عنوان : جنبش تسخیر در اسپانیا
این ویدوی تظاهرات در شهر کوچکی در اسپانیاست بنام Marinaleda با جمعیت
حدود ۲،۷۰۰ نفر که حکومت آن کمونیست از نوع آنارشی- سندیکالیسم است. در این
ویدئو شهردار شهر گفته های کمونیستی را تکرار میکند و اخیرا به یک سوپر مارکت
رفته و مواد غذایی لازم را مجانی برای محتاجان برداشت کرده اند. در این شهر بیکار
وجود ندارد و مردم خانه خود را با ماهی ۱۵ یورو اجاره میکنند و هر کس در
کوپراسیون کشاورزی کار کند من جمله شهردار حقوق یکسان میگیرد. در این ویدیو شهردار میگوید راه حل بحران خارج از سیستم سرمایه داری قرار دارد.

Spain"s Robin Hood Mayor: "The Solution to the Crisis is Outside of Capitalism"
http://www.commondreams.org/video/۲۰۱۲/۰۹/۰۵-۰
۴۷٨٨۹ - تاریخ انتشار : ۱۶ شهريور ۱٣۹۱       

عنوان : واقعیات تلخ کمبود واقع گویی !
یونس و پیروز گرامی - یک اشکال پایه ای آن است که که بسیاری از متفکرین و فعالین ما در "توهم توهم توطئه" سخت گرفتار آمده اند و به این ساده اندیشی بس کودکانه دچار شده اند گه گویا توطئه منظم و پشت پرده ای و جهانی وجود ندارد و خاندانهایی چون روچیلد و مورگان و راکفلر و ویندسر هم یا "نقشی در این زمینه ها ندارند" و یا در این رابطه نقش آنها "افسانه است و توهم توطئه" !!

معتقدند که جامعه و تاریخ مکانیسمهای خاص و "علمی" خود را دارد و باید جوابها را تنها در آنجاها جست و اکثر آکادمیسین های خوابزده هم در غرب و شرق به مانند روباتهایی شبانه روز در پی کشف و بسط چنین قوانینی هستند و.... و "اربابان جهانی" هم البته از ته دل به ریش اینها و همه مردمان می خندند و با رکیکترین الفاظ آدمیان را - ۹۹ ما زمینیان را - در جمع خود مورد خطاب قرار می دهند. متاسفانه تا جایی که من دیده ام - یونس عزیز که برایشان احترام فراوان قائلم - نیز به نظر من کما بیش در همین دام گرفتار است!!! "اربابان جهانی" عاشق آنند که هیچگاه نامی از آنها در اینموارد برده نشود و به جایش تنها از عناوین بعضا موهوم و گل گشادی مثل "سرمایه" و "امپریالیسم" و "سرمایه دار" و....استفاده شود.

این در حالیست که "اربابان" مزبور اسم دارند - رسم دارند - تاریخچه دارند و کوهی از مدارک - که شامل نوشتار و گفته های خودشان و موسسات و انجمنهای وابسته به آنان نیز می باشد - بسیاری از واقعیات حیاتی را می توانند برای مردم روشن کنند - واقعیاتی که اگر مردم حتی به قدری از آنها دست یابند باعث شکستن نسبتا سریع شیشه عمر قدرت جهنمی "اربابان" مذکور خواهد شد!! متاسفانه دفتر و دستکی به نام مارکسیسم و سپس لنینیسم و کمونیسم و مائوییسم هنوز هم باعث اتلاف انرژی و به هرز رفتن فداکاریهای بسیاری از فرهیختگان خوش باور کم آگاه می شود !! مثلا کدام چپی را سراغ دارید که منابعی چون کتاب "تراژدی و امید" نوشته پروفسور کرول کوئیگلی را با دقت خوانده و درک کرده باشند؟! کتابی که توسط یکی از بزرگترین مورخین وابسته به "اربابان" نوشته شده است؟! چند نفر چپ را می شناسید که حتی نام واقعی کارل مارکس را بدانند؟! چند نفرشان هیچ چیز قابل توجهی از تشکیلاتی مثل فراماسونری و یا ایلومیناتی می دانند؟! انصافا چند نفر؟! به نظر من جواب بسیار نزدیک به یک صفر بسیار گنده است !! اینها بخشهایی *بسیار مهم * از *واقعیات عینی* هستند که ما حداقل دویست سال است که با آنها درگیر بوده ایم و آنگاه ببین که سواد و دانش سیاسیون و فعالین ما در اینموارد در چه حد است - اغلب در حد بسی جاهلانه خندیدن به این واقعیات و از همه جا بیخبرانه انکار آنها. متاسفم - اما تا وضع به این منوال است ما در باتلاق به دست و پا زدن و بازی خوردن ادامه خواهیم داد صرفنظر از میزان فداکاریها و از خود گذشتگی هایمان - امری که در تاریخ معاصر به کرات شاهد آن بوده ایم اما غالبا باز هم آن را نمی بینیم! اگر شناخت دشمن حداقل ۵۰ در صد نبرد است - متاسفانه شناخت اکثر نخبگان ما به زور چیزی در حد ۱۰ در صد است ! در چنین جبهه ای جز گوشت دم توپ شدن و بازی خوردن از دشمن و عوامل آن نمی توان انتظار چندان دیگری داشت!

