اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۴ آبان ۱٣۹۱ -  ۱۴ نوامبر ۲۰۱۲

امروز, روزی به یادماندنی در زندگی کارگران و زحمتکشان اروپائی خواهد بود. تمامی میادین در سرتاسر اروپا, به دعوت کنفدراسیون اتحادیه های کارگران اروپا, و هماهنگی تشکل های بومی, در ۲٣ کشور اروپائی علیه سیاست های اروپائی, علیه طرح ریاضت اقتصادی را به تصرف خود در می آورند و مسیر تحمیلی را به چالش می کشند.
ایتالیا بعنوان هفتمین کشور صنعتی, با سقف بدهی ۲۰۰۰ میلیارد یوروئی, با اجرائ طرح ریاضت طلبانه دولت فنی ماریو مونتی با همدستی اتحادیه اروپا و بانک مرکزی, هجوم دد منشانه ای به حیات اجتماعی طبقه کارگر و زحمتکشان سازمان داده است. در یک سال گذشته با شروع "جنبش خشمگینان" که با اشغال وال استریت موج فزاینده ای از بیداری و حرکت های اعتراضی را درسرتاسر دنیا بوجود آورد, درایتالیا, بنابه اعلام وزارت کشور, ۱۱ هزار تظاهرات و اعتصاب سراسری علیه برنامه ریاضت اقتصادی دولت ماریو مونتی برگزار شد. ۴۰۹۷ مورد, توسط اتحادیه های کارگری که ٣۰۴ مورد با دخالت خشونت بار پلیس ضدشورش همراه بود. با فراخوان اتحادیه های کارگری, ۲۹ مورد اعتصاب و تظاهرات همزمان در یک روز بوقوع پیوست که, عملا, کشور را به تعطیلی کشاند.
اما امروز بنا به گفته دبیر کل (چی. جی. ال) خانم کاموسو سوزانا, روز تغییر سیاست های اروپائی است. همراه با کنفدراسیون اتحادیه کارگران اروپا, روز اقدام علیه اروپاست. عواقب ویرانگر ریاضت اقتصادی, جلوگیری از رشد, افزایش نرخ بیکاری, کاهش دستمزدها, بی عدالتی اجتماعی و نابرابری اجتماعی را تشدید می نماید. با توجه به اینکه نرخ بیکاری جوانان به ۵۰ % رسیده است.
آنها در میدان فریاد می زنند, ما نیازمند تغییر هستیم.
[تسهیل سیاست سرمایه گذاری, حق استفاده موثر از مالیات بر معاملات مالی, مبارزه با فرار از مالیات و مالیات تقلبی, احترام به مذاکرات دسته جمعی, احترام به حقوق اساسی و اجتماعی و تجارت]
رُم , همراه با یکصد شهر, از شمال تا جنوب. کارگران و زحمتکشان همراه با جوانان, امروز میادین و خیابانها را در ایتالیا به تصرف خود در آورده اند و یکصدا با هم, نه, به ریاضت اقتصادی و دولت مونتی را فریاد می زنند.
ساعت ۹.٣۰ چهارشنبه ۱۴ نوامبر, میادین در شهر رم اشغال شده است. کارگران و زحمتکشان همراه با تشکل های شان؛ دانش آموزان, دانشجویان همراه با معلمین شان از ساعت آغازین صبح در خیابان ها حضور یافته اند. ساعت ۱۱.۱۵ دقیقه حرکت شروع می شود. پایان مسیر" میدان ونیتزیا"ست.
شعارها همراه با پخش موزیک و رقص معترضین جوان که, انرژی دیگری به اعتراض می بخشند، داده می شود. "ما این دولت را نمی خواهیم" ــ "ما همه با هم هستیم و هرگز نمی ترسیم" ـ" مونتی, مونتِی, وفن کولو", با شور و حرارتی که از خود بروز می دهند پلیس را وادار می کنند محتاط تر برخورد کنند.
پلیس ها با تجهیزات و لباس ها گوناگون همراه با ماشین های ون, با فاصله از جمعیت به هیجان آمده مسیر را می گشایند. پس از طی خیابان کاوور و میدان دانته, جمعیت به دادن شعارها و خواندن سرود هایشان, در طی مسیر زنگ درب عمارت ها را بصدا در می آورند و از ساکنین می خواهند به تظاهرات بپیوندند.
امروز فراتر از روز همبستگی با "وال استریت را اشغال کنید" نیرو سازماندهی شده و به میدان آمده است. هیچ میدانی در رُم قادر نیست این جمعیت را در خود جای دهد.
رُم امروز از درون فتح شد. مادران و پدران در " میدان فرنِزِ" اجتماع عظیمی را با تشکل هایشان راه انداخته اند و فرزندان شان با تسخیر همه ی خیابانها که ۴۴ خط اتوبوس رانی را به توقف وا داشته اند به سوی میدان "ونیتزیا" پیش می روند. ساعت ۱ بعد از ظهر, در ابتدای خیابان "دل فوری ایمپریالی" تقاطع مسیر میدان "کولوسو"، انبوه جوانان از سمت" میدان کولوسو" به هم می پیوندند و پس از مکثی کوتاه و هماهنگی با انتهای صف که هنوز در" میدان ترمینی" متوقف شده است, به حرکت ادامه می دهند.
از بلندگوها, با نام بردن از یونان, اسپانیا, پرتقال, بلژیک که در بروکسل, کارگران, با عمل نمادین خود "نوبل ریاضت اقتصادی" را به خوزه مانوئل اهدا کردند، از برلین, مقابل دروازه براندبورگ, پیام همبستکی کارگران اعلام شد. از پاریس و .......
همچنین اعلام شد که, قرار است فردا ۱۵ نوامبر, در دانمارک, انگلستان, فنلاند, سوئد, سوئیس, اعتصاب و تظاهرات عمومی برگزار گردد. جوانان با غریوی که همه ی صدا ها را در خود دفن می کند, همراه با شادی های خاص خود, پاسخِ می دهند. دست می زنند و می خوانند و طی مسیر می کنند. ساعت ۲.۴۵ بعد از ظهر"میدان وینیتزیا" و خیابانها ی مجاور که پلیس آزاد گذاشته است به اشغال جوانان در می آید. اغلب مسیرهای منتهی به اماکن دولتی را پلیس, با استقرار ماشین های ون و نیروهای ویژه ضد شورش, مسدود نموده است.
ایتالیا همراه با تشکل هایش نفس می کشد. احزاب مترقی و چپ و همچنین انواع کمیته های اجتماعی و تشکل های دمکراتیک, انرژئی به نیروی خواهان تغییر و خواهان ایتالیائی دیگر می دهد که مقابل قدرت ویرانگر اجتماعی ایستاده است.
آنها سالیان سال است با تصرف فضاهای عمومی, اعتراض خود را سازمان می دهند و ذره, ذره حقوق بدست آورده را محافظت می نمایند. آنها می گویند اگر این شیوه مقابله را پیش نمی گرفتیم, نمی توانستیم دستاوردهای دیرینه را از گزند نیروهای ارتجاعی و سرمایه داری حفط نمائیم.
با مقاومت مدنی خود و مبارزات صنفی و سیاسی شان, آنها توانسته اند علیه بربریت و توحش سرمایه مالی ایستادگی کنند.
از میدان" وینیتزیا" تا میدان "فرنِزِ" صداهائی به اشغال فضا درشهر رُم همت گماردند که با خود ایتالیائی دیگر را نوید می دهند. آنها بارها ثابت کرده اند که در این عزم شان استوار گام بر می دارند.

کاوه بنائی ــ رم