• باید به آن ها که امروز به نام اصلاحات میدان دار شده اند، خاطر نشان کرد بدون آزادی موسوی و کروبی، ابتدایی ترین شرط انتخابات آزاد هم وجود نخواهد داشت! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱٨ مهر ۱٣۹۱ -  ۹ اکتبر ۲۰۱۲

“اگر فکر می کنید با حبس و حصر رهبران جنبش سبز، حرکت مردم خاموش می شود، گمان خامی است. جنبش ریشه‌دارتر از آن شده است که با محدویت و یا حذف امثال بنده متوقف شود. …. بنده و برادر کروبی و دیگران همراهان کوچکی با مردم هستیم. آنها جا دارد از خشم روزافزون مردم بترسند نه از ما.“

به گزارش سایت کلمه، پس از ماه ها فشار تبلیغاتی و فضاسازی رسانه ای در حالی که قوه قضاییه هیچ دستاویزی برای محدود کردن رهبران جبنبش سبز نداشت، ۲۷ بهمن ماه با قطع آخرین ارتباطات و عزل محافظان، حبس خانگی میرحسین موسوی و همسرش زهرا رهنورد وارد مرحله نهایی خود شد.
حبسی که امروز به ششصدمین روز خود رسیده است. خانه ای در کوچه اختر، خیابان پاستور در نزدیکی بیت رهبری و ساختمان ریاست جمهوری، توسط نیروهای امنیتی که مستقیم تحت مدیریت بیت رهبری هستند به اشغال در آمده است.
کلمه نوشته است: ششصد روز که گذشته هنوز نه شورای امنیت ملی بیانیه ای داده و نه هیچ یک از نهادهای قضایی و امنیتی توان پاسخگویی به افکار عمومی را داشته اند.
طی این مدت، با مجوز و بی مجوز، ماموران حکومتی بارها به ستادها و دفتر میرحسین موسوی حمله کرده اند هر چه بوده با خود برده اند.
زندانبانان بارها با تهدید و ارعاب تک تک اعضای خانواده به صراحت اعتراف کرده اند که ”مسئولیتی در برابر سلامتی زندانیان خود ندارند و برای آنها تنها یک چیز مهم است: حفظ نظام به هر قیمت!”
یکی از مامورها مدام تکرار می کند “این گردن من رو می بینید تبر نمی تواند آن را بزند. مثل کوه می ماند.” “من از موضع قدرت دارم با شما صحبت می کنم ما از راس حکومتیم!” می گویند فرمان از بالا دارند. از بالاترین مرجع حکومتی. اما نام نمی برند که کیست و چیست.

کلمه در گزارش دیگری تاکید کرده است که آزادی میرحسین موسوی و مهدی کروبی، اولین شراط برای برگزاری یک انتخابات آزاد است.
«اعتراض مردم به دزدیده شدن رایشان قطعا نه به خاطر شخص میرحسین موسوی که به خاطر عزمشان برای اداره کشور به گونه‌ای دیگر بود؛ و حصر میرحسین موسوی توسط آیت‌الله خامنه‌ای معنایی جز کتمان همه این خواسته‌ها، عزم‌ها و اراده‌ها ندارد. یادآوری بازداشت خانگی میرحسین موسوی، معنایی بیش از کتمان حقوق و حصر کسی را در خود نهفته دارد که پای تعهدش با مردم ایستاد و در کنار ما، دوشادوشمان در اعتراضاتمان شرکت کرد، خانواده‌اش بازداشت و ترور شدند و اکنون خودش در بازداشت است. میرحسین موسوی، رای ما، میانگین و متوسط خواسته‌های ما و حامل ایده‌ی بخش‌های بزرگی از مردم ما برای رقم زدن سرنوشتی متفاوت است. بازداشت خانگی میرحسین موسوی و مهدی کروبی، معنی‌اش کتمان این خواسته‌ها و هویت سیاسی متفاوت ماست. تا وقتی آیت الله خامنه‌ای توان این را دارد و یا برایش مقرون به صرفه است که رهبران ما را در بازداشت خانگی نگه دارد، طبیعی است که به هیچ یک از خواسته‌های دیگرمان از جمله برگزاری یک انتخابات واقعی تن نخواهد داد. به همین خاطر است که پروژه‌های جدی و تلاش‌های واقعی برای تحول در کشور را از نسبتی که با تلاش برای آزادی میرحسین موسوی و مهدی کروبی دارند، می‌تواند سنجید.»