مورچه ها (۱)
(شش سروده ی کوتاه)
یوسف صدیق (گیلراد)
•
زمستان.
سرما. تاریکی.
مورچه ها
شمعی کوچک را
بر دوش می برند.
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
يکشنبه
۱۵ مرداد ۱٣۹۱ -
۵ اوت ۲۰۱۲
(۱)
زمستان.
سرما. تاریکی.
مورچه ها
شمعی کوچک را
بر دوش می برند.
(۲)
در تمدن مورچه ها،
کار
قانون را
می نویسد،
نه سرمایه.
(۳)
مورچه ها
از نافرمانی مدنی
چیزی نمی دانند:
از مدنیت همکاری اما،
بسیار.
(۴)
پا برهنگی مورچه ها.
بازاریابی کفشدوزک ها.
شکست تجاری.
. . . .
تبلیغات،
فقط آدم ها را می فریبد.
(۵)
تهاجم افشانه ها.
نسل کشی مورچه ها.
سوراخ لایه های اوزون.
انسان و تجربه !
انسان و اقتدار !
بخندم یا بگریم ؟
(۶)
شاعر
همه ی کلمات عصیانی اش را
مصرف می کند؛
همه ی عاشقانه های نامیرایش را نیز.
جهان اما
همچنان گرسنه و گیج
در شمایل موری
از پستوهای زمستانی می گذرد.
|