• دوست می دارم،
بنشینم روی برگی سبز،
                      همچون شبنم. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۶ مهر ۱٣۹۱ -  ۱۷ اکتبر ۲۰۱۲

 دوست می دارم،
بنشینم روی برگی سبز،
                      همچون شبنم.
بریزم بیرون،
             از روزنه ی نوک پستان یک زن،
همچون شیر،
          به دهان گرسنه ی کودک.
از جنون عطشناک ِ آتش بازی،
از خاک خونالود،
آه، بگریزم
         دور شوم.
برگردم،
همچون ماهی پرنده ی دوزیست،
خزنده فروشوم درآب.
بروم تا ژرفا،
آنجا برقصم با مرجان،
تا برسم روی شانه یک نهنگ.
از اوج فواره،
            چرتاب شوم،
بسوی ِآشتی.
آنجا گل بنشانم،
          بیامیزم با عشق.
به زبان کودکان جهان،
بنویسم بروی جاده شیری،
زندگی زیباست.
بگذار نبینم،
کوتاهی ِدست ها را.
همه دست های بلند،
همه نوشان و نوشنده.
بگذار آنجا،
من بنویسم روشن،
یک کتاب فرهنگ.
واژه تلخ را،
برگردانم برابر،      
             با معنی شیرین.
بیاویزم،
بر گردن هر خوشه ی ستاره،
ببوسم کهکشان ِحقیقت را.
من پاروکشان ِمهربانی باشم،
کشتی مرا،
ونوس عشق رهبر.
بگذار بمیرم در آشتی،
بگذار زاده شوم،
در آغوش پُـرشکوفه ی آزادی.

                                                             سروده ۱۹۹٣ آلمان