما مانند سلفتان نمی توانید روی ناآگاهی و تحمیق نسل امروز حساب کنید.
۴۷۰۲۶ - تاریخ انتشار : ۱۶ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : سلطنت امتحان راه جدیدی نیست بازگشت به قرون وسطی است
آقا یا خانم محترمی فرموده اند که بازگشت به سلطنت یک تلاش بی همتای جدید است. دوست من نمی فهمم که آیا شوخی می فرمائید یا خیر. سلطنت سیستمی قرون وسطائی است و در شگفتم یک انسان در قرن بیست و یکم چگونه می تواند آنرا از جمله تلاشهای پیشرو انسانی بداند.
این روشنفکران ما نبودند که رژیم ولائی را آوردند این امثال شما بودیدکه همیشه برای زندگی در عمق تاریک تاریخ دنبال نو آوری می گردند . سیستم ولائی هم از آن نو آوری ها بود که برای نخستین با در قرون جدید امتحان می شد.
دوست من باید با تعصب و غیرت در برابر جهل ایستاد این بند و بست ها و لیبرال بازی های باسمه ای ماست که عده ای را به این وسوسه انداخته که تفکر قرون وسطائی نظام موروثی ضد انتخابی را بخواهند دوباره بیازمایند
دوست من تنها مسیر امتحان شده موفق برای انسان معاصر سیستم تمامأ انتخابی و پاسخگو است. صحبت از اختصاص مقامی بیک خانواده کشتار و مثله کردن شعور انسانی است و تمسخر مسخره مفهوم مقدس دموکراسی است
سلطنت برای همیشه برای انسان اندیشمند مدرن مرده بگذار آن دایناسورهای عتیق همدیگر را شاهزاده و شاه دوم و سوم خطاب کنند آنچه حقیقت است برای بازگرداندن روزگار سپری شده این دیدگاه قرون وسطائی باید از روی نعش صد هزاران انسان متمدن عصر جدیدی ایرانی گذر کرد
۴۷۰۲۵ - تاریخ انتشار : ۱۶ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : روی سخنم با دوستان مبارز و منقد دو حکومت ارتجاعی پادشاهی و خلافتی می باشد
دوستان مبارز و منقد دو حکومت ارتجاعی پادشاهی و خلافتی در خارج از کشور مورد تاخت و تاز از دو جبهه می باشند.
به نظر این قلم «بعضی» از دوستان در روزمرگی های خارج از کشور فراموش کرده اند که جبهه ی اصلی مبارزه در داخل کشور و توسط مردم ایران ست که در حال مقاومت و مبارزه علیه ارتجاع حاکم و دیکتاتوری مذهبی می باشند و در نهایت سرنوشت مردم و کشور را رقم خواهند زد.
این دوستان بدون توجه به پرنسیب های ملی و بین المللی با حشر و نشر های پنهانی و آشکار با کارگزارن دو حکومت فاسد و ارتجاعی ایران مرزهای فعالیت ها و نزاکت های اجتماعی را مخدوش مینمایند و از پاسخگوپی به منقدین نیز طفره میروند.
صورت مسئله:
درست ست که تمام انسانها با هر عقیده، مذهب و ملیت و بدون قید و شرط از حقوق مندرج در منشور حقوق بشر برخوردار ست و به اعتبار همین حقوق حتی نژاد پرستان و نئو نازیست ها در کشورهای آزاد از تمام امکانات معمول مانند سایر احزاب برخوردارند و به فعالیت های پارلمانی ،تظاهرات و فعالیت های بیگانه ستیزانه ادامه میدهند.

اما هیچ فردی با داشتن سابقه های جنحه و جنائی نمی تواند مورد تائید قوانین اساسی این کشور ها قرار گیرد تا با گرفتن مسئولیت در احزاب یا نمایندگی در مجلس به سیاست های ضد آزادی و انسانی خود ادامه دهد. حتی پاره ای از سیاستمداران و رهبران احزاب که زندگی گذشته آنها با شائباتی توام بوده مجبور به روشنگری و اثبات مواضع قبلی خود شده اند. تا بتوانند برنامه ی خود را با شفافیت و بدون پشتوانه ی تاریک به پیش ببرند.

