اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ٣۱ شهريور ۱٣۹۱ -  ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۲

اول مهر ماه فرا میرسد و زنگ آغاز سال جدید تحصیلی به صدا در میاید . میلیونها دانش آموز و دانشجو وارد چالشی جدید میشوند برای آموختن و پی افکندن دنیایی تازه بر پایه رویاها و توانائیهایی که جهان آینده را میسازد. به همین دلیل است که آموزش ، مدرسه ، دبیرستان و دانشگاه همواره مرکز چالشهای بزرگ نسل جدید با حاکمان مستبد بوده است. مرکز تجدد خواهی و آرمان طلبی و برابری طلبی نسل تازه علیه مراکز استبداد و جهل و ارتجاع. مردم ایران همواره شاهد این نبرد دو جبهه متخاصم اگاهی و تجدد و سکولاریسم با حوزه و روحانیت و مذهب بوده اند. پیشروی هر کدام از ایندو نشانه های تحکیم یا تزلزل استبداد و تاریک اندیشی بوده است.

اینک در شرایطی متفاوت از سالهای گذشته هستیم ؛ سرمایه در عرصه بین ا لمللی با بحرانی بزرگ روبروست ، جهان شاهد بزرگترین ابعاد بیکاری ، فقر ، گرسنگی و نابرابری و بحران بخشهای مالی و صنعت واشتغال در بسیاری از کشورها ی سرمایه داری است ؛ در کشور ما بخاطر سیاستهای رژیم اسلامی و تحریمهای امپریالیستی، این بحران در ابعاد گسترده تری در حال بازتولید است؛ بیکاری، فقر، اعتیاد، فحشا ، گرسنگی و نابرابری در ابعاد میلیونی، چهره چندش آورش را به جامعه تحمیل کرده است . ارتجاع اسلامی حاکم با وحشیانه ترین و خشن ترین سیاستها به اجرای سیاستهای خانمان برانداز سرمایه جهانی پرداخته و در همان حال با تخصیص بودجه های عظیم برای نهادهای مذهبی و دینی و غالب کردن سیاست آپارتاید جنسی و تبعیض ملی و عقیدتی بر محیطهای آموزشی ، میلیونها دانش آموز و دانشجو را از آموزش رانده است. آمارهای رسمی از محرومیت سه و نیم میلیون کودک از تحصیل و ترک تحصیل بیش از هفت میلیون دانش‌آموز در ایران خبر می دهند. سال گذشته از ۱۹ میلیون و ۴۰۰ هزار جمعیت دانش آموزان ایران فقط ۱۲ میلیون و ٣۰۰ هزار دانش آموز به مدرسه راه یافتند. بدین ترتیب ٣٣% از کودکان و نوجوانان ایران از چرخه تحصیل خارج هستند. در مورد کودکان کودکستانی نیز اعتراف میکنند که : " در حال حاضرفقط حدود چهارصد و پنجاه هزار کودک در دوره پیش دبستانی ثبت نام میشوند ، اما هنوز نیمی از کودکان کشورمان از آموزشهای دوره پیش دبستانی محرومند . ضمن اینکه حدود چهارده درصد از مردم ایران سواد خواندن و نوشتن ندارند. " علاوه بر این بیش از ۲ میلیون از کودکان کار برای کمک به تأمین معیشت خانواده هایشان در کارگاهها و خیابان های سطح کشور پراکنده اند. بسیاری از کودکان ازعوارض سوء تغذیه رنج می برند. بخش اعظمی از تر ک تحصیل کنندگان از فرزندان خانواده های کارگری، زحمتکشان شهری و روستایی، کارمندان جزء و خانواده هایی که زنان تنها سرپرست آن هستند، میباشند. ایرانیان افغانی تبار و دیگر مهاجرین وضعیتی بسیار اسفبارتر دارند ، آنان از تحصیل محرومند و بواسطه سیاستهای نژاد پرستانه رژیم اسلامی و محروم کردن این خانواده ها از بسیاری از خدمات انسانی و عمومی ، فقر شدید و دشواری تامین حداقل معاش روزانه، بالا رفتن هزینه تحصیل ، بسیاری ازکودکان و نوجوانان از درس و مدرسه محروم میشوند. این در حالیست که ادامه سیاست محروم کردن ملیتهای غیر فارس از تحصیل به زبان مادری ، همچنان چهره نژاد پرستانه اش را به میلیونها نفر از شهروندان ایرانی نشان میدهد. مردمی که از حق خواندن و نوشتن و آموختن به زبان مادری محرومند.

