• با گرانی های روز افزون و دستمزدهای ناچیز کارگران قادر به تأمین مواد غذایی زندگی خانواده خود نیستند. گوشت و برنج مدتهاست از سبد غذایی جامعه کارگری حذف شده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲٣ مهر ۱٣۹۱ -  ۱۴ اکتبر ۲۰۱۲

کلمه: آتش بحران اقتصادی هر روز کارخانه های بیشتری را در دام رکود و ورشکستگی می سوزاند و آنها را به تعطیلی می کشاند. در ماه های گذشته جامعه کارگری تنها با حقوق زیر خط فقر آن هم معوقه، اخراج کارگران و بی عدالتی و بی قانونی در حوزه کار و معیشت روبه رو بوده است اما مدتی است که تعطیلی کارخانه ها به رویدادهای هر روزه جامعه کارگری تبدیل شده است. با ادامه این روند و بی تدبیر مسئولین کشور باید منتظر فاجعه ای عظیم در زیست مردم باشیم.
کارگران و مزدبگیران اولین قربانیان این فاجعه عظیم هستند چراکه هیچ ابزاری جز فروش نیروی کار ندارند و با تعطیلی کارخانه ها و بیکار شدنشان چرخه زیست و حیاتشان مختل می گردد. با گرانی های روز افزون و دستمزدهای ناچیز کارگران قادر به تأمین مواد غذایی زندگی خانواده خود نیستند. گوشت و برنج مدتهاست که از سبد غذایی جامعه کارگری حذف شده است. ادمه این روند فروپاشی زیست میلیون های کارگر را در کشور رقم خواهد زد.

دستمزدهای معوقه و اخراج کارگران

شرکت پوشش راه وابسته به بخش خصوصی، یکی از پیمانکاران وزارت راه و شهر سازی در شهرستان طبس است که به سبب پرداخت نشدن صورت وضعیت‌های مالی این شرکت توسط این وزارت خانه، هم اکنون تعطیل شده و حقوق معوقه ۴۳ کارگر آن از فروردین ماه سال جاری به تعویق افتاده است. این شرکت پیمانکار جاده دیهوک به راه ور و همچنین دیهوک به فردوس است و اغلب کارگران آن با سوابق بالا به عنوان کارگر ساده، راننده ماشین آلات سنگین و نگهبان در این واحد فعال هستند. محور دیهوک به راه ور و همچنین دیهوک به فردوس پروژه ملی است وطرف قرار داد این پیمانکار شرکت ساخت و توسعه راه کشور است که متاسفانه میزان بدهی به شرکت پوشش راه حدود سه میلیارد تومان بوده که بدلیل عدم اختصاص بودجه به این پروژه مطالبات پیمانکار به تعویق افتاده و به تبع کارگران نیز بیکار شده‌اند.
در ماهشهر نیز کارخانه لوله سازی سدید تولیداتش را متوقف کرده و ۱۷۰ کارگر آن در آستانه بیکاری قرار دارند. کارخانه لوله‌سازی سدید یکی از ۳ کارخانه بزرگ لوله سازی در کشور است که با ظرفیت تولید ۷۰۰ هزار تن لوله به سبب مشکلات نقدینگی و نداشتن توان تولید در آستانه تعطیلی قرار گرفته است. واردات بی‌رویه لوله با قیمتی کمتر از تولید داخلی توانسته‌ است بخش اعظمی از بازار فروش این کارخانه‌ها را تصاحب کند و به دلیل ارزانی لوله‌های وارداتی بسیاری از مشتریان کارخانه لوله سازی از خرید تولیدات داخلی خوداری می‌کنند.
در آمل نیز کارخانه تولید کنننده آب معدنی پلور با ۲۵۰ کارگر طی هفته گذشته تعطیل شد. واحد تولید کننده پوشینه بافت در محمود آباد مازندران نیز با تعداد زیادی از کارگران تمدید قرار داد نکرده است و همچنین کارخانه هیوا الکتریک بابلسر نیز از پرداخت ۶ ماه از حقوق معوقه ۵۵ کارگر خود خودداری می‌کند. متاسفانه طی چند سال گذشته حدود ۶۰ درصد از کارخانجات در شهرک‌ های صنعتی مازندران به لحاظ سیاست‌های غلط اقتصادی، خصوصی سازی بواسطه اجرای نادرست اصل ۴۴ قانون اساسی و واردات بی‌رویه کالاهای خارجی، تعطیل و یا در آستانه تعطیلی قرار دارند.
در اهواز نیز در پی مرخصی اجباری بیش از ۲۰۰ کارگر شرکت پیمانکاری کیسون (مجری قطارشهری اهواز)، حکم خاتمه همکاری حدود ۱۰۰ نفر از این کارگران که در مرخصی اجباری به سر می‌بردند ابلاغ شده بود که این تعداد هم اکنون به ۳۷۸ نفر رسیده و از آنان خواسته شده است جهت تسویه حساب ودریافت سه ماه از ۵ ماه حقوق معوقات خود به امور مالی شرکت مراجعه کنند. دلیل این امر اتمام اعتبارات قطار شهری اهواز اعلام شده است. با اخراج این کارگران حدود هزار نفر دیگر در این کارگاه فعال هستند که ۵ ماه از حقوق معوقه دارند. کارفرما از این کارگران اخراجی خواسته است با دریافت دو ماه از مجموع معوقات حقوقی به صورت الحساب، تسویه حساب کنند و مابقی مطالباتشان را در زمان نامعلومی در آینده پی‌گیری کنند.

