کیهانخدا


اسماعیل خویی


• هست:
زیرا
نابودنی ست این که نباشد.
خواب وخیال نیز که باشد، هست.
حتّا محال نیز که باشد، هست. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۲ دی ۱٣۹۱ -  ۱۱ ژانويه ۲۰۱٣



هست:
زیرا
نابودنی ست این که نباشد.

خواب وخیال نیز که باشد، هست.
حتّا محال نیز که باشد، هست.

خواب و خیال
            این که نباشد.
تنها محال
          این که نباشد.

این توده ی تپانِ شگفت آورِ بزرگ
                                 که هر دم تپنده تر
و زخود بزرگ تر می گردد
و همچنان برون می آید از خویش،
و همچنان دوباره به خود بر می گردد،
                                     هست:
زیرا
نابودنی ست این که نباشد.
آه،
عمری خدای خود را
آن سو تر از جهان می جستم:
این آشکاره ی همیشه ی همه جایی را
آن سوی چند پرده فراتر
از چندمین کجای نهان می جستم؛
هه!

و هیچ را نمی شود اندیشید،
                               می دانستی؟!

واین که هیچ را نمی شود اندیشید
یعنی که هیچ هم چیزی ست،
                               نیست؟!
اندیشه ی شگفت انگیزی ست،
                            نیست؟!

نه!
نابودنی ست آنی که نباشد.

آه!
این جانِ دور گرد
باور نمی توانست کرد
که برترین سپنتا
پُر می کند ز خویش
               به یک سان
دشواره های گمشده ی دوردستان و
همواره های ساده ی نزدیکدست را.
و آن سویِ هست
پیدا نمی توان کرد
نه هستی و نه هسته ونه هست را.

و هیچ را نمی شود اندیشید.

نع!
نابودنی ست این که نباشد.

بیستم شهریور ۱٣٨٨،
بیدرکجای لندن