فراموش نکنیم که در کشور هائی مانند ایران فشار و اختناق بسیار سهمگین بوده و فساد و جنایات در ابعاد عظیمی بیداد نموده ست .بسیار شگفت انگیز ست که کارگزاران حکومت پادشاهی و خلافتی که جنایات و خیانت های آنها سر بفلک زده و هنوز در هیچ دادگاه صلاحیت دار مورد رسیدگی قرار نگرفته ست چگونه می توانند برای آینده ایران خود را کاندید مدیریت نمایند ؟

آیا دوستانی که در خارج از کشور به بهانه ی «تمرین دموکراسی» تا کنون با کارگزاران دو رژیم نشست و بر خاست نموده اند به این موضوع فکر کرده اند که فعالان سیاسی و علنی دو نطام منحط و ضد مردمی هنوز با رشته های مرئی و نا مرئی با مافیا های درونی سیستم های خود بده و بستان داشته و برای بازگشت و یا حفظ قدرت دست به هر طرفندی میزنند؟

خواهشمند ست به کسانی که خود یا حامیان آنها مشهور به فساد و تباهی هستند میدان ندهید و بجای افشای آنها از اهدای «مشروعیت سیاسی» Plitical Legitimacy به آنها جدا خودداری فرمائید.

حرف آخر:
شاه پرستان از ۱۲۹۹ تا ۱۳۵۷ فرصت داشتند تا از حکومت های پارلمانی پادشاهی مثل انگلیس و سوئد بیاموزند که نقش شاه تشریفاتی باشد و مردم و مجلس مانند قبل از کودتای ۲۸ مرداد برای اداره مملکت تقسیم وظایف نمایند. در نهایت کودنی چنین نکردند و سرنوشت مردم و کشور به انقلاب ۵۷ منتهی شد. حالا بعداز ۳۳ سال فکر می کنند میشه دوباره پشت «رضا خان» یا «آریامهر » دیگری قایم شوند.

هواداران خمینی،بازرگان ، بنی صدر و تمام اسلام پناهان نیز با لطابف الحیل برای حل تمام مشکلات «چماق اسلام» را «تو صیه » نمودند ولی عملا جز جنایت و خرابی و تباهی سودی ببار نیاورد و قدرت به عقب مانده ترین و فاسد ترین آنها منتقل شد.

دیگر اکثریت مردم ایران امیدی به این «حضرات » شاهپرست و شریعتمدار ندارند و میخواهند با رای خود و مانند تمام کشورهای آزاد با انتخابات ادواری راسا برای نجات کشور در صحنه باشند با قبول مسئولیت و انجام وظیفه گره ای از مشکلات باز کنند.

«بعضی» از کنشگران سیاسی خارج از کشور فراموش کرد ه اند که بر مردم چه رفته ست. بهتر ست بگذارند مردم خودشان سرنوشت خودشان را تعیین نمایند.
۴۷۰۰۹ - تاریخ انتشار : ۱۶ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : فقط چند نکته بدیهی
خانم یا آقایی که خود را "متمدن" می نامید، شما لخن و فخوای کلام دیکتاتورها را دارید و در تعجبم که خود را مدرن تعریف می کنید.

شما متعصب هستید. خونتان حوشیده
بر اساس معده قضاوت می کنید و نه بر مبنای عقل و منطق و بهمین دلیل هم مثل همه دیکتاتورها حکم ختم بخث سلطنت یا جمهوری را اعلام میکنید.
نه آقای مخترم دعوای اصلی سر نوع نظام و خکومت نیست بلکه سر کیفیت قوانین و نوع احرای آن است.
برای عدم بازگشت سبطنت هیچ لزومی ندارد از عراق و یونان و امثالهم
مثال آورید. آیا ما ایرانیان بعنوان یک ملت خق نداریم خودمان راه خودمان را انتخاب کنیم و کاری کنیم که تاکنون در حاهای دیگر اتفاق نیفتاده
مگر آنهایی که در اروپا اولیتن بار دمکراسی را نهادینه کردند
اولین بار به زنان خق رای دادند
اولین بار حق ازدواج همجنسگرایان را پذیرفتند و غیره همه بهانه اوردند که چون در هیچ کحای جهان اینطور نبوده پس ما هم نمی کنیم
نه
خوب چه اشکالی دارد که ما ایرانیان هم برای اولین بار سلطنت را برگردانیم.
چپها و روشنفکران همیشه برخق نیستند
طوری صخبت نکیند که شما روشنفکران همیشه درست می گوئید
اتخاد شما با خمینی
در سال پنجاه و هفت
اتخاد و کاسه لیسی اتان با بهشتی و رفسنجانی وو تقوئیت رژیم به بهانه مبارزه با آمریکا، و نزدیکی و کاسه لیستی امروزی اتان با اصلاخ طلبانی که هنوز قربان صدقه امام خمینی اشان می روند
همه و همه نشانگر این است که روشنفکران هم همیشه درست انتخاب نمی کنند.
و اگر مدرن هستید یکبار که شده هم به حمهوریخواهی خودتان شک کنید و حمهوریخواهی را مذهب حدید خود نکنید.

