از : مهدی ح.
عنوان : چرا
رفیق گرامی مان دکتر مرتضی محیط در برنامه این هفتهٔ خود نقد تندی نسبت به مقاله شما بیان کرد و مرا واداشت بیایم این مطلب را بخوانم ببینم شما چه نوشته اید که ایشان را تا این حد عصبانی می کند.
من هیچ چیز منفی ای ندیدم. نظرتان هم درست است.
خود سازمان های فلسطینی و از جمله چپ های آن ها بر این نظر اند که فتح و حماس باید در کنار دیگر سازمان ها و احزاب فلسطینی اتحاد خود را حفظ کنند. جمهوری اسلامی خواهان مبارزه با ملی گرایان و پشتیبانی از اسلامگرایان بوده و در این زمینه تفرقه افکنی کرده است. نظرات دکتر محیط هم متاسفانه همان دفاع از حماس (اخوان المسلمین مصر) بود در برابر محمود عباس.
ایشان سعی داشت پیروزی فلسطینیان در سازمان ملل را بی اهمیت و کمرنگ کند و بر شیوه های مبارزهٔ حماس به کمک جمهوری اسلامی تاکید کند(ایشان نامی از جمهوری اسلامی هم به میان نمی آورند.)
مرتضی محیط ۶۰۰ موشک شلیک شده از طرف حماس را از قول یک «شخصیت مترقی برجستهٔ اسرائیلی» نه ابزاری نظامی ، بلکه «پیام» ی نامید (یاد کبوتر نامه رسان افتادم)که به آن سوی مرز فرستاده شده.
شادی مردم در کرانه باختری رود اردن از آتش بس را دفاع از حماس نامید، اما از شادی و پایکوبی مردم غزه در تشکیل موفقیت آمیز کشور فلسطینی نامی به میان نیاورد. چرا که دو دولت اسرائیلی و فلسطینی را به نفع اسرائیل می دانست و می گفت اگر همه این منطقه زیر نظر دولت اسرائیل بود بهتر بود، چرا که به نظر ایشان حداقل خرجش را می داد.
نمی دانم چگونه می شود با این نظرات موافق بود و چرا اگر کسی همچون شما به مسائل دیگری توجه کرد چرا باید با بدترین الفاظ کوبیده شود؟
موفق باشید
۵۰۰٣۶ - تاریخ انتشار : ۱٣ آذر ۱٣۹۱
|