از : نامی شاکری
عنوان : یک کامنت و دو مضمون !
اشرف دهقانی عزیز!
چه نشسته ای که نامحتمل نیست، چند صباحی دیگر مجسمه ی امثال ژنریک نصیری و ثابتی را آذین میدان های شهر کنند ! بس که از آلترناتیو "چپ" در هراسند . چه هراسی هم ! با اینکه همه در بند و دربدریم ، با اینکه به برکت معجزه ی دلارهای نفت این مردم ، نظریه پردازان فکلی آقایان سرمایه شب و روز در شعبده آفرینش "بوژووازی" (بخش خصوصی / بازار آزاد ) در ایران اند ، اما از شبح چپ رهایی ندارند ! ای کاش می شد ، صدای شما را به نسل امروز ایران رساند !
و حمید ساحل نشین عزیز!
یادآور شوم که اشرف دهقانی پیش و بیش از آنکه نویسنده، روزنامه نگار یا نظریه پرداز باشد یک " اثر تاریخی " است . یادگاری از یک روزگار سنگ بستگی و سگ گشادگی ! بگذار در همین روزگار دیگر سنگ بستگی و سگ گشادگی و مدروز عدم خشونت و گفت و گو و قباحت انقلاب و ستایش آغوش ولرم بورژوازی و... اشرف دهقانی، با ادبیات انقلابی – چریکی دهه ی پنجاهی خودش خودش حرف بزند. وقتی امثال ثابتی گنددهان به عربده ی چاروادرای دهه پنجاه گشوده اند، چرا اشرف را از ادبیات مقدس انقلابی – چریکی اش منع کنبم ؟
۴۷٨۷۴ - تاریخ انتشار : ۱۵ شهريور ۱٣۹۱
|