و ختم کلام اینکه نوشته اید پادشاهان اروپایی که هنوز هستند خلفغ نشده اند که باز گرزدانده شوند
پادشاهی بریتانیا یکبار خلع شده و باز گردانده شده است.
متاسفم که شما میخواهید با جنگ و خونریزی و تعصب خق انتخاب من و امثال من را نفی کنید.
بعنوان یک عرب همین خرف را من به متعصبان خوزستانی تچزیه طلب هم نوشته ام اما انها با اصرار بر حدایی از ایران اصرار می ورزند و
خق انتخابی برای من باقی نمی گذارند
۴۷۰۰۶ - تاریخ انتشار : ۱۶ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : بازگشت سلطنت تنها از روی جسد هزاران ایرانی مدرن .
من اختتام این قصه را اعلام می کنم

نوع حکومت بر اساس رأی انتخاب نمی شود بر اساس عرف عصر انتخاب می شود تصور کنید مردم جمهوری اسلامی خواستند آیا روشنفکران باید به رأی غیر عرفی مردم گردن نهند؟ در افغانستان که شاهشان حی و حاضر و زنده هم بود این به رأی گذارده نشد. در عراق هم چنین نشد در لیبی و تونس و مصر هم چنین نشد اینها همگی قبل از حکومت های ساقط شده پادشاهی بودند. حکم محتوم و لایتغیر عصر و دوره ای که در ان می زییم این است که همه مقامات باید انتخابی باشند از قاضی تا رئیس پلیس و تا بالاترین مقامات کشور.
اقای رضا پهلوی مانند هر ایرانی دیگر مشروط بر اینکه تابع کشور دیگری نباشد حق دارد برای رئیس جمهور شدن کاندیدا شود چنانکه شاه بلغارستان رئیس جمهور بلغارستان شد. پافشاری بر سلطنت تبعات دردناکی دارد از جمله میلیون ها ایرانی تحت هیچ شرایطی بازگشت سلطنت را نخواهند پذیرفت. این پافشاری خونریز های بی حد وحصری را رقم خواهد زد و تلاشی ایران را به همراه خواهد داشت.
باید دست در دست هم داد و جزئیات جمهوری اینده را از هم اکنون مدون کرد.
رضا پهلوی هم باید دست از خود خواهی بر دارد اگر به دموکراسی باور دارد باید قبول کند همه مقامات حکومت اینده انتخابی است و مقام تشریفاتی غیر مسول هم وجود نخواهد داشت.
سلطنت مرد و تصور بر گشت آنرا هم نمی توان کرد. میلیون ها ایرانی متمدن و علاقمند به توسعه قرن بیست و یکمی وطنشان چنین ارتجاعی را هرگز نخواهند پذیرفت .
قرار دادن یک پست تشریفاتی موروثی را یک مجنون هم نمی تواند فایده اش را بفهمد. دایناسورهای قرون وسطائی نمی توانند چنین حماقتی را به روشنفکران ایرانی تحمیل کنند.
بایددر یک بیانیه نیروهای متمدن ایرانی به این بحث خاتمه دهند. بازگشت سلطنت تنها از روی جسد میلیون ها ایرانی مدرن.
لطفأ بحث شاه های اروپائی را پیش نیاورید آنها خلع نشدند. کجا شاه خلع شده را برگرداندند در یونان با سابقه هزاران سال پادشاهی یا در فرانسه
سلطنت برای همیشه در ایران به گور سپرده شد
۴۷۰۰۱ - تاریخ انتشار : ۱۶ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : دموکراسی
قبول دموکراسی،به معنی پذیرش رای اکثریت در ادارهء امور برای یک دورهء معین است.قبول رای اکثریت حتما به معنی پذیرش اندیشهء اکثریت به وسیلهء اقلیت و کنار گذاشته شدن اندیشه ای که در حال حاضر در اقلیت قرار دارد،نیست.برای این که اندیشه ای در اکثریت قرار بگیرد،الزاما باید بتواند مخاطبان بیشتری را جلب کند و به طرفدارانش تبدیل کند.آنچه که از اهمیت بالایی برخوردار است وجود فضایی است که اندیشه ها در شرایط برابر و بهره مندی از امکانات مساوی در تعامل با یکدیگر قرار گیرند.تا فرصت برای اندیشه هایی که امروز در اقلیت قرار دارند،فراهم شودکه در صورت پیروزی و تحت تاثیر قرار دادن اذهان بیشتری به اکثریت تبدیل شوند.انجام این مسئولیت،الزاما فقط برای زمانی نیست که اکثریت در قدرت اجرایی قرار دارد.حتی زمانیکه در قدرت اجرایی هم قرار ندارد ولی در تدارک کسب قدرت است ،باید بتواند حقوق اقلیت را رعایت کند. این یعنی قبول دموکراسی بعنوان یک روال و شیوهء ادارهء امور که باید نهادینه شود.و گرنه آشکار است که استفادهء مقطعی و ابزاری از این مقوله،نتایج زیانباری را ببار خواهد آورد و روند استقرار دموکراسی واقعی را طولانی تر خواهد کرد.بنا بر این برای آنکه اندیشهء سلطنت طلبی اکثریت را داشته باشد،به هیچوجه منطقی نیست که اندیشهء جمهوریخواهی و یا هر اندیشهء دیگری به اجبار تعطیل شود یا اینکه خود را تعطیل کند.و یا برعکس برای جا افتادن اندیشهء جمهوریخواهی نبایدبا زور و دگنگ اندیشه های دیگر خاموش شوند.
۴۷۰۰۰ - تاریخ انتشار : ۱۶ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : سلطنت طلبی نفی حق بشری آزادی انتخاب شدن است
انوشیروان

