اصلاحطلب سازی در فضای انتخابات!
•
روزنامه ی اعتماد: اصولگرایان برای فراموشی شکافهای درونیشان خواستار برساختن نوعی اصلاحطلبی گلخانهیی و اصلاح شده در راستای تحقق خواستههای خود هستند
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
شنبه
۱٨ آذر ۱٣۹۱ -
٨ دسامبر ۲۰۱۲
اخبار روز: با نزدیک شدن زمان انتخابات، حکومت به سیاست «چماق و هویچ» برای حضور مشروط اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری آتی روی آورده است. روزنامه ی اعتماد در گزارشی این سیاست را «اصلاح طلب سازی در فضای انتخابات» نامیده است.
این روزنامه نوشته است: گرچه به کارگیری اصطلاح سیاست «چماق و هویج» بیشتر در سیاست خارجی مطرح است و گفته میشود که امریکاییها برای مواجهه با جمهوری اسلامی ایران چنین سیاستی را به کار میگیرند اما ظاهرا این روش در سیاست داخلی هم برای برخی جذابیت داشته و ترجیح میدهند که برای مواجهه با اصلاحطلبان به مثابه منتقدان درون نظام نیز از سیاست «چماق و هویج» استفاده کنند. یک روزبدون هیچ دلیلی خاتمی را آماج تهمت قرار میدهند و روز دیگر از آغوش بازی حرف میزنند که به روی برادران یوسف باز شده است. بیآنکه اصلاحطلبان تصمیمی جهت شرکت در انتخابات داشته باشند هر روز یک نفر را مطرح میکنند و به عنوان کاندیدای بالقوه نامش را در صدر اخبار قرار میدهند. اصولگرایان برای فراموشی شکافهای درونیشان خواستار برساختن نوعی اصلاحطلبی گلخانهیی و اصلاح شده در راستای تحقق خواستههای خود هستند به همین دلیل است که هرازگاهی از تریبونهای مختلف رسمی و غیر رسمی میشنویم که گفته میشود اصلاحطلبان در صورت توبه میتوانند در انتخابات شرکت کنند و... توبهفرمایان با بیان چنین اظهاراتی بیشتر به دنبال برخورداری از پتانسیل اصلاحطلبانی هستند که در واقع اصلاحطلب نیستند.
اعتماد در گزارش خود تاکید کرده است اصلاحطلبان واقعی باید بتوانند شرایطی که چندی است در آن قرار گرفتهاند را مدیریت کنند. به نوشته این روزنامه اهمیت این مدیریت نه برای رسیدن به قدرت و کسب کرسی ریاستجمهوری یا صندلیهای سبز پارلمان بلکه برای جلوگیری از استفاده بلکه سوءاستفاده برخی افراد با تابلوی اصلاحات است تا در غیاب اصلاحطلبان حقیقی نام خود را به عنوان سردمداران اصلاحطلب جا نزنند.
اعتماد می نویسد به دنبال احساس همین ضرورت است که چندی پیش آیتالله موسویخوئینیها لازم دید به اظهارات صریحی درباره موضع اصلاحطلبان نسبت به انتخابات ریاستجمهوری آینده بپردازد و درباره حضور موثر این جریان سیاسی در قالب معرفی کاندیدا ابراز ناامیدی کند.
چه کسی را اصلاحطلب میدانیم و شروط اصلاحطلبی چیست؟
علیرضا علویتبار هم روز گذشته طی گفتوگویی با خبرگزاری ایلنا به بیان ضرورت تشکیل شورای تصمیمگیری اصلاحطلبان پرداخته است تا این شورا بتواند برنامه اصلاحات را برای مناسبتهای مختلف سیاسی از جمله انتخابات یازدهمین دوره ریاستجمهوری مدیریت کند. این مساله از آن جهت دارای اهمیت است که مدیریت کشور در طول هشت سال گذشته وضعیت را به جایی رسانده که هر فردی را میتواند به طمع بیندازد تا لباس اصلاحطلبی به تن کند تا از این طریق بتواند روی موجی که دیدن نیرو و پتانسیل قوی آن چندان هم دشوار نیست سوار شود. این مساله از آن جهت دارای اهمیت است که اصلاحطلبان بیش از سه سال است که از کمترین امکان برای اینکه گردهم جمع شوند و با یکدیگر تبادل نظر کنند محروم بودهاند و این شرایط میتواند برای به وجود آمدن اصلاحطلبان بدلی و غیر واقعی به امری مبارک تبدیل شود. درست به همین جهت است که علویتبار از ضرورت تشکیل شورای تصمیمگیری اصلاحطلبان سخن میگوید و همچنین بر ویژگیهایی که لازم است تا بتوان فردی را اصلاحطلب دانست، تاکید میکند:
«نخستین شاخصه یک اصلاحطلب منتقد وضع موجود بودن است اما شرطهای دیگری همچون استفاده از روشهای تصمیمگیری دموکراتیک و مردمسالاری، پذیرش جمهوری به عنوان شکل حکومت، نفی خشونت و قهر و پذیرش ایران به عنوان محل فعالیت و دفاع از تمامیت ارضی، تکیه بر شهروندان ایرانی به عنوان نیروی اصلی تغییرات، شش شرط اصلی اصلاحطلبی به شمار میرود.»