در همین حال آموزش در ایران اسلامی بیش از پیش طبقاتی شده ومیشود. با ساخت مدارس و آموزشگاههای خصوصی ، و جلب بهترین کادرهای آموزشی به آنجا ، آموزش بیش از پیش در خدمت از ما بهتران و طبقات دارا قرار می گیرد . خصوصا با نبود بودجه لازم و مکفی برای ساخت و ترمیم مدارس و آموزشگاههای عمومی و دولتی ، ندادن حقوق ود ستمزد مناسب به معلمان و کادرهای آموزشی و عدم استخدام معلمان جدید ، محرومیت به شکلی گسترده دامن اکثریت مردم ایران خصوصا مردم شهرهای کوچک و مناطق دور افتاده را میگیرد. این مسئله به اینجا ختم نمیشود و حکومت اسلامی با تزریق آخوندها به مدارس برای سازمان دادن سرکوب آگاهی و دانش و خرد، تغییر بیش از پیش کتابهای درسی و جایگزین کردن خزئبلات مذهبی بجای علم و تکامل و تعلیمات اجتمایی، استیلای مافیای حوزه بر محیطهای آموزشی را تکمیل میکند.
این در حالیست که در سال تحصیلی جدید در ادامه تشدید فشارهای رژیم جمهوری اسلامی به منظور جبران شکست سیاست اسلامی کردن محیط دانشگاهها ، طرح ارتجاعی و ضد انسانی جداسازی جنسیتی در هزاران کلاس دانشگاهی به اجرا در میاید. در نتیجه اجرای این سیاست آپارتاید جنسی، امسال در بیش از ٦٠ دانشگاه ایران در برخی از رشته ها داوطلبان به صورت تک جنسیتی پذیرش می شوند. مسئولین حکومتی از مدتها قبل اعلام کرده اند که پذیرش دختران در۷۷ رشته دانشگاهی و در ۳۶ دانشگاه متوقف خواهد شد. اعلام اجرای طرح آپارتاید جنسی در دانشگاههای کشور در حالی مطرح میشود که سالهاست رژیم اسلامی در تلاش خفه کردن جنبش دانشجویی است و تاکنون علاوه بر محروم کردن بسیاری از فعالین دانشجویی از تحصیل و زندانی کردن فعالین سیاسی و استادان سکولار و بازنشسه کردن اجباری بسیاری از استادان برجسته دانشگاهها همه تلاشش این بوده که سلطه حوزه بر دانشگاه را تحمیل کند. اما علیرغم همه این ترفندها دانشگاه منتظر کوچکترین تغییرات برای برخاستن است و رژیم اسلامی قادر نیست جنبش دانشجویی را مهار کند.

واقعیت اینست که فضای پادگانی و اختناق آوری که بر دانشگاهها و محیطهای آموزشی حاکم است جدا از اوضاع عمومی ایران نیست. حکومتی که در بحران همه جانبه اقتصادی و اجتمایی و سیاسی گرفتار شده ، و نفرت عمومی از نظامی فاسد و دزد و جنایتکار و مستبد همه گیر شده ومحاصره بین المللی و تحریمهای امپریالیستی تشدید شده و کلیت نظام خود را در سراشیبی سقوط می بیند؛ تنها راه را برای کنترل بحران، سرکوب هار و خشن مردم میبیند بی سبب نیست که اینگونه وحشیانه شمشیر را از رو بسته اند چوبه های دار بر پا کرده اند تا بحران را مهار کنند و سقوط نظام جهنمی را به عقب اندازند. اما علیرغم همه مشکلات و سرکوبها ، نیروی دادخواهی و آزادی خواهی و برابرطلبی است که جنبشهای اجتمایی مردم ما خصوصا جنبش دانشجویی را به میدان می آورد. جنبشهایی که میبایست در سایه تجربه خونین انقلاب ۵۷ و سرکوب جنبش ٨٨ و سرانجام انقلابات عربی ، خود را سازمان دهند و در سایه اگاهی انقلابی ، خود را هم علیه رژیم جنایتکار اسلامی و هم علیه هر گونه مداخله امپریالیستی برای آزادی و برابری سازمان دهند. روشن است که دانش آموزان و معلمان و دانشجویان پیشرو نقشی بسیار مهم در این بیداری و هوشیاری وخود سازماندهی تشکلهای مستقل خواهند داشت . تشکلهایی که بر پایه خواستها و مطالبات پایه ای دانش آموزان ودانشجویان و معلمین میتوانند زمینه ساز یک جنبش توده ای نیرومند مردم سالار، سکولار ، آزادیخواه و برابری طلب باشند و در اولین گامهای خودطرح آپارتاید جنسی و جداسازی و سیاست اسلامی کردن و پادگانی کردن دانشگاهها و مدارس را در هم شکنند و راه را برای پیوند با دیگر جنبشهای اجتمایی خصوصا جنبش کارگری باز کنند. تنها در این صورت است که میتوان به اینده ای انسانی و آزاد و با رفاه برای فرزندان ایران امید داشت.


سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی ! زنده باد سوسیالیسم!
کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
۲۹ شهریور ۱٣۹۱