همزمان - رژیم استعماری حاکم بر ایران با پرده برداری و بازگویی محتاطانه و منفعت طلبانه و گزینشی از برخی از واقعیات پشت پرده "اربابان جهانی" و دفتر و دستکهای آنها برای نیروهای خود - جوری وانمود می کند که مخزن اسرار مگو است - اسراری که دیگران یا نمی دانند یا جرئت بیانشان را ندارند - و بدینوسیله هم این نیروها را معتقدتر می کنند و هم آسانتر آنها را بازی می دهند. بله وقتی "اپوزیسیون" ایرانی کلامی از این واقعیات بر زبان نمی آورد هم موجب شک می شود و هم بازار رژیم با افشا گری های گزینشی اش داغتر می شود و....

پاینده ایران
۴۷٨٨٨ - تاریخ انتشار : ۱۶ شهريور ۱٣۹۱       

عنوان : دشمن نتوان حقیر و بیچاره شمرد
بنده نه استاد علوم سیاسی و نه متخصص اقتصادم ولی به نظر میرسد که به
قول معروف ، در باره خبر مرگ کاپیتالیسم بسیار غلو شده است منجمله
بزرگ نمایی ۹۹ در صدی ها و جنبش عربی و جبنش سبز و غیره.

گرچه در امریکا اخبار بشدت یکطرفه و رسانه ها در دست گروه کوچکی ست
باوجود این از اخباری که کم و بیش درز میکند جبش ۹۹ در صدی گرچه
وسیع است ولی تظاهرات کوچک و بشدت سرکوبی شده و تاکنون مثلا در
مقایسه با تظاهرات ضد جنگ ویتنام رشد و قدرت قابل ملاحظه ای نداشته
است.

از طرف دیگر زمانی که از یک در صد و ۹۹ در صد صحبت میشود آدم
ممکن است فکر کند که ۹۹ درصد در خیابان پلاسند و یک در صد بقیه
کاخ نشینند. چنین نیست. مثلا با نگاهی به آمار های دقیق که هر دوسال منتشر
میشود در سال ۲۰۰۶ در آمریکا ۳۰۱ میلیون جمعیت و ۱۲۵ میلیون خانه
وجود داشت. سه چهارم خانه ها را مالکین و یک چهارم آنرا مستاجرین
ساکن بودند. با حساب سرانگشتی صاحبان ۹۴ میلیون خانه باید به اندازه
کافی درآمد داشته باشند که از عهده نگهداری آن برآیند. اگر تعداد افراد
یک خانه را ۳-۲ نفر بدانیم چیزی در حدود ۲۵۰-۲۴۰ میلیون آمریکایی
صاحب خانه اند , گر چه ممکن است برای نگهداری آن تقلای زیاد نمایند.

منظور آنکه این اوضاع هنوز تا سالهای ۱۹۳۰-۱۹۲۹ که صف آبگوشت
بدرازای قدرت دید بود خیلی فرق دارد و در باره تعداد ۹۹ در صدی ها
خیلی اغراق شده است. آنچه که امروز در آمریکا در باره آن شکایت میشود
مقایسه با سالهای بعد از جنگ دوم است که آمریکا بخرج دنیا در لاف و لوف
افتاده بود و امروز شغل و کار به چین و هند و کره و ژاپن رفته است. این
کامنت نه در تایید کاپیتالیسم و پشتیبانی از آنست بلکه سعی در کم کردن
انتظار از جنبش هایی ست که هنوز در مرحله جنینی اند.

How Many Houses are there in the US?
http://understandingthemarket.com/?p=۱۵
۴۷٨۷۲ - تاریخ انتشار : ۱۵ شهريور ۱٣۹۱