از : فرهاد پرنگ
عنوان : دست مریزاد
در مورد «نفرین به کوه» نوشته بودم که «چند سالی بود شعر جانداری نخوانده بودم» و اکنون باید با شگفتی بگویم که بزرگترین جمله تمام عمرم را در یک شعر خواندم، آنهم با اشتیاقی سیری ناپذیر ـ نگران بودم مبادا پایان یابد! دم شما گرم که بر پیکر سرد و نیمه جان شعر فارسی می دمید و به حیات مجدد آن امید می بخشید.
۴٨٨۶۹ - تاریخ انتشار : ۲۵ مهر ۱٣۹۱
|