اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۵ دی ۱٣۹۱ -  ۲۵ دسامبر ۲۰۱۲

خطاب به کلیه نهادهای حقوق بشر و انسانهای آزادی خواه
من افشین بایمانی زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد دارای همسر و دو فرزند هستم، نزدیک به ۱٣ سال است در زندانهای جهنمی جمهوری اسلامی ، اوین و رجایی شهر تحت شکنجه های روحی و جسمی هر روز با مرگ روبرو میشوم.حکومت جمهوری اسلامی به عنوان عضو سازمان ملل و تمامی نهادهای حقوق بشری نه تنها به مصوبات این سازمان بلکه حتی به قوانین خود نیز هیچ تعهدی ندارد، از جمله نادیده گرفتن حق محاکمه عادلانه در دادگاهها ی صالحه با حضور هیئت منصفه ، شکنجه های روحی و جسمی در جریان بازجویی و دادن حکمهای سفارشی ، حبسهای سنگین ضد انسانی توسط محاکمی که کوچکترین صیانت و علم قضایی ندارند .
قوانین اصلی و آیین نامه های نهاد ها و ادارات و سازمانهای خود رژیم بطور دائمی وبشدت زیر پا گذاشته می شود از جمله سازمان زندانها مثل امکانات درمانی و آموزشی ، غذایی ، فضا که باید برای هر نفر ۱۵ متر باید باشد و دیگر حقوق مانند کار در بیرون از زندان ، مرخصی ، عفو عمومی ، آزادی مشروط، مکالمه تلفنی و کتبی و... بطور مستمر نادیده گرفته می شوند ،لپ مطلب این که زندان را به جهنمی تمام عیار برای زندانیان تبدیل کرده است . زندان رجایی شهر تبعیدگاه زندانهای دیگر با حدود ۲۰۰ زندانی سیاسی با سنگین ترین احکام از ۵ سال تا ۵۰ سال و دهها زندانی حبس ابد از جمله مخوف ترین و بدترین دستگاههای اعمال حاکمیت رژیم می باشد همچنین قطع کامل جیره غذاهای مفید ، هواخوری دو ساعته و فضای زندگی کمتر از دو متر برای هر نفر و قطع کامل تلفن و ملاقات عمومی و کنترل شدید ملاقاتها حضوری، ندادن مرخصی و عفو ، آزادیهای مشروط و نصب آنتن و دستگاهای با امواج سرطان زا در زندان و دهها مورد دیگر . تجسم کنید وضعیت روحی روانی اغلب ساکنین این زندان را که با ۱٣ سال سابقه زندان با نداشتن کوچکترین امید به آینده ،نرفتن به مرخصی، دوری از عزیزان خود که باید رفتارهای ضد حقوق بشری ضد انسانی را تحمل کنند .
مردم و دوستان آزادی خواه، طبق قوانین حکومت هر ۱۰ سال زندان، یک حبس ابد محسوب می شود که من با احتساب این مسئله باید ٣ سال پیش آزاد می شدم آنها نه تنها به این مسئله پایبند نیستند بلکه مرخصی را که من حقوق قانونی خود می دانم از من دریغ می دارند پدر و مادر پیر و از پا افتاده ی من برای گرفتن مرخصی به تهران کشیده می شوند و پس از کلی اذیت و آزار و مورد اهانت قرار گرفته شدن با دست خالی برمی گردند .
من از تمام سازمانهای حقوق بشری و انسانهای آزادی خواه می خواهم با فشارهای جهانی ، رژیم را وادار کنند حداقل به مصوبه قانونی خودشان پایبند باشند تا همه بتوانند اندکی در آزادی و آرامش و آسایش زندگی کنند و به من هم کمک کنید حق آزادی خود را بدست آورم.

افشین بایمانی از زندان رجایی شهر
۵/۱۰/۱٣۹۱