•
آن روزها که
نان یگانه سرود گرسنگان بود،
قحطسالی را عشق،
در بیابانهای دمشق میپیمود،
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
پنجشنبه
۱٨ آبان ۱٣۹۱ -
٨ نوامبر ۲۰۱۲
آن روزها که
سربازان در فالوسشان میدمیدند،
عَلَمها بر دوش،
در خاک تشنه، ردی از خون میکشیدند،
آن روزها که
قاریان با صوری در گلو،
قربانیان را به میدانِ رجر میخواندند،
شاعران تاریکی،
قافیهی شهادت را با ردیف مرگ،
بر شکمِ طبلها مینویساندند،
آن روزها که
نان یگانه سرود گرسنگان بود،
قحطسالی را عشق،
در بیابانهای دمشق میپیمود،
ما پردهی شب را
از چشم زندگی آویختیم.
هنگام حملهی باد در شیران عَلَم،
به آغوش رویا گریختیم.
شکوفهتقی
|