تجمعات اعتراضی

در هفته گذشته حدود ۲۰۰ راننده شرکت واحد تهران در مقابل ساختمان شورای شهر واقع در خیابان بهشت تجمع کردند. رانندگان شرکت واحد علت تجمع خود را تبعیض در ارائه مزایای شغلی میان پرسنل این مجموعه و رانندگان خواندند اما معاون شهردار تهران مدعی شد علت این تجمع کاهش ارزش پول کشور است. یکی از کارگران معترض به ایلنا گفته است: ما از مدیران سوال داریم که چرا افزایش قیمت بهای اتوبوس‌ها از ۲۰ به ۲۰۰ تومان تاثیری بر حقوق رانندگان شرکت واحد نداشته است؟ چرا وقتی بحث ۱۰ در صد حق جذب مطرح می‌شود می‌گویند مدیر عامل شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه موافقت نمی‌کند. یکی دیگر از تجمع کنندگان معترض با اشاره به برخی تبعیض‌ها گفت: یک مقرری برای کارکنان شهرداری به عنوان ۱۰ درصد حق جذب مصوب شده که شامل زحمت کشان شرکت واحد نمی‌شود. همچنین پاداشی که به عموم پرسنل شهرداری داده می‌شود شامل رانندگان شرکت واحد نمی‌شود. متاسفانه تا به امروز پاسخی برای خواسته‌های به حق خود دریافت نکرده‌ایم. به گفته کارگران معترض این اعتراض صنفی به صورت محدود برگزار شده بود تا حمل و نقل شهروندان در سطح شهر دچار اختلال نشود.

