• آنچه مهم است این است که یک ائتلاف بین المللی ایجاد گردد که ایران را بگونه ای باورپذیر تهدید کند. ولی از بگو مگوی نتایاهو با اوباما ایران می تواند اینطور نتیجه بگیرد که اگر کار جدی شود و ایران بمب بسازد با مخالفت یکپارچه جهان روبرو نخواهد شد ـ و دست به ساختن بمب بزند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۹ مهر ۱٣۹۱ -  ٣۰ سپتامبر ۲۰۱۲

اسرائیل خود را آماده جنگ می کند. ارتش خود را مجهز کرده، نقشه جنگ را تدارک دیده، خلبانهای خود را آموزش داده، ماسک های ضدگاز را نو کرده، دوباره دفترچه های آموزشی به هرخانه ای فرستاده که در برابر حملات موشکی چه باید کرد، در خانه ها مواد خوراکی ذخیره شده و لباسهای ضدگاز تقسیم شده همراه با کلاه خود و چاقو، چنان که گوئی فردا لشگریان ایران جلوی در خانه ها ایستاده اند...
و از نظرپرسی های عجولانه ای که صورت گرفته چنین بر می آید که گوئی اکثر مردم اسرائیل آرزوئی ندارند جز آن که این جنگ هرچه زودتر رخ دهد هزینه آن هم هرچه شد شد...
برغم تمام این حرف ها و بر طبل جنگ کوبیدن ها، آنچه را نمی توان پنهان کرد این است که نتانیاهوئی که وارد نیویورک شد مردی بود شکست خورده نه ظفرمند. قرار بود سخنرانی امسال او در برابر اجلاس عمومی سازمان ملل نقطه اوج تبلیغات او برای وارد آوردن ضربه نظامی به ایران باشد، در واقع او با تهدیدات جنگی خود جهان را تجهیز کند. البته نه علیه ایران بلکه علیه حمله اسرائیل.
اوباما هفته پیش با صراحت روشن کرد که آمریکا قصد ندارد برای خاطر اسرائیل دست به یک جنگ پیشگیرانه بزند، نه قبل از انتخابات و نه بعد از آن. اوباما در نطق روز سه شنبه خود تاکید کرد که زمان و مکان برای دیپلماسی تنگ نشده است.
این شکستی است برای نتانیاهو، زیرا تهدید به جنگ فوری که اسرائیل از مدت ها پیش تبلیغش را می کرد و خود را برای آن آماده می ساخت، با این سخن اوباما دیگر بی معنی است. تهدیدی هائی که مخاطبش ایران ولی بیشتر از ایران آمریکا بود: اسرائیل به ایران حمله خواهد کرد، بهر قیمتی که باشد، و در صورت لزوم حتی به تنهائی. حتی احتمالا قبل از انتخابات آمریکا در ماه نوامبر، زیرا، آنطور که اسرائیل حساب کرده، اوباما نمی تواند تماشاگر فروریختن باران موشک ها بر اسرائیل باشد.
نتانیاهو می گفت یگانه راه دیگری که می تواند مانع حمله اسرائیل شود این است که آمریکا متعهد شود که هرگاه ایران از "خط قرمز" مشخصی فراتر رود، دست به حمله بزند. آن هم نه آنطور که اوباما قول داد که اگر ایران بمب بسازد حمله خواهد کرد، بلکه وقتی ایران توانائی ساختن بمب را پیدا کرد و به اندازه کافی اورانیوم غنی شده در اختیار داشت. یعنی احتمالا در آینده نزدیک.

