• وقتی به جای ۲.۵ میلیارد دلار، تنها ۶۰۰ میلیون دلار برای دارو اختصاص می دهند، تحریم هم نباشیم، کسی به ما دارو نمی فروشد چون دارو رایگان نیست! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۲ آبان ۱٣۹۱ -  ۱۲ نوامبر ۲۰۱۲

سایت «عصر ایران» یادداشتی در مورد بحران کمبود دارو در کشور نوشته است، که در بخش هایی از آن چنین آمده است:

یک موضوع حیاتی سر شوخی ندارد و اساساً مدیریتش دست ما نیست که بتوانیم ولو به بهای تحمل، کاری کنیم و آن، "دارو"ست.
همین چند روز قبل ، یک عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی به صراحت گفت که طبق اعلام سازمان غذا و دارو ، ذخایر دارویی کشور تنها برای دو ماه آینده کفایت خواهد کرد.
خود وزیر بهداشت و درمان هم در این باره ، هر چند عملاً کاری نکرده ، اما سکوت هم نکرده است و با انداختن تقصیرها به گردن "عدم تخصیص ارز" گفته است: « ما تلاش زیادی برای اختصاص ارز مرجع به شرکت های وارد کننده دارو و مواد اولیه دارویی طی ۶ ماه گذشته انجام داده‌ایم ولی موفق نشدیم و نمی دانیم این ارز در کجا مصرف شده است... البته ناامید نیستیم و باید بگویم بسیار هم امیداوریم چون دولت و بانک مرکزی تعهد داده‌اند تاخیر پرداخت ارز مرجع دارویی جبران شود و سازمان غذا و دارو، هیات امنای ارزی و شرکت مادر تخصصی تجهیزات پزشکی وزارت بهداشت در این خصوص در حال تلاش هستند... برای اینکه مردم عزیز با مشکل دارویی مواجه نشوند در طول ۶ ماه گذشته از طرق مختلف از جمله از طریق هواپیما و راه های دیگر این داروها را وارد کرده‌ایم.»
در همین راستا ، خبرگزاری مهر نیز اخیراً گزارش داد که از ۲ و نیم میلیارد دلار نیاز ارزی کشور برای واردات دارو از ابتدای سال تاکنون تنها ۶۰۰ میلیون دلار ارز مرجع تامین شده است.
روز گذشته هم رئیس کمیسیون بهداشت مجلس گفت: دولت سلامت مردم را به بازی گرفته و اعتبارات مصوب را تخصیص نمی‌دهد، هزینه یک دوره درمان سرطان با هرسپتین ۲۰۰ میلیون تومان شده و قیمت تجهیزات پزشکی به طور متوسط ۲۵۰ درصد افزایش پیدا کرده است.
همه این ها واقعیت های تلخی هستند که همه کسانی که خود یا نزدیکانش درگیر بیماری اند ، با پوست و گوشت و استخوان ، آن را لمس می کنند.
"گرانی" دارو ، اگر دردی بود که تا دیروز مردم را می آرزد ، "کمبود یا نبود" برخی اقلام دارویی ، امروز مزید بر علت شده است تا نگرانی در خانواده هایی که بیمار دارند ، روز به روز تشدید شود.
هر چند دارو، جزو اقلام تحریمی نیست ولی شاید مسوولان امر بخواهند کمبودهای موجود را به گردن مشکلات مربوط به نقل و انتقال پول در مبادلات خارجی بیندازند. حتی اگر بپذیریم که یک سری مشکلات در این باره وجود دارد اما نمی توانیم مسوولان دولت را در این باره ، فارغ از مسوولیت بدانیم.
به نظر می رسد ، لبّ مطلب همان است که رئیس کمیسیون بهداشت مجلس گفته است: "دولت سلامت مردم را به بازی گرفته است."
وقتی وزیر بهداشت هم می نالد که نمی دانیم ارز دارو را کجا برده اند؟ و وقتی به جای ۲.۵میلیارد دلار ، تنها ۶۰۰ میلیون دلار برای دارو اختصاص می دهند ، تحریم هم نباشیم ، کسی به ما دارو نمی فروشد چون دارو رایگان نیست!
مسوولان ارشد دولتی باید صراحتاً پاسخ بدهند که چرا ارز مورد نیاز دارو را نمی دهند و مردم را در این چنین "مصیبت زده" کرده اند؟ دارو که جزو کالاهای لوکس نیست که بتوانند با آن بازی کنند!
تأمین دارو ، جزو بدیهی ترین و حیاتی ترین وظایف هر دولتی است ولی اینجا شاهدیم که حتی ارز مورد نیاز دارو را هم نمی دهند تا دارو وارد شود و مردم با پول خود ، آن را بخرند.