فشار بر فعالان کارگری مستقل

رضا شهابی، فعال کارگری با گذشت یک ماه از زمان تعیین شده توسط پزشک متخصص جهت معاینه وی همچنان در بند ۳۵۰ زندان اوین و در انتظار تصمیم دادستانی در اعزام وی به بیمارستان بسر می‌برد. به گزارش ارگان خبری فعالان حقوق بشر در ایران، این عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد و اتوبوسرانی تهران که از بیماری آرتروز گردن و عفونت محل جراحی رنج می‌برد می‌بایست در بیستم شهریور ماه جهت انجام معایانات پزشکی به بیمارستان اعزام می‌شد که تاکنون دادستانی اجازه آن را صادر نکرده است. عدم اعزام به موقع این زندانی موجب تشدید بیماری وی شده است به طوری که علاوه بر احساس درد از ناحیه چپ گردن هم اکنون از ناحیه راست گردن نیز احساس درد می‌کند و تحمل حبس برای این زندانی در این شرایط غیر ممکن شده است. بهداری زندان اوین نیز که تنها پزشک عمومی در آن مشغول به کار است تنها با تجویز داروهای مسکن سعی در تسکین موقتی آن بر آمده است و عملا هیچ اقدام در خور و شایسته‌ای نمی‌تواند انجام دهد.
افشین اسانلو برادر منصور اسانلو عضو هیأت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه که در پاییز ١٣۸۹ بازداشت شده بود، در نامه ای به فدراسیون بین المللی کارگران حمل و نقل ( آ تی اف ) و سازمان جهانی کار ( آ ال او ) از دردها و آلامی گفته است که در این مدت بر او آمده است. او در این نامه از شکنجه های خود چنین گفت: ”
به مدت پنج ماه در سلولهای انفرادی ٢٠۹ در زندان اطلاعات شهر سنندج تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفتم. شکنجه های نظیر زدن کابل به کف پا، وادار کردن به دویدن با همان پاهای زخمی و کابل خورده ، بازجوییهای طولانی مدت به مدت هفده – هجده ساعت، فحش های رکیک و ضرب و شتمِ این جانب به صورت دسته جمعی که باعث شکسته شدن چند تا از دنده ها و همینطور دندانهایم شد.” این فعال کارگری زندانی در این نامه همچنین از ضرورت شکل گیری نهاد صنفی مستقل کارگری سخن گفت و نوشت: ” تنها گناه من پیگیری خواسته های به حقی است که کارگران شرکت واحد به آن واقف شده و آن را مطالبه میکنند، که با دستگیری و زندانی آنها این خواسته ها از بین نمیرود. ضرورتهایی مانند به وجود آمدن یک نهاد صنفی مستقل کارگری جهت احقاق حقوق حقه و قانونی طبق موازین وزارت کار در جهت تامین امنیت شغلی، بهبود دستمزدها متناسب با میزان تورم جلوگیری از پرداخت سلیقه ای حقوق و مزایا، عقد قراردادهای دائم بین کارگر و کارفرما ، پایبند کردن دولت در کمک و تسهیل پرداخت بیمه تامین اجتماعی، نظارت در تعاونیهای حمل و نقل که دیگر کاملا خصوصی شده و انحصاری بهره برداری میشود و تنها نام تعاونی را یدک میکشند، غیر قابل انکار می باشد.”
در هفته گذشته دو عضو کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل های کارگری با نام های یدالله صمدی و غالب حسینی به ستاد خبری سندج فراخوانده شدند و مورد بازجویی قرار گرفتند. این دو فعال کارگری در خرداد ماه گذشته در جریان حمله نیروهای امنیتی و نظامی به مجمع سالیانه کمیته هماهنگی نیز بازداشت شده بودند.
همچنین عادله چراغی همسر علیرضا عسگری، چندی پیش بازداشت شد. خانم چراغی هیچگونه فعالیتی صنفی نداشته اند و در روز مجمع عمومی نیز تنها به دلیل حضور در محل که کارگاه خیاطی ایشان در آنجا قرار داشت بازداشت شد که البته با روشن شدن عدم ارتباط اش با کمیته و فعالیت های کارگری به سرعت آزاد شد. این اقدام نیروهای امنیتی در راستای فشار بر کارگران و فعالان کارگری است، اقدامی که مشابه آن چندی پیش با به دادگاه کشیدن شهناز سگوند، همسر علی نجاتی، اتفاق افتاد. عادله چراغی همچنین از مشکل قلبی رنج می برد.
در هفته گذشته دو تن از اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران نیز در دادگاه انقلاب سندج محکامه شدند. پس از گذشت نزدیک به هفت ماه از برگزاری اولین دادگاه مظفر صالح نیا و شریف ساعد پناه، این کارگران بار دیگر روز ۱۵ مهر ماه و با حضور وکیل خود آقای محمد قوامی در شعبه یک دادگاه انقلاب سنندج مورد محاکمه قرار گرفتند. شریف ساعد پناه و مظفر صالح نیا از اعضای هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، بدنبال بازداشت از سوی نیروهای امنیتی در روز ۱۵ دی ماه ۱۳۹۰، روز ۲۹‌‌ همان ماه از زندان آزاد شدند و اولین جلسه محاکمه آنان روز ۲۵ اسفند ۱۳۹۱ برگزار شد اما دادگاه به دلیل عدم وجود مستنداتی دال بر تایید اتهامات آنان، هیچ حکمی در مورد این کارگران صادر نکرد و آنان بار دیگر با‌‌ همان اتهامات قبلی امروز ۱۵ مهر ماه مورد محاکمه قرار گرفتند. اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران از هماهنگ کنندگان طومار اعتراضی بیست هزار کارگر به وزیر کار بودند. مسئولین کشور به جای پاسخ گویی به خواست کارگران برای افزایش دستمزد دور تازه‌ای از فشار بر فعالان کارگری و سندیکایی را آغاز کرده‌اند.