هدف تهدیدات جنگی اسرائیل چیست؟ - اخبار روز

نظرات دیگران
  
    از : ای کاش مترجم گرامی...

عنوان : مقاله ربطی به کار دائمی شما در این سایت ندارد آقای شکست خوردگان
از دیروز تا حالا منتظر اجلال نزول «جنبش شکست خوردگان» بودم. کار این کاربر محترم اخبار روز همین است که همیشه تکرار کند در تمام این سال ها خطر جنگی در کار نبوده است و در آینده هم نخواهد بود، و مخالفان جنگ هم با سوت رژیم به میدان آمده اند و می آیند و قصدشان هم کمک به رژیم است. راحت و بی خیال باشید و بگذارید آن ها که مشغول کار شریف آتش افروزی هستند کار خودشان را بکنند.
هتاکی ها و اتهام زنی ها و سخنان زشت و سیاه دائمی و بی وقفه او جزو وظایف اوست و باید انجام شود. یکی زندگی خود را با حفظ پرنسیپ ها می گذراند، اگرچه به سختی. و یکی هم راه آسان تر را انتخاب می کند و پرنسیپ هم برایش موضوع دست چندمی است...

در این مقاله، اگر با دقت خوانده شود و فقط به تیتر و سوتیترش نگاه نشود، یوری آونری توضیح داده است که امثال باراک و نتانیاهو مایل به جنگ هستند اما با توجه به معادلات قوا در داخل اسراییل در حال حاضر نمی توانند ایده خود را اجرایی کنند.
البته این نظر هم قابل انتقاد ها و تشکیک هایی هست. اما هر چه باشد هیچ ربطی به آنچه «جنبش شکست خوردگان» چند سال است در این سایت تبلیغ می کند و هتاکی های مرتبی که درحق نیرو های ضد جنگ چه در ایران و چه در جهان به عمل می آورد ندارد.

کاش مترجم گرامی مقاله، که می دانم خودشان بر ضد جنگ افروزی هستند و مقالات مختلفی در این زمینه ترجمه کرده اند، در مقدمه ای و شرحی بر مقاله راه سوء استفاده ها را می بستند. مخصوصاً با توجه به این که همه کس نمی توانند مقاله ارزشمند یوری آونری را درست بخوانند و درست بفهمد.
۴۷۵٣۹ - تاریخ انتشار : ٣۱ مرداد ۱٣۹۱       

    از : جنبش شکست نخوردگان

عنوان : قرار نیست حمله ای صورت بگیرد. اسراییل مثل جمهوری اسلامی است
همانطور که بارها نوشته ام، در شرایط کنونی از هر زمان دیگری خطر حمله به ایران کمتر است. دولت اسراییل مثل جمهوری اسلامی در یک بحران عظیم به سر می برد و مثل جمهوری اسلامی برای مصرف داخلی احتیاج دارد که افکار عمومی را از بحران فعلی دور کرده و با تهدیدات جنگی مشغول سازد. اسراییل در حمله به عراق و سوریه برای نابود کردن تاسیسات اتمی انها، از یکسال قبل جار نزد و تاریخ انرا اعلام نکرد. این نشان دهنده ان است که اینها مصرف داخلی دارد و برای مانور و فشار اوردن است تا حقیقت. دولتمداران اسراییل احمق نیستند و قصد خودکشی هم ندارند. اگر از پیروزی اطمینان نداشته باشند، دست به حمله نمی زنند و در شرایط فعلی که امید پیروزی از همه کمتر است، دست به این کار احمقانه نخواهند زد. جناح چپ ملی اسلامی در ایران در طی این ۸ سال اخیر که من بخاطر دارم، هدف مشخصی از دامن زدن به این تبلیغات دارد. این جنبش یکی از عصاها زیر دست جمهوری اسلامی است. راهنمای چپ می زند ولی همیشه براست می پیچد. هدف این جریان دامن زدن به وحشت جنگ و بی عمل کردن مردم است. مردم نیز بدرستی به چوپان دروغگو بودن اینها را در این ۸ سال اخیر متوجه شده اند و برای همین نیز برای تبلیغات جنگی اینها تره خرد نمی کنند. بی جهت نیست که بیش از ۱۰۰نفر را هم در این اعتراضات ضد "جنگ" نمی توانند به خیابان بیاورند که بیشتر انها نیز طرفداران جمهوری اسلامی اند. جنگ واقعی را رژیم جمهوری اسلامی علیه مردم خود اعلام کرده و بایستی برای مقابله با آن بسیج کرد.
۴۷۵۲۴ - تاریخ انتشار : ٣۱ مرداد ۱٣۹۱       

    از : خواننده

عنوان : سه نکته ی قابل توجه
ممنون از مترجم گرامی و از اخبار روز برای انتشار این مقاله ی خوب یوری آونری. از نکات جالب مقاله، تأکید یوری آونری بر این سه نکته ی مهم است:

۱ ـ از همان آغاز تأسیس «دولت اسراییل»، تمام روسای جمهور آمریکا، خود را نیازمند حمایت اسراییل می دیدند و گروگان اسراییل و لابی های آن حس می کردند. حتی گاهی موارد در حالی که با کمی اعتماد به نفس و اعتماد به مردم خود می توانستند چنین نباشند. آونری نمونه این موارد را هم آورده است.

۲ ـ تیم باراک و نتانیاهو ناخواسته با مطرح کردن آمادگی برای حضور در «کمیسیون تحقیق» که مربوط به بررسی دلایل شکست است، شکست خود را در صورت تجاوز به ایران، پیشاپیش اعلام کرده اند.

۳ ـ اسراییل همیشه از ایام کمپین ریاست جمهوری در آمریکا و فاصله ی انتقال قدرت، برای تجاوز به فلسطین و اعراب استفاده کرده است.

مورد اخیر، البته می تواند تا حدودی خطر جنگ را جدی کند. به هر حال ما بر مبنای یک اصل مهم در مواردی از این دست، باید «بد ترین احتمال» را در نظر بگیریم تا غافلگیر نشویم.
نظرات کارشناسان اسراییلی دیگری در این مورد، تفاوت هایی با بعضی از نظرات یوری آونری در این مقاله اش دارند و آن ها مثل بعضی از کارشناسان بین المللی معتقدند که نتانیاهو و باراک، هم دیوانه اند و هم مشنگ!
۴۷۵۰٨ - تاریخ انتشار : ٣۰ مرداد ۱٣۹۱