سلطنت یعنی نفی حق انتخاب شدن و انتخاب کردن یا در بهترین حالت محدود کردن آن. از مقولاتی نیست که می توان به نظر اکثریت مشروط به رأی دادن به چنین سیستمی احترام گذشت. شما پذیرش یک عمل غیر دمکراتیک را دموکراسی می دانید؟. خیر نفی یک عمل غیر دموکراتیک عین دموکراسی است. آیا ما می بایستی به جمهوری اسلامی انتخابی اکثریت در سال ۵۸ احترام می گذاشتیم؟. حتمأ نمی خواهید اثبات کنم که فکر نظام اسلامی از همان ابتدا نقض حقوق بشر بود. اگر اکثریت در لحظه ای طرفدار فکری فاشیستی و غیر معقول شد آیا باید به نظر آنها احترام گذاشت. نظر اکثریت تا زمانی که حقوق شهروندی را محدود نکند محترم است. نصب دادگاه عالی قانون اساسی در کشورهای پیشرفته برای این منظور است که در چنین مواردی رأی اکثریت را لغو کند.
تعبیر شما از دموکراسی عین دیکتاتوری و فاشیسم است . دموکراسی دیکتاتوری اکثریت نیست . تضمین حقوق اقلیت است. طرفدار رژیم موروثی حق انسانی انتخاب شدن من و مثل من را منکر می شود. این حق انسانی هر فردی است که چند سال یکبار برای بالاترین پست سیاسی مملکتش کاندید شود شما این حق را از هم اکنون از من گرفته اید و بیک خانواده داده اید .
همکاری در هر زمینه ای با سلطنت طلب ها دادن سلاح بدستان گرگ درنده است
۴۶۹۹٣ - تاریخ انتشار : ۱۵ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : اقلیت
جناب انوشیروان،
قربان، بنده نگفتم نظر اکثریت را نمیپذیرم ، عرض کردم در اقلیت باقی میمانم تا
از شر سلطنت خلاص شوم .
۴۶۹۹۰ - تاریخ انتشار : ۱۵ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : حق
پیروز گرامی
این حق شماست، ولی بیایید برای انروز مبارزه کنیم که همه بتوانیم از حق ًنع گفتنً استفاده بکنیم. فراموش نکنیم که اقلیت میتواند ًنهً بگوید ولی باید نظر اکثریت را بپذیرد. کمی تمرین دموکراسی بد نیست.
۴۶۹٨۴ - تاریخ انتشار : ۱۵ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : سلطنت ضد حقوق بشر است
اقای انوشیروان
اگر ۹۹ در صد مسلمان در ایران بگویند بهائی ها نمی توانند دانشگاه بروند یا وزیر و وکیل و رئیس جمهور شوند ایا این قابل پذیرش است؟
سلطنت نقض حقوق بشری من بعنوان یک شهروند است که حق دارم برای رسیدن به بالاترین مقام کشور رقابت کنم
حمایت و نشست و برخواست با رضا پهلوی سلطنت طلب نقض حقوق انسانی مردم است و حتی می توان این کار را خیانت به منافع مردم تعبیر کرد
۴۶۹٨۲ - تاریخ انتشار : ۱۵ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : شیخ و شاه
جناب انوشیروان،
" اگر همان مردمی که به قول شما۳۲ سال پیش گفتند ما شاه نمیخواهیم ،
امروز با اکثریت در یک رفراندم ازاد یک یک حکومت پادشاهی مشروطه
را انتخاب کنند " ، من میگویم نع و در صف مخالفان فعالیت میکنم. برای من
شیخ و شاه یکیست.
۴۶۹٨۰ - تاریخ انتشار : ۱۵ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : مردم ایران
خانمهاو اقایان عزیز
اگر همان مردمی که به قول شما۳۲ سال پیش گفتند ما شاه نمیخواهیم ، امروز با اکثریت در یک رفراندم ازاد یک یک حکومت پادشاهی مشروطه را انتخاب کنند ، شما چه خواهید گفت یا چه خواهید شد. ترس شما از همکاری با اقای رضا پهلوی این است. شما میخواهیداز همان اول یک رقیب بزرگ را کنار بگزارید. اگر به انچه که شب و روز به نام ملت ایران ادعا میکنید ، اعتقاد هم دارید، بیایید دست به دست هم بدهیم. اگر موفق شدیم، نوع حکومت را در یک انتخابات ازاد به ملت ایران واگزار کنیم.
۴۶۹۶۷ - تاریخ انتشار : ۱۵ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : دوستان؟!
آقای صدری "دوستان سلطنت طلب" دیگر چیست؟ مردم ایران بارها در خیابانها شعار "مرگ بر شاه " دادند و با تلاش بی دریغ رژیم جنایتکار سلطنتی پهلوی را سرنگون کردند و اطلاق "دوستان" به بقایای نظام فاسد سلطنتی فقط توهینی به خواست و اراده مردم ایران می باشد. مرگ سلطنت در ایران اتفاق افتاد و وقت آن است که به این بحث های بیهوده با کسانی که هنوز نمی توانند واقعیت ها را بپزیرند پایان داده شود.
۴۶۹٣۲ - تاریخ انتشار : ۱۴ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : تلاش برای استقرار سلطنت نفض واضح حقوق برابر انسانی و اقدامی ضد بشری است
لطفأ برای یکبار از این تعارف بازی دست بردارید و رسا و قاطع بگوئید بازگشت سلطنت غیر قابل قبول و ناشدنی است
آخر مگر می توان سلطنت موروثی در یک خانواده را به رأی گذاشت؟. آیا اگر اکثریت موافق با چنین امری بود اقلیت ملزم به قبول چنین امر ضد انسانی است؟. آیا اگر اکثریت خواست از حق انسانی انتخابی بودن تمامی مقامات مملکتی بگذرد اقلیت ملزم به قبول آن است؟ آیا اقلیت ملزم به قبول چنین امر قرون وسطائی است؟ این یک امر پذیرفته شده است که انسان حق تغییر نظر دارد . آیا باید هر دوسال یکبار رأی گیری کرد که آیا این خانواده را می خواهید یا نه و به اضافه باید سوال کرد که آیا کس دیگری را بیش از اینها دوست دارید ؟ اینکه می شود نظام انتخابی یا همان جمهوری
خیر سلطنت یک مقوله ضد بشری است اصولأ چگونه می توان یک منزلت انسانی را یک ملت تنها به یک خانواده برای همیشه تفویض کند؟ چگونه با یک رآی گیری حق انتخاب را برای همیشه می توان از ملتی صلب کرد؟
۴۶۹۲۲ - تاریخ انتشار : ۱٣ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : به دنبال واکسنی برای درمان بیماری مزمن کثرت باشیم!
جناب صدری میفرمایند:

