یک برگِ دگر ز شاخه افتاد
همچنان برای شاخه ها و برگ های در قالبِ نرم خاک آرمیده


منیر طه


• یک تیر دگر رها شد از شست
صد آهوی داغدیده جان داد

بر دست کمان گشوده نفرین
از تیر به سینه سوده فریاد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۷ مرداد ۱٣٨۵ -  ٨ اوت ۲۰۰۶


 
یک برگِ دگر ز شاخه افتاد
صد آه نشست بر لب باد
 
یک تیر دگر رها شد از شست
صد آهوی داغدیده جان داد
 
 
بردست کمان گشوده نفرین
از تیر به سینه سوده فریاد
 
در آتش و خون تپیده دل ها
تا حدِّ نفَس رسیده بیداد
 
سرخ است زمین بهل بجوشد
بستیزد و بستاند تا داد
ــــ
ای آتش سینه شقایق
افروخته در حریرِ شمشاد
 
ای کوه بلندِ سر کشیده
در قامت سبزِ سرو آزاد
 
می‌افشرد این نفَس کجایی
ای یادِ همیشه مانده در یاد
ونکوور ، پنجشنبه سوم آگوست ۲۰۰۶ – دوازدهم مرداد ۱٣٨۵