به باور سردبیر روزنامه توقیفشده «صبح امروز» به سردبیری سعید حجاریان روی کارآمدن یک دولت اصلاحات برای حکومت میتواند نعمت و برکت باشد، چرا که به باور او مدیریت یکدست کشور در سالهای گذشته به ایجاد فاجعهیی منجر شده که شاید تنها راه برونرفت از آن برگزاری انتخاباتی آزاد و امکان شرکت نیروهای غیرخودی نیز باشد.
علویتبار همچنین تاکید میکند که نمیتوان و نباید تنها مقصر اصلی به وجود آمدن وضعیت فعلی را احمدینژاد دانست بلکه به اعتقاد او شرایط کنونی کشور مرهون سیاستورزیهای مجموعه اصولگرایان است؛ «تنها مقصر این مساله احمدینژاد نیست و هیچیک از اصولگرایان نمیتوانند ادعا کنند که در ایجاد شرایط فعلی سهمی نداشتهاند.»
به نظر علویتبار یکی از مهمترین اقدامات لازم، کنترل تنوعات درونی اصلاحطلبان است؛ «تنوع درونی اصلاحطلبان یک امر طبیعی است اما چگونگی کنترل آن یک درس تاریخی است که باید از انتخابات سال ٨۴ دریافت کنیم. من معتقدم که اصلاحطلبان باید با یکدیگر گفتوگو کنند و بر اساس توافق کاندیدا معرفی کنند.»
او همچنین با آوردن نام سه تن از شخصیت های مشهور اصلاحات گفت که آنها میتوانند نقطه آغاز این گفتوگو باشند. به اعتقاد علویتبار نظرات آیتالله موسویخوئینیها، سیدمحمد خاتمی و حجتالاسلام عبدالله نوری میتواند مبنای تصمیمات اصلاحطلبان در روزهای پیش رو قرار گیرد. به باور وی یکی از مشکلات اصلاحطلبان فردیت و تشخصیافتگی آنها است که ممکن است هدایت این جریان سیاسی را با مشکلاتی مواجه کند.
او همچنین بر ضرورت ایجاد ساز و کاری برای تنبیه کسانی که در جریان اصلاحات به صورت فردی عمل میکنند که ممکن است باعث بههمریختگی محاسبات شوند تاکید کرد.
علوی تبار همچنین گفته است اصلاحطلبان برانداز نیستند: «نیروی سیاسی که میپذیرد به شکل مسالمتآمیز و در چارچوب قانون رفتار کند نباید از نظر مسوولان به عنوان برانداز تلقی شود، به علاوه درباره اینکه در فکر و نیت افراد چه میگذرد نمیتوان مداخلهیی داشت.»
به اعتقاد وی اصلاحطلبان چه آنهایی که چارچوب قانون را مبنای عملکرد خود قرار میدهند و چه آنهایی که به نافرمانی مدنی میپردازند هیچکدام برانداز نیستند.
او در عین حال می گوید اصلاحطلبان نیروهای منتقدی هستند که چارچوب قانون و به کارگیری روشهای مسالمتجویانه را مبنای عمل خود قرار میدهند. از نظر علویتبار تنها آمالها و آرزوها نیستند که اصلاحطلبان را از نیروهای برانداز جدا میکند بلکه آنها در به کارگیری شیوهها نیز با هم دارای تفاوت هستند و اساسا شیوه رفتار سیاسی اصلاحطلبان با آنهایی که خواهان براندازی نظام هستند متفاوت است.
|