«...شما اگر در خانه ای گلی زندگی می کنید، شاید تازمانی که استوار به نظر می رسد، ترجیح دهید که آن را داشته باشی. ولی کدام انسان عاقلی، پس از آن که زلزله خانه گلی را فروریخت، بار دیگر مبادرت به احداث بنای گلی می کند؟...»

پاسخ اینست که در زلزله ی بوئین زهرا کلیه ی خانه های خشت وگلی آن، ویران شده و بسیاری از مردم زیر آوار جان سپردند. پس از آن، از سوی ارباب فن تصمیم گرفته شد تا برای حفظ جان ومال اهالی و بازماندگان، از خانه های پیش ساخته مقاوم در مقابل زلزله استفاده شود. که چنین شد. سالی بعداز آن برای بازدید به همراه جمعی از دوستان به آنجا رفتم و مشاهده کردم مردم دوباره خانه های خشت و گلی ساخته و خانه های پیش ساخته ضد زلزله همگی خالی از سکنه هستند.

نتیجه اخلاقی: عده ی بسیاری از مردم ما از عقل و خِرَد پیروی نمیکنند!!

بعدالتحریر: سوای اختلافات لاینحل بین جمهوریخواهان و سلطنت طلبان، جماعت جمهوریخواه هم با وجود اشتراک عقیده شان مبنی بر جمهوریخواهی، مثل خوره به جان یکدیگر افتاده اند. بیائید واکسنی برای این بیماری مزمن و همه گیر پیدا کنیم.
۴۶۹۱۹ - تاریخ انتشار : ۱٣ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : پرسش آز آقای خلیق
با احترام پرسش من از آقای خلیق این است که در برابر پاسخ آقای عیسی صفا چرا ایشان خودشان را به ندانستن متهم می نمایند مگر جبهه واحد ضد دیکتاتوری را جز جزب توده ایران مشخصا نیروی سیاسی دیگری هم مطرح کرده است که ایشان می فرمایند منظور من حزب توده ایران نیست. از آقای خلیق تقاضا دارم تا دوباره مصاحبه خودشان را بخوانند آنگاه با پی بردن به تناقضات فرمایشاتشان اگر مایل بودند نظر شان را ابراز فرمایند
۴۶۹۱۰ - تاریخ انتشار : ۱٣ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : دوستان سلطنت طلب لطفا پاسخ دهند:
- اگررجعت به نظام پادشاهی عاقلانه و قابل طرح بود، جمهوری های دنیا که تقریبا تمام آنها بر ویرانه چنین نظم عتیقی بنا شدند، نیز به بررسی دوباره آن مبادرت می کردند.
- اگرمردم ایران ، بر فرض محال، امروز خواهان سلطنت باشند و چهار سال دیگر بخواهند شاه خود را عوض کنند وده سال بعد دوست داشته باشند که دوباره جمهوری داشته باشند، تکلیف چیست؟ کدام انسان عاقل و غیر مغرضی طرفدار چنین سیستمی می تواند باشد؟
- هزینه های دستگاه عریض وطویل و بی خاصیت پادشاهی را که به مردم تحمیل می شود، چگونه می توان توجیح کرد؟
- چه کسی، جز طرفداران بازگشت پهلوی ها، سلطنت طلب هستند؟ پس آیا بهتر نیست که این افراد،ابتدا به فکر پاسخگویی به فجایع رخ داده در دوران پهلوی، یا لااقل سوء استفاده های مالی این خاندان باشند ؟ حدود ۴۰ هزار سند مالکیت زمین به نام رضا شاه از او باقی ماند و طبق اظهارات اردشیر زاهدی در کتاب"۲۵سال در کنار پادشاه"، ثروت محمد رضا شاه، ده ها میلیارها دلاربود.