"ما ایران را تهدید نمی کنیم، ما آمریکا را تهدید می کنیم"، این توصیف "آمی آجولان" رئیس سابق "شین بت" سازمان امنیت اسرائیل از استراتژی نتان یاهوست. "رفتار رهبری اسرائیل در سه سال گذشته نه چون یک آدم معقول بلکه مانند یک بچه نامعقول بوده است، آنها می خواستند نشان دهند که اگر شما جلوی ما را نگیرید آنوقت خودمان به تنهائی دست بکار می شویم و شما را هم با خود به این چالش و احتمالا حتی جنگ می کشیم."
آجولان می گوید هرچه روی می داد بخشی از این استراتژی بود: تدارکات، گزارش های رسانه ها، اظهارات سیاستمداران، دیپلماتها، روسای سازمانهای اطلاعاتی، نظامیان. در آغاز همه چیز روبراه بود با وجود بحران یورو و بحران اقتصادی، با وجودعلاقه کم آمریکا به یک چالش تازه در خاور نزدیک، ایران در رأس مسائل روز جهان قرار داشت، تحریم های شدید علیه ایران به اجرا گذاشته شد و مذاکرات آغاز شدند.
آجولان می گوید ولی حالا نتایج منفی این استرانژی بروز می کند: نتان یاهو آنقدر اوباما را در تنگنا قرار داد که حالا آمریکائی ها هم دست به حملات لفظی می زنند ــ تا جائی که رسما اعلام می کنند که در صورت حمله اسرائیل "همدست" آنها نخواهند شد. اوباما در گفتگوئی که روز دوشنبه با فرستنده "سی. بی. اس." کرد با حمله پیشگیرانه مخالفت کرد و گفت: وقتی صحبت امنیت ملی ما مطرح باشد، تنها فشاری که من احساس می کنم این است که برای شهروند آمریکائی درست کار بکنم. و گوشم را بر هر سرو صدای خارجی می بندم." سر و صدای خارجی یعنی نتانیاهو.
نتانیاهو سه هفته پیش سر و صدا براه انداخت که وقتی امریکا برای ایران خط قرمزی مشخص نمی کند "اخلاقا حق ندارد" مانع حمله اسرائیل شود. او با سفیر آمریکا در اسرائیل هم مجادله کرد و گویا اطلاعات امنیتی را نیز به رخ کشیده است. نتانیاهو از طریق رسانه های "سی. ان. ان." و "ان.بی.سی." ــ آن هم درست چند هفته قبل از انتخابات و همزمان با اعتراضات جهانی مسلمانان علیه آمریکا ــ در بهترین ساعات پخش برنامه، بطور مستقیم تماشاچیان آمریکائی را مورد خطاب قرار داد و گفت فقط یک اولتیماتوم می تواند مانع جنگ گردد، ایران بیش از 20 متر با بمب فاصله ندارد نباید به آنها اجازه داد که به هدف برسند.
ولی در ماههای اخیر هرچه دامنه بحث در باره ی حمله اسرائیل گسترده تر شد، عده بیشتری در بحث شرکت کردند و سرانجام معلوم شد که نتانیاهو در خود اسرائیل هم برای حمله تنها به ایران اکثریت ندارد. چند تن از روسای سازمانهای اطلاعاتی اسرائیل و فرماندهان ارتش مخالف حمله در این زمان هستند. پرزیدنت شیمون پرز رئیس جمهور اسرائیل و وزیر دفاع هم مخالفت خود را علنا اعلام کردند.
افزون بر اینها در هفته های اخیر دو گزارش در آمریکا منتشر شد حاکی از این که حمله تنهای اسرائیل به ایران نه تنها اثر بخش نیست بلکه خطرناک هم هست.
یکی گزارش "انتونی کردسمان" کارشناس دفاعی آمریکا از "مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی" است. نتیجه مطالعات او چنین است: موج نخست حمله باید آزمایشگاهها، تاسیسات غنی سازی، پایگاه های موشکی و شبکه برق را منهدم سازد. پس از آن باید این حملات طی مدت زمانی طولانی تکرار شوند. او می نویسد فقط آمریکاست که توانائی انجام چنین کارزار بزرگی را داراست. اسرائیل نه بمب های لازم را در اختیار دارد، نه هواپیمای کافی دارد نه هواپیماهای ویژه بنزین گیری در هوا را دارد، چنین حمله ای حداکثر قادر به ایجاد تخریب های سطحی است و می تواند کار ایران را تا دوسال به تعویق اندازد.
30 نفر از دیپلمات ها، ژنرالها و مشاورین امنیتی پیشین که در "پروژه ایران" با هم کار می کنند نیز به ارزیابی مشابهی رسیده اند. آنها نیز معتقدند که حمله اسرائیل حداکثر سبب می گردد که ایران دوسال کارش به تعویق بیفتد. افزون بر این آنها در گزارش خود تاکید می کنند خطر تک روی اسرائیل در این است که می تواند آغازگر یک جنگ جهانی گردد و سیاست تحریم ها را تخریب کند.

کارشناسان این استدلال را که بمباران رآکتورهای عراق و سوریه توسط اسرائیل نیز موفقیت آمیز بوده رد می کنند. در سالهای 1981 و 2007 اسرائیل این رآکتورها را منهدم کرد ولی صدام و بشار الاسد واکنشی نشان ندادند. این بمباران دست کم در سوریه سبب شد که برنامه اتمی پایان یابد، در عراق نیز جنگ خلیج (فارس) بود که نهایتا به آن پایان داد. ولی وضع در ایران بکلی بگونه ای دیگر است.
ـ فاصله تاسیسات از یکدیگر زیاد است،
ـ بخشی از آنها در اعماق زمین قرار دارند
ـ و ایران پس از حمله با انگیزه ای نیرومندتر به ساختن بمب روی خواهد آورد.
ایزاک بن ـ ایسرائیل می گوید: "حمله اسرائیل امکان عملی دارد. راهش را بلدیم. آمریکا و اسرائیل امکانات مشابهی دارند." ایزاک بن اسرائیل می داند چه می گوید چون خود او یکی از طراحان بمباران های قبلی بوده است. با وجود این او به تک روی اسرائیل با شک و تردید می نگرد. او می گوید: "پرسش تعیین کننده این است که روز بعد از آن چه خواهد شد." ایران برخلاف عراق و سوریه وابسته به دانشمندان خارجی نیست و می تواند تاسیسات منهدم شده را بسرعت ترمیم کند ـ و پس از آن بلافاصله یک بمب بسازد، بدون کنترل بین المللی.
بن اسرائیل می گوید: "به هر حال ایرانی ها هم اکنون دلائلی دارند که آنها را از ساختن بمب بی نیاز می کند، مکانیسم ایجاد ترس هم اکنون (بدون بمب هم. م) موجود و موثر است". افزون بر این ژنرال بازنشسته می گوید برای ایرانی ها بسیار مشکل است که بمبی بسازند و دیگران متوجه نشوند، تازه اگر هم چنین شد هنوز چندماهی وقت برای واکنش هست.   
و از این گذشته تاسیسات در چنان عمقی از زمین قرار دارند که چه امروز آنها را بمباران کنیم و چه چند ماه بعد، فرقی نخواهد داشت.
از این رو آنچه مهم است این است که یک ائتلاف بین المللی ایجاد گردد که ایران را بگونه ای باورپذیر تهدید کند. ولی از بگو مگوی نتایاهو با اوباما ایران می تواند اینطور نتیجه بگیرد که اگر کار جدی شود و ایران بمب بسازد با مخالفت یکپارچه جهان روبرو نخواهد شد ـ و دست به ساختن بمب بزند.
به این ترتیب نتانیاهو خود خطری را بوجود آورده که می خواست بوجود نیاید.


www.spiegel.de