• کانون مدافعان حقوق کارگر با انتشار اطلاعیه ای گفته است ضرورت اتحاد و همبستگی تشکل های کارگری و مدافعان حقوق کارگر در سراسر جهان بیش از هر زمان دیگری احساس می شود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۲ مهر ۱٣۹۱ -  ٣ اکتبر ۲۰۱۲

در یکی دو ماه اخیر حوادث تلخ و وحشتناکی رخ داده که هیچ انسان آزاده ای نمی توانست در محکومیت آن تردید داشته باشد و مایه تاسف جامعه ی کارگری از یک طرف و ضرورت هوشیاری ومقابله با چنین حوادثی از طرف دیگر خود را نشان داد.
یورش وحشیانه ی پلیس و نیروهای امنیتی درافریقای جنوبی به کارگران اعتصابی و کشتار وحشیانه بیش از ۴۰معدنچی که تنها خواهان اضافه دستمزد و دریافت حق وحقوق خود بودند هنوز همه را آزار می داد که خبر سوختن کارگران پاکستانی در کارگاهی به آن اضافه شد. بر طبق معمول این آتش سوزی ها و کشتار کارگران تنها به علت عدم رعایت شرایط ایمنی و در حقیقت سودطلبی سرمایه داری است. در همین زمینه کشته شدن بیش از ۴ تن از کارگران ماهشهر در یک آتش سوزی و زخمی شدن تعداد زیادی از کارگران هم به دلیل سودطلبی سرمایه داری است.
نظام سرمایه داری جهانی یا انسان ها را برای تداوم سودطلبی خود به گلوله می بندد تا بتواند آنان را استثمار کند یا آنکه در شرایطی سخت و طاقت فرسا بدون ایمنی به کار می گیرد تا باز هم بر سودهای خود بیافزاید. این کشتار از هر نوع چه به وسیله ی پلیس های تا دندان مسلح و چه به وسیله ی شعله های آتش که در اثر سودطلبی سرمایه داری جان کارگران را می گیرد و چه به وسیله ی انواع و اقسام بی حقوقی های تحمیلی به کارگران و زحمتکشان در سراسر جهان ضرورت وحدت هر چه بیشتر صفوف کارگران را در برابر نظام عقب مانده و ارتجاعی سرمایه داری از هر نوعش آشکار می کند. امروزه کارگران و زحمتکشان در سراسر جهان چه به وسیله ی نیروهای مسلح و چه با اهرم های فشار اقتصادی و اجتماعی، تحت فشارهای شدید و بی وقفه نظام سرمایه داری قرار دارند و نیروهای سرکوبگر این نظام از آن چنان سبعیتی برخوردار شده اند که برای حفظ سود خود از هیچ جنایتی فروگذار نمی کنند.
پیروزی کارگران معادن افریقای جنوبی در به دست آوردن اضافه دستمزد مورد تقاضا هر چند پیروزی اندکی در مقابله با استثمار سراسری وحشیانه سرمایه داری است اما بیانگر آن است که کارگران می توانند با مبارزات متحدانه شرایط را تغییر دهند.
امروزه ضرورت اتحاد و همبستگی تشکل های کارگری و مدافعان حقوق کارگر نه تنها در یک کشور و منطقه بلکه در سراسر جهان بیش از هر زمان دیگری احساس می شود. درحالی که سرمایه داری و نظام منحط آن از هر نوع و دسته اش چه لیبرالی و چه محافظه کار،‌ چه مذهبی و چه سکولار خواهان به بند کشیدن هر چه بیشتر کارگران و زحمتکشان است. کارگران و زحمتکشان نیز چاره ای جز همبستگی و وحدت و همدلی وهمگامی برای به دست آوردن ابتدایی ترین و طبیعی ترین حق و حقوق خود ندارند.
نظام سرمایه داری که که با انحطاط اقتصادی و اجتماعی واخلاقی هر روز معیارهای شناخته شده و مورد قبول خود را زیر پا می گذارد برای فرار از بحران های روزافزون خود به جنگ طلبی و کشتار روی می آورد و کارگران و زحمتکشان را فدای توسعه طلبی ها و حل بحران های خود قرارمی دهد.
کارگران وزحمتکشان و مدافعان حقوق آنان می توانند با همدلی و همبستگی و در پیش گرفتن راه های مختلف مبارزاتی هر چه بیشتر صفوف خود را هماهنگ تر کرده و بنیان های نظام سرمایه داری که مبادرت از بهره کشی انسان از انسان است را مورد تهاجم قرار دهند.
امروزه دیگر روشن است که اندکی از سرمایه داران که انحصارات مالی و اقتصادی را در دست دارند و مبارزان ضدسرمایه داری آنان را یک درصدی ها نام نهاده اند،‌ با قدرت سرنیزه و اسلحه و با استخدام مزدوران سرکوبگر به نام پلیس و نیروهای امنیتی بر ۹۹ درصد مردم حکومت می کنند و برای حفظ حکومت خود دست به هر جنایتی می زنند و برای دیگران هیچ حقی جز استثمار شدن قائل نیستند.
آن حکومت ها مراکز قدرت و بنگاه های اقتصادی و تبلیغاتی را در اختیار دارند و حقوق اکثریت قاطع مردم را پایمال می کنند. تنها با همبستگی واتحاد هر چه بیشتر کارگران و زحمتکشان مدافعان حقوق زنان و کودکان و انسان های آزاده و باشرف است که می توان در برابر این اقلیت ناچیز ولی صاحب قدرت ایستاد و مقابله کرد.
پیش به سوی اتحاد هر چه بیشتر کارگران و زحمتکشان و کلیه اقشار تحت ستم حاکمیت سرمایه

کانون مدافعان حقوق کارگر