شما اگر در خانه ای گلی زندگی می کنید، شاید تازمانی که استوار به نظر می رسد، ترجیح دهید که آن را داشته باشی. ولی کدام انسان عاقلی، پس از آن که زلزله خانه گلی را فروریخت، بار دیگر مبادرت به احداث بنای گلی می کند؟

با اینحساب،"دوستان سلطنت طلب" هم بهتر است بجای اصرار در مورد امر محال و غیر قابل قبول، انرژی خود را در جهت مباحث سازنده صرف نمایند.
۴۶۹۰۹ - تاریخ انتشار : ۱٣ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : جناب برخورد و تفکرهای جهان سومی
ما به این طرز فکر اروپایی شما یک بار عمل کردیم و با عزرائیل متحد شدیم. نتیجه اش را هم دیدیم. انقلاب بهمن که یادتان هست. همه با هم را هم یادتان هست؟ مشکل سلطنت طلب های ما این است که چون انقلاب بهمن را «کار انگلیسی» ها می دانند اصلا حاضر نیستند در مورد تجارب آن فکر کنند. اگر قرار باشد یک درس از آن انقلاب گرفته شود این است که بدون فکر کردن به فردا، متحد شدن در امروز خطاست. این که می گویند «شکل حکومت» مهم نیست، هم یکی از آن حقه بازی هایی است که به کمک آن سعی می کنند در و تخته ی سلطنت و جمهوری را به هم وصل کنند. اگر شکل حکومت مهم نیست، چرا آن قدر هر دو پایتان را کردیده اید توی یک کفش و با جمهوری خواهی مخالفت می کنید؟ بیاید و رضایت بدهید به یک جمهوری دموکراتیک و قال قضیه را بکنید دیگر. هر چه باشد جمهوری مدرن تر از سلطنت است. نیرویش هم در ایران بیشتر است. مثال آوردن از اسد و صدام و امثالهم برای محکومیت جمهوری خنده دار است. آن ها که جمهوری نبودند، اتفاقا آن ها به حکومت های سلطنتی بسیار بیشتر شبیه بودند و هستند. مگر مادام العمر نبوده اند و نیستند؟ جمهوری یعنی این که هر چهار سال یک بار همه چیز از نو. اسد و صدام حسین حکومت های سلطنتی بودند و هستند. رنگ می کردند و به اسم قناری می فروختند و می فروشند و عده ای هم این شعبده بازی ها باورشان شده است و سوزنشان خط برداشته است که: شکل حکومت مهم نیست!!
۴۶۹۰۷ - تاریخ انتشار : ۱٣ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : از نامه ی زندانیان به سران جنبش عدم تعهد، پشتیبانی فعال کنید
جناب بهروز خلیق،
همانطور که در اخبار خوانده اید، جمعی از زندانیان عقیدتی ـ سیاسی، در نامه ای به سران جنبش عدم تعهد که قرار است در ماه آینده، اجلاس بزرگ خود را در تهران تشکیل دهند، از آن ها خواسته اند که از زندان های ایران بازدید کنند.
آنچه در این قضیه، مهم است، این نیست که واقعاً چنین بازدیدی انجام شود. که نخواهد شد.
مهم، این است که سران جنبش عدم تعهد را که تعداد قابل توجهی از آن ها خود را مترقی و انقلابی و کذا و کذا معرفی می کنند در برابر واقعیتی قرار دهد که معمولاً بسیاری از آن ها از آن می گریزند: بحران حقوق بشر در ایران.
مهم این است که آیینه یی در برابر آن ها قرار داده شود تا چهره ی ساکت و بی تفاوت خود را بهتر و از رو به رو ببینند.
و مهم، تأثیر انعکاس چنین نامه یی است، در صورتی که این انعکاس، چشمگیر و پر سر و صدا باشد، و در هیاهو های روزمره گم نشود.

سازمان شما می تواند همراه با متحدان خود، در این میان نقشی مثبت و در حد خودش سازنده ایفا کند.
از این فرصت زود گذر اسفاده کنید.

لینک خبر در سایت اخبار روز:

http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=۴۷۰۵۶
۴۶٨۹۹ - تاریخ انتشار : ۱۲ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : چمهوری و سلطنت
ما سرنگونی طلبان گاهی ناخودآگاه از این زاویه خرکت می کنیم که رهبران گروههای مخالف خکومت در شیوه تفکر و برخورد خود با مسائل و در تجزیه و تحلیل پدیده ها و در دگم زدگی و ارجح شمردن منافع ملی بر منافع گروهی و در پزاگماتیسم و غیره با دیگتاتورهای حاکم در تهران فرق دارند اما وقتی رهبران این گروهها دهان باز می کنند و خرف میزنند می بینیم که چقدر بدبختیم.
مشکل عمده ما جهان سومی بودن شیوه تفکراتمان است. ما پراگماتیست نیستیم. منافع ملی برای ما معنی ندارد. ما جون تو جونمان کنند باز تعصب گروهی و قبیله ای داریم.
یک لحظه فکرش را بکنید که مثلا یک کشور اروپایی به رزیم دیکتاتوری همچون رژیم آخوندها دچار شده و انهمه کشتار و فرار از کشور و غیره . آیا فکر نمی کنید که در آنصورت رهبران گروههای مخالف آن خکومت فرضی دیکتاتوری اروپایی برا سرنگون کردن آن و رسیدن به یک دولت ملی و آزادی نه تنها همه با هم آشتی می کردند و اختلافات خود را کنار می نهادند بلکه برای سرنگونی آن خکومت با عزرائیل هم همپیمان می شدند. چرا چون اروپایی اند و شیوه رهیافت و تفکر و برخوردشان فرق دارد. مدرن هستند و حهان سومی اسلام زده نیستند.
مشکل تنها به ایران و ما ها مخدود نمی شه. همه گروههای مخالف دیکتاتورهای حهان سومی پراکنده اند و هیچوقت متهد نمی شوند مگر بزور از ناچاری آ«هم با گمک کنفرانس های ترتیب داده شده توسط اروپادیان و آمریکائیانو می بینید مشکل به سلطنت و حمهوری مربئط نمی شود. ریشه حای دیگری است و در نتیجه به سهت میتوان باور کرد که با سرنگونی آخوندها ایران دارای دمکراسی خواهد شد.

اینکه بعد از سی و سه سال بدبختی و سرکوب و اعدام و فرار و خطر جنگ و گرانی و ..... هنوز رهبران گروهها خرات می کنند بگویند که با این و ان مخالف متخد نمی شویم یعنی نه گروههایمان و رهبرانشان از تفکر خهان سومی فاصله گرفته اند و نه مخاطبانشان.
براستی که آدم از ایرانی بودن خود شرمنده می شود.
۴۶٨۹٨ - تاریخ انتشار : ۱۲ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : جبهه
با تشکر از پاسخ بهروز خلیق .من این توضیحات را اضافه می کنم. نیروهای مورد نظر حزب توده ایران برای تشکیل جبهه وسیع است اما سلطنت طلبها را در بر نمی گیرد. در صورت تشکیل جبهه و با شرکت حزب توده ایران ، حزب با پیشنهادات خود در آن شرکت خواهد کرد و از جمله ضرورت عبور از رژیم ولایت فقیه و عبور به مرحله ملی ـ دمکراتیک را مطرح خواهد کرد. حکومت آینده ایران با تشکیل مجلس موسسان شکل خواهد گرفت. اصلاح طلبان در جبهه شرکت خواهند داشت. اما ما امروز با طیفی از آنها روبرو هستیم. جناح موسوی بیانگر گرایش پرقدرت و نزدیک به سیاست اتحادها قرار دارد و در نشریات حزبی این مطلب روشن است.
۴۶٨۹۶ - تاریخ انتشار : ۱۲ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : فرق جمهوری و سلطنت
جناب احمد،
فرق عمده جمهوری و سلطنت اینست که جمهوری ارثی نیست.
۴۶٨۹۲ - تاریخ انتشار : ۱۲ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : اقای خلیق بیشتر بخوانید
اقای خلیق
شما نوشتید:؍؍در ایران سلطنت همواره خودکامه بوده است. سلطنت در ایران در مقابل خواست مردم ایستاد و سرنگون شد؍؍.این در مورد جمهری هم صادق است. جمهوری در ایران هم استبدادی و البته بی نظیر در کشتار و شکنجه. حالا چرا اقای خلیق فکر میکند جمهوری در ایران میتواند دموکراسی باشد اما سلطنت نه بر می گردد به سطح دانش سیاسی و غلظت ظد امپریالیستیا او.
ا قا ی خلیق
دموکراسی مستقیما برمی گردد به مکانیسم کنترول قدرت در هر کشوری . در تمام کشورهای خا ورمیانه نظامها چه سلطنت و چه جمهوری استبدادی هستند. پنابر این قبل از اینکه نگران اقای پهلوی یا .... باشید به فکر این باشید که نظام اینده ایران با چه مکانیسمی قدرت را کنترول میکند. اگر فکر می کنید با جمهوری خواندن نظام به دموکراسی میرسید اشتباه میفرمایید. لطفا کمی کتابهای علوم سیاسی را مطالعه فرمایید که متوجه بشید شکل حکومهت ربطی به دموکراسی ندارد.
۴۶٨۹۰ - تاریخ انتشار : ۱۲ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : آقای عیسی صفا!
حزب توده ایران در برنامه جدیدش که برای ارائه به کنگره آتی حزب تهیه شده است، به جای دیکتاتوری واژه استبداد را گذاشته و "جبهه واحد ضداستبدادی" را طرح کرده است. در برنامه پیشنهادی حزب:
۱. بر "ضرورت وحدت و همکاری و همیاری نیروهای مترقی و آزادیخواه کشور برای برپائی جبهه واحد ضداستبدادی" تاکید شده است. در طرح برنامه حزب آدرس عمومی نیروهای سیاسی تحت عنوان "نیروهای مترقی و آزادیخواه" داده شده است نه آدرس مشخص. معلوم نیست جبهه مورد نظر حزب چه نیروهائی را در برمی گیرد؟ آیا سلطنت طلبان و مشروطه طلبان جزو "جبهه واحد ضداستبدادی" به حساب می آیند و یا بیرون از جبهه قرار میگیرند؟ آیا این جبهه اصلاح طلبان را شامل میشود؟ سئوال من هم همین بود.
۲. برنامه جدید حزب از "حاکمیت مردم" و از "حکومت دمکراتیک ـ ائتلافی" به جای رژیم ولایت فقیه صحبت شده است. اما در مورد شکل حکومت سخنی به میان نیآمده است. طرح خصلت دمکراتیک حکومت، امری است درست و بجا. اما مسکوت گذاشتن شکل حکومت، ابهام آفرین است.
۳. در "گفتگو" آمده است: " این شعار (جبهه واحد ضددیکتاتوری) سلبی و ناظر بر وضعیت امروز است و با فردای طرد استبداد رابطه برقرار نمی کند". مسئله عدم ارائه حکومت جایگزین به شعار "جبهه واحد ضددیکتاتوری" نسبت داده شده است نه به حزب توده ایران. چنانکه گفته شد در طرح برنامه جدید "حکومت دمکراتیک ـ ائتلافی" به جای رژیم ولایت فقیه مطرح شده است.
۴۶٨٨٨ - تاریخ انتشار : ۱۲ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : جبهه واحد ضد دیکتاتوری
برخلاف نظر آقای خلیق حزب توده ایران روند بر آمد حکومت دمکراتیک در جبهه واحد ضد دیکتاتوری را در خطوط عمومی مشخص کرده است. حکومت ملی دمکراتیک در برنامه حزب کاملا مشخص است. من در پاسخ آقای خلیق نقدی بر مصاحبه وی خواهم نوشت.
۴۶٨٨۶ - تاریخ انتشار : ۱۲ مرداد ۱٣۹۱