اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱٨ مرداد ۱٣۹۱ -  ٨ اوت ۲۰۱۲

سخنی دوستانه با اقای بهروز خلیق – مسئول هیئت سیاسی اجرایی سازمان فداییان خلق ایران – اکثریت

جای ان است که خون موج زند در دل لعل
زین تغابن که خزف می شکند دستارش
"حافظ"


اقای بهروز خلیق مسئول هیئت سیاسی اجرایی سازمان فداییان خلق ایران – اکثریت در مصاحبه ای که در سایت اینترنتی اخبار روز مورخ پنج شنبه ۱۲ مرداد ۱٣۹۱ درج گردیده، در پاسخ به ان سوال که:
" آیا سازمان متبوع شما آمادگی این را دارد که با دیگر نیروهای سرنگونی طلب (جدا از آنان که خواهان حمله نیروهای نظامی کشورهای دیگر به ایران هستند) در زمینه ایجاد "جبهه واحد ضد دیکتاتوری" وارد گفتگو و تعامل سیاسی شود؟ اگر پاسخ مثبت است لطفا ً بفرمائید چگونه؟"
چنین اظهار داشتند:
"جبهه واحد ضد دیکتاتوری" شعار حزب توده ایران در دوره قبل از انقلاب و در حال حاضر است. ما چنین جبهه ای را مطرح نکردیم. این شعار سلبی و ناظر بر وضعیت امروز است و با فردای طرد استبداد رابطه برقرار نمی کند. به بیان دیگر مشخص نمی کند چه نوع حکومتی را می خواهد جایگزین استبداد کند.
سازمان ما همواره از اتحاد نیروهای جمهوریخواه دمکرات و سکولار دفاع کرده و آن را مقدم شمرده است. ما از انقلاب بهمن و شعار "همه با هم" آقای خمینی که همان مضمون "جبهه واحد ضد دیکتاتوری" را داشت، تجربه بزرگی اندوختیم. شعار "همه با هم" در عمل به معنی آن بود که همه زیر رهبری و اتوریته روحانیت و آقای خمینی قرار گیرند. در آن سال ها، نیروهای سکولار به فردای انقلاب توجه جدی نداشتند. در عمل ائتلاف نیروهای مدرن و سکولار با نیروهای مدافع جمهوری اسلامی به دلایل مختلف از جمله عدم روشنگری به نفع روحانیت و حکومت فقها تمام شد. ما دیگر حاضر به تکرار این تجربه تلخ نیستیم"
به بیان ساده تر از دید آقای خلیق حزب توده ایران مشخصات رژیم جایگزین دو دوره رژیم سلطنتی و ولایی را از دید خود مشخص نکرده و نمی کند. نگارنده بعنوان یکی از هواداران حزب توده ایران از آقای خلیق در مقام مسئول سازمان فداییان خلق ایران – اکثریت که تاریخی چهل ساله دارد انتظاردقتی بیشتر از این داشتم. مسلما ایشان می دانند که در میان احزاب و سازمانهای سیاسی شناسنامه دار صد سال تاریخ معاصر میهن ما، حزب توده ایران از نادر سازمانهای سیاسی است که در طول هفتاد و یک سال حیات سیاسی و سازمانی خویش دارای برنامه و اساسنامه مکتوب و قابل ارجاع است. در موضوع مشخص مورد اشاره آقای خلیق اسناد متعددی وجود دارد که خلاف ادعای آقای خلیق را نشان می دهد که فقط به ذکر دو نمونه از قبل و بعد از انقلاب بهمن ذیلا اشاره می شود:
۱ – در اسناد پلنوم پانزدهم کمیته مرکزی حزب توده ایران که در تیر ماه ۱٣۵۴ تشکیل گردید و در آن با تیزبینی نشانه های بروز تحول انقلابی در میهن ما مشاهده و پیش بینی گردیده بود، چنین می خوانیم:
"جامعه ایران به یک تحول بنیادی، به انقلابی که عرصه های مختلف زندگی را دربر می گیرد و آنرا در جهت منافع خلق دگرگون کند، نیازمند است. این انقلاب در مرحله کنونی رشد جامعه ما یک انقلاب ملی و دمکراتیک است که محتوی آن عبارتست از: کوتاه ساختن دست انحصارهای امپریالیستی از منابع طبیعی و اقتصادی کشور و تامین استقلال کامل اقتصادی و سیاسی ایران، برچیدن بقایای نظامات ماقبل سرمایه داری و اتخاذ سمتگیری سوسیالیستی، دمکراتیک کردن حیات سیاسی و فرهنگی کشور."
"شرط ضرور تحول انقلابی در مرحله کنونی، واژگون کردن رژیم فرتوت سلطنتی و شکستن دستگاه دولتی ارتجاعی و پایان دادن به حاکمیت سرمایه داران بزرگ و زمینداران بزرگ و انتقال قدرت حاکمه از دست این طبقات به دست طبقات و قشرهای ملی و دمکراتیک یعنی کارگران، دهقانان، خرده بورژوازی شهر (پیشه وران و کسبه)، روشنفکران میهن پرست و مترقی و قشرهای ملی بورژوازی، یعنی استقرار جمهوری ملی و دمکراتیک است."
"شرط اساسی تامین پیروزی انقلاب ملی و دمکراتیک ایجاد جبهه واحد کلیه نیروهای ملی و دمکراتیک است. اتحاد کارگران و دهقانان استخوانبندی چنین جبهه ای است.... حزب توده ایران برای وحدت همه مبارزان طبقه کارگر و وحدت عملی با سایر نیروهای ملی و دمکراتیک با تمام قوا کوشیده و می کوشد." (کتاب اسناد و دیدگاهها، انتشارات حزب توده ایران – ص ۶۹۰ )   اسناد پلنوم پانزدهم بالغ بر پنجاه صفحه می باشد و جزییات اندیشه و پیکار حزب را در ان توصیف مینماید.
۲ – در سند مصوب کنگره پنجم حزب توده ایران که در مهر ماه سال ۱٣٨۲ به تصویب رسیده، پیشنهاد این حزب برای تشکیل جبهه واحد ضد دیکتاتوری چنین توصیف گردیده است:
"حزب توده ایران مدتهاست برای برچیدن بساط استبداد قرون وسطایی و برقراری آزادیهای دمکراتیک بر ضرورت وحدت و همکاری و همیاری نیروهای مترقی و آزادیخواه کشور در ایجاد یک جبهه واحد در برابر استبداد پافشاری کرده است. چنین جبهه ای از نظر طبقاتی می باید در برگیرنده نمایندگان کارگران، زحمتکشان شهر و روستا، خرده بورژوازی، اقشار میانی و سرمایه داری ملی ایران باشد... جبهه واحد ضد دیکتاتوری شامل کلیه احزاب، سازمانها، نیروها و شخصیتهای مترقی و آزادیخواه کشور می گردد که در راه برچیدن بساط استبداد رژیم "ولایت فقیه" مبارزه می کنند و هدفشان استقرار آزادی، استقلال، صلح و عدالت اجتماعی است." (کتاب مجموعه اسناد پنجمین کنگره حزب توده ایران "کنگره ارانی – ص ۱۰۴ )
در همین سند، شکل حکومت پیشنهادی به شرح زیر توصیف شده است:
"حزب توده ایران نظرات خود را در باره برنامه حکومت آینده که شکل آن به نظر ما می باید جمهوری باشد..." این سند بالغ بر دویست صفحه بوده و در ان اندیشه و برنامه حزب توده ایران به تفصیل شرح داده شده است.
به روشنی می توان دید که حزب توده ایران که قبل و چه بعد از انقلاب بهمن ۱٣۵۷ در هر دو زمینه شکل و محتوای حکومت نظرات مشخصی را ارائه کرده است. نظرات پیشنهادی حزب توده ایران در زمینه شکل حاکمیت جمهوری و محتوای آن سمتگیری به سود زحمتکشان و محرومان جامعه ایران بوده است. از مجموعه فوق چنین بر می آید که اظهارات آقای خلیق با اسناد تاریخی و غیر قابل انکار ما تطابق ندارد. کاش اقای خلیق مواردی را که از برنامه حزب چنین مستفادی میشود ذکر میکردند که بتوان در پیرامون آن دیالوگ دقیق تری کرد.