اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲۶ مرداد ۱٣۹۱ -  ۱۶ اوت ۲۰۱۲

اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
به مناسبت فاجعه ی زلزله ی آذربایجان

مردم آذربایجان در چنبره ی فاجعه ی زلزله، فاجعه ی حکومت اسلامی و سد تحریم های امپریالیستی
بازهم زمین لرزید. این بار نه در منجیل و رودبار، نه در بم، که در آذربایجان! چند روز آغازین این فاجعه، در سکوت مقامات اسلامی و رسانه های گروهی شان برگزار شد. تلاش ویژه ای به خرج دادند تا فاجعه را به سرعت رفع و رجوع کنند و اوضاع را عادی جلوه دهند. ۲۴ ساعت پس از فاجعه ، عملیات جستجو برای پیدا کردن زیر آوارماندگان را متوقف کردند. آمار جان باخته گان را ۳۰۶ نفر اعلام کردند در حالی که با خراب شدن ۱۲۰۰۰ منزل مسکونی بر سر ساکنانش و آواره شدن ۱۵۵ هزار نفر؛ ویرانی ۲۰ تا ۱۰۰ درصدی ۳۲۵ روستای اهر، ۱۱۰ روستای ورزقان و ۹۵ روستای هریس و نیز زخمی شدن هزاران نفر، تعداد کشته شدگان به مراتب بالاتر از رقم اعلام شده ی رسمی باید باشد.
حکومت در حالی پایان عملیات کمک رسانی و نجات را اعلام کرده و دست رد به سینه ی کمک کنندگان خارجی زده است که تمامی اخبار حاکی از نیاز شدید مردم به خون، آب، غذا، پوشاک؛ سرپناه، چادر و دیگر مایحتاج بعد از زلزله است. در چنین شرایط دهشتناکی بازماندگان نه تنها به اولیه ترین نیازهای زندگی محتاجند که به لحاظ روحی و یافتن آرامش اولیه ناشی از شوک از دست دادن عزیزانشان به کمک های انسانی و عواطف بشری نیز نیازمندند. اما مقامات حکومتی چه در مرکز و چه در استان ها، سرشان به کار خودشان گرم است. رهبرشان، خامنه ای عصر یکشنبه در دیدار صدها نفر از اساتید، محققان و پژوهشگران دانشگاه ها، باز هم روضه خوانی های خودش را ادامه می دهد بدون حتی اشاره ای به این فاجعه ی طبیعی. رئیس جمهورشان با جمع کثیری از خانواده های وزرایش عازم سفر به عربستان شده و در این لحظات حساس سفرهای استانی پر ریخت و پاش و عوامفریبانه اش را از یاد برده است. و مقامات "پروازی" استان همچون فرمانداران نیز معلوم نیست کجا بوده اند. رسانه های خبری شان نیز در تلاشند در آستانه ی برگزاری اجلاس غیرمتعهدها در تهران، همه چیز را آرام و تحت کنترل نشان دهند. این گونه است که مردم داغدیده ی آذربایجان، در کنار فاجعه طبیعی، فاجعه انسانی حاکمیتی ضد مردمی را نیز تجربه می کنند. حکومت دزدان و تبه کارانی که هیچ گاه به فکر ساختن سرپناه های استواری برای مردم این دیار نبودند ونیستند که با یک تکان زمین، چنین سرپناه های کاه گلی شان بر سرشان خراب نشود. ژاپن هم کشوری زلزله خیز است. زلزله های با قدرتی به مراتب شدیدتر از قدرت ۶ ریشتری آذربایجان. اما، آنجا، زلزله این همه تلفات انسانی و مادی نمی گیرد.
در این میان اما، مردم کشور، یک دل و یک صدا در کنار مردم آذربایجان هستند. صف های طویل برای اهدا خون در مشهد، اصفهان، تهران و دیگر شهرستان ها گواه این مدعاست. مراکز جمع آوری کمک های مردمی اینجا و آنجا شکل گرفته است. برخی از ورزشکاران و هنرمندان خوشنام و مردمی کمر همت بسته و به کمک هموطنانمان شتافته اند. بسیاری از ایرانیان در سراسر جهان به جمع آوری کمک های نقدی و غیرنقدی مشغول گشته اند که برای ارسال به ایران با سد سکندر تحریم های جنایت کارانه ی امپریالیستی روبرو شده اند. گویا طبیعت، ددمنشی حکومت اسلامی و سیاست های جنایت کارانه ی امپریالیستی، دست به دست هم داده اند تا این مردم مظلوم و داغدیده را مجازات کنند.
اکنون که فاجعه ی زلزله، شمار وسیعی از روستاهای آذربایجان را به ویرانه ای تبدیل و ده ها هزار نفر را داغدار و آواره و بی سرپناه کرده است؛ اکنون که حاکمان دد منش جمهوری اسلامی با بی اعتنائی حیرت انگیزی از کنار حادثه عبور می کنند و قدرت های امپریالیستی نیز راه های کمک رسانی مستقل مردمی از خارج را مسدود کرده اند، باید که خودمان دست به کار شویم.
با سازماندهی گسترده ی هسته های خودیاری و همیاری مستقل، به کمک داغدیدگان و آواره شدگان زلزله آذربایجان بشتابیم .
در هر گوشه این مرز و بوم به سازماندهی کمک های انسانی همت گماریم و بصورتی مستقیم، سازمانیافته و مستقل، کمک ها را به آسیب دیدگان برسانیم. به شبکه های دولتی نباید اعتماد کرد. باندهای دزد حکومتی در جریان زلزله ی منجیل و رودبار و بم نیز نشان دادند که جان و زندگی مردم برایشان ارزشی ندارد و پر کردن جیب های خود و خویشاوندانشان از اولویت برخوردار است و شاهدیم که هنوز بازسازی بم به سرانجام نرسیده است.
اخبار فاجعه را به هر شکل ممکن به گوش دیگران برسانیم. تنها با سازماندهی خبرنگارـ شهروندی پرتوان و چابک می توان با سانسور خبری رسانه های حکومتی مقابله کرد.
به سازماندهی تشکل های مستقل مردمی برای کمک به بازسازی مناطق ویران شده بپردازیم. می توان از ایده ی شهرها و روستاهای خواهرخوانده استفاده کرد و مردم هر شهر به بازسازی یک ده مشخص یاری رسانند. از این طریق می توان به همبستگی انسانی و رشد روحیه همگرائی ملی کمک کرد. این امر بویژه در قبال هموطنان آذری مان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هموطنانی که از چشم مقامات اسلامی به دیده ی غیرخودی و شهروند درجه دو نگریسته می شوند.
سازمان ما، ضمن عرض تسلیت به داغدیدگان این فاجعه، و ضمن محکوم کردن بی اعتنائی حکومتی و تحریم های ویرانگر امپریالیستی که راه های کمک رسانی از خارج را مسدود کرده است، خود را در کنار مردم آذربایجان احساس می کند. سازمان ما از همه سازمان ها و تشکل های مردمی و از همه مردم آزادی خواه، انساندوست و برابری طلب می خواهد که فرصت کمک به آسیب دیدگان زلزله را به فرصتی برای همگرائی و رشد روحیه ی همبستگی تبدیل کرده و از این طریق به ایجاد سد مستحکمی در برابر رژیم اسلامی و سلطه جویان امپریالیستی کمک کنند. تنها دست های توانا و متحد مردم کشور است که می تواند آن را از نو بسازد.

مرگ بر رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی! زنده باد سوسیالیسم !
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
۲۴ مرداد ماه ۱۳۹۱ـ ۱۴ اگوست